Δεν διαλέγεις μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης!

Όταν ο herr Σόιμπλε έκανε λόγο για αποχώρηση του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα δεν εννοούσε ότι αποκηρύττει μετά βδελυγμίας τη λιτότητα. Ούτε το ΔΝΤ είναι οπαδός ηπιότερων πολιτικών, όταν ζητά ρύθμιση του χρέους. Εδώ κολλάει η ελληνική παροιμία «ο λύκος κι αν εγέρασε…».

 

 

Η κάθε πλευρά έχει τις δικές της επιδιώξεις και τα δικά του συμφέροντα να εξυπηρετήσει, ασχέτως εάν αυτά τα συμφέροντα οδηγούν στη φτωχοποίηση της χώρας. Είμαστε, δηλαδή, μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης και σε αυτή την κατάσταση ο Οδυσσέας δεν έχει δικαίωμα επιλογής: Απλά, βάζει το πολυμήχανο μυαλό του να δουλέψει και να βρει τρόπο να τις αποφύγει και τις δύο!

 

Ο herr Σόιμπλε δεν θέλει να αλλάξει τίποτε από την πολιτική που εφαρμόζεται εδώ και σχεδόν επτά χρόνια στην Ελλάδα και στην Ευρωζώνη, διότι μόνο έτσι εξυπηρετούνται τα συμφέροντα της Γερμανίας. Μόνο έτσι παρουσιάζει αστρονομικό πλεόνασμα στην εθνική του οικονομία. Μόνο έτσι η χώρα του δανείζεται με αρνητικά επιτόκια και οι γερμανικές πολυεθνικές χρηματοδοτούνται με μηδενικό κόστος, για να καταληστεύουν τους καταναλωτές των ευάλωτων χωρών…

 

Το ΔΝΤ έχει μία πολύ καλή ευκαιρία να το παίξει «καλός μπάτσος», με στόχο να εξαγνιστεί από τα αμαρτήματα του παρελθόντος και τις πολιτικές που επέβαλε στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, με βάση τους «λανθασμένους (sic!) πολλαπλασιαστές» και τις ισοπεδωτικές νεοφιλελεύθερες εμμονές του. Παράλληλα, κρατάει ψηλά τη σημαία της πρωτοπορίας στην εξάλειψη κάθε ίχνους κοινωνικούς κράτους και προστασίας της εργασίας, ενώ «ξεπλένει» κι εκείνες τις ακραίες πρακτικές που μεγαλώνουν τις ανισότητες μεταξύ κοινωνικών ομάδων, κρατών και περιοχών…

 

Είτε τον έναν επιλέξεις, είτε τον άλλον, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Ίσως η αξιολόγηση να κλείσει πιο εύκολα σε συνεννόηση μόνο με τους Ευρωπαίους, όσον αφορά στα εργασιακά. Ωστόσο, οι συσχετισμοί είναι εντελώς διαφορετικοί σε σύγκριση με το 2015. Αυτό το γνωρίζουν όλοι οι «παίκτες», όπως επίσης γνωρίζουν ότι η επιτυχία του Αλέξη Τσίπρα σημαίνει αυτομάτως την αποτυχία του Σόιμπλε και του ΔΝΤ, μαζί!

 

Γι’ αυτό θα συνεχίσουν να ορθώνουν εμπόδια στην αξιολόγηση και θα σπρώχνουν τους δικούς τους μηχανισμούς (εσωτερικού και εξωτερικού) να βάζουν τρικλοποδιές στην ελληνική κυβέρνηση. Έτσι επιβεβαιώνουν το ρόλο τους, ως Σκύλλα κι ως Χάρυβδη, όπως επίσης και το γεγονός ότι δεν λειτουργούν ως Αρετή και Κακία, αλλά ως οδοστρωτήρες σε κάθε προσπάθεια ανάτασης της ελληνικής οικονομίας.