Δεν είναι κίνημα της πετσέτας – Κίνημα για ελεύθερες παραλίες είναι

Πολύς ντόρος γίνεται τελευταία γύρω από το «κίνημα της πετσέτας».

Και μόνο ότι το… βαφτίσανε τα ΜΜΕ «κίνημα της πετσέτας» είναι ενδεικτικό πως θέλουν να το υποβαθμίσουν και να στρέψουν το ενδιαφέρον αλλού και όχι στον πυρήνα του προβλήματος.

Κατ’ αρχάς, δεν υπάρχει κανέναν «κίνημα της πετσέτας».

Υπάρχει ένα κίνημα για ελεύθερες παραλίες.

Όπως ορίζει το Σύνταγμα και όλοι οι νόμοι του ελληνικού κράτους.

Το ότι κάποιες –πολλές- παραλίες καταπατούνται από νονούς, αυτό δείχνει ότι:

Δεν υπάρχει κυβέρνηση που να έχει τη βούληση να επιβάλει τους νόμους. Το ότι η σημερινή κυβέρνηση ψέλλισε κάποιες κουβέντες μετά τα όσα έγιναν στην Πάρο, ήταν για τα μάτια του κόσμου. Αν υπήρχε κυβέρνηση θα είχε ενδιαφερθεί για τον Γερμανό ξεναγό που έφαγε το ξύλο της αρκούδας από έναν μπράβο ξενοδοχείου στην Κρήτη, όπως θα είχε ενδιαφερθεί για το ότι ένας άλλος μπράβος, στη Χαλκιδική, έστειλε στο νοσοκομείο δύο ηλικιωμένους. Ακούσατε, μήπως εσείς κάτι;

Δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Γιατί αν υπήρχε δεν θα περίμενε να φτάσει ο κόμπο στο χτένι. Και το ενδιαφέρον της δεν θα εξαντλούνταν στην Πάρο, τη Νάξο, τη Σέριφο, αλλά θα είχε ήδη επέμβει για τους μπράβους σε Χαλκιδική και Κρήτη. Όπως θα είχε επέμβει και σε όλη την Ελλάδα, όπου υπάρχουν καταπατημένες παραλίες. Αλλά δεν το κάνει.
Δεν υπάρχει αστυνομία. Αν είναι ποτέ δυνατόν να βγαίνει ένας αλητάμπουρας και να προκαλεί λέγοντας «ας έρθει η αστυνομία να με συλλάβει» και οι αστυνομικοί να ποιούν την νήσσα. Όπως είναι αδιανόητο να συλλαμβάνεται στην Σέριφο ο εκλεγμένος δήμαρχος, για τα μάτια της Κατερίνας.

Ο τρόπος με τον οποίο «πάνε» τα συστημικά ΜΜΕ το ζήτημα των παραλιών, είναι να μη θίξουν τα κακώς κείμενα και να μην αναζητήσουν το ποιοι ευθύνονται γι’ αυτό το μπάχαλο.

Γιατί κάποιοι ευθύνονται.

Και αν του αναζητήσουν, θα πρέπει να δείξουν την κυβέρνηση…