Δεν φταίω εγώ! Αυτή η καταραμένη αρρώστια φταίει, που ξεχνάω επιλεκτικά…
Αφού πήγαν και ψήφισαν πάνω-κάτω οι ίδιοι, το πιθανότερο ήταν να βγει μια απ’ τα ίδια. Μητσοτάκη θέλετε; Μητσοτάκη θα λάβετε. Αυτό λέει η θεωρία των α-πιθανοτήτων. Πολύ θα γουστάριζα αν η Κυριακή που μας πέρασε, είχε μπορέσει να γενεί μια ωδή προς την ιστορική κυκλοθυμία. Να είχαν πάει, ας πούμε, οι πολυάριθμοι φίλοι μου, οι παλιοί Αριστεροί, που τα ‘χουνε πάρει κρανίο με Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ, και αντί για Μητσοτάκ να ξαναέριχναν ΚΚΕ.
Να είχανε νοσταλγήσει, στο ξημέρωμα της πιο αδιάφορης εκλογικής Κυριακής, με ιερή συγκίνηση τα φοιτητικά τους τα χρόνια. Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Τον ξερακιανό σύντροφο με το μουστάκι πίσω απ την εξέδρα, που είχε χώσει το κεφάλι του και «ζωγράφιζε» ανάμεσα στα καλλίγραμμα πόδια σου. Ξέρεις εσύ… Ξέρω και ‘γω. Εσύ το παίζεις τώρα Νέα Δημοκρατία με το ταγεράκι και εκείνος, αμετανόητος πάντα, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κι έτσι. Εγώ που σε ξέρω από 20 χρονών μπουμπούκι, αιώνια κνίτισσα, φαντάζομαι πως, όσους παρτενέρ και να άλλαξες, για να ‘ρθείς σε σεισμικό οργασμό σκέπτεσαι πάντα αυτή τη φάση, στο Φεστιβάλ, πίσω απ’ τη σκηνή, με τον σύντροφο τον μουστακαλή. Να τα λέμε κι αυτά. Μην ξερογλύφεστε! Θέματα αμιγώς σεξουαλικού περιεχομένου, προσεχώς. Προς το παρόν, ένα εύκολο τέστ Αλτσχάιμερ. Ποια από αυτά, που συνέβησαν την τελευταία 15ετία και πόσο καλά τα ενθυμείστε; Διαβάζοντας παρακάτω μπορείτε, εσείς και οι οικείοι σας, να εκτιμήσετε το μέγεθος της αρνητικής εξέλιξης στη νόσο σας. Συμβουλευτείτε τον ιατρό σας.
Ο Κωστάκης ο Καραμανλής ο 2ος ήτο ο μακροβιότερος αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως, από τις 21 Μαρτίου 1997 ως τις 10 Μαρτίου 2004, που γινήκανε οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Ελλάδα και μας επιάσανε ντοπαρισμένους. Στις εκλογές του Μαρτίου 2004, εξελέγη για πρώτη φορά πρωθυπουργός, διαδεχόμενος τον Κώστα Σημίτη, ενώ επανεξελέγη στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2007. Οι βουλευτικές εκλογές του 2009 διεξήχθηκαν πρόωρα στις 4 Οκτωβρίου, έπειτα από την αιφνίδια διάλυση της Βουλής. Θριάμβεψε και πάλι η ΠΑΣΟΚάρα και ο γιός του ηγέτη, ο Παπανδρέου ο 2ος, πήρε 43,92% και 160 έδρες. Ο Κωστάκης ο 2ος, που την έκανε με ελαφριά πηδηματάκια ψελλίζοντας κάτι περίεργα, του τύπου «έρχονται δυό δύσκολα χρόνια», ήτανε ο μόνος που επεδίωξε να χάσει για να μην συνδεθεί το ιστορικό του όνομα με την καταστροφή που ‘ρχότανε. Έχασε και παραιτήθηκε. Η Ν.Δ. ήρθε δεύτερη με 33,47%, τρίτο το ΚΚΕ με 7,54% , τέταρτος ο «Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός» του χέρι-χέρι Καρατζαφέρη με 5,63% και πέμπτο, τελευταίο και καταϊδρωμένο, ένα ψιλοπερίεργο απο-κόμμα ονόματι ΣΥΡΙΖΑ, όπου ο καθένας/η καθεμία είχε διαφορετική γνώμη, μπήκε επιτέλους (!) άνετα στη Βουλή με 4,6%.
Σχηματίστηκε πανηγυριώτικη κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου του 2ου, ο οποίος είχε διαβεβαιώσει ότι «λεφτά υπάρχουν», λίγο πριν χρεοκοπήσει για άλλη μια φορά η Ελλάδα. Αφού πήγε στο ακριτικό Καστελόριζο και ανακοίνωσε ότι, παραδίδει τη χώρα στα νύχια του ΔΝΤ, έκανε ό,τι του ζητήσανε και ψήφισε το πρώτο μνημόνιο. Έτσι, εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις κλείσανε και πετάξανε τους εργαζόμενους στον δρόμο, οι μισθοί και οι συντάξεις δεν φτάνανε για να αγοράσεις φρούτα και σχηματίστηκαν ουρές για το μισό καρπούζι που δίνανε δωρεάν κάτι νεοναζί. Τα στελέχη επιχειρήσεων και οι νέοι με τα λαμπρά πτυχία όπου φύγει, φύγει. Στο εξωτερικό. Πεινάγανε όσοι μείνανε εδωχάμου, κατάθλιψη πάθαμε και αυτοκτονούσε ο ένας μετά τον άλλον. Μια έγκυος μαζί με άλλους δύο κάηκε ζωντανή. Κάποιοι, που δεν βρέθηκαν ποτέ, πέταξαν μολότοφ μέσα σε μια τράπεζα και έτσι οι διαδηλώσεις αναχαιτίστηκαν. Στη συνέχεια έγινε το συγκλονιστικό κίνημα σε όλες τις πλατείες της χώρας και το Σύνταγμα μούντζωνε τη Βουλή. Οι πλατείες στο τέλος βγάλανε πρώτο ένα κόμμα του 3% και τρίτο μια μικρή ομάδα νεοναζί. Ο Παπανδρέου ο 2ος ήταν ο πρώτος εκλεγμένος πρωθυπουργός που τονεκαθαιρέσανε απροσχημάτιστα και πραξικοπηματικά, αλλά χωρίς τανκς, τον Νοέμβρη του 2011 -όπως κάνανε και στη γειτονική Ιταλία- και βάλανε στη θέση του έναν παπά φιλο-τραπεζίτη ονόματι -αν ενθυμούμαι καλά- Παπα-δήμο.
Τον Μάη του 2012 το Κάπα Κάπα πήρε 8,48%, όμως στη συντρόφισσα Αλέκα (Παπαρήγα) δεν της έφτανε, της κακοφάνηκε αυτό και τότε είπε το απίθανο: «Στις ερχόμενες εκλογές καλούμε το λαό να διορθώσει την ψήφο του, αν θέλει να συγχρονιστεί με τις εξελίξεις». Κι αυτό, κυρίως, το είπε γιατί είχε έρθει έκτη η Χρυσή Αυγή με 6,97%. Ο λαός την άκουσε, διόρθωσε την ψήφο του υπέρ των ναζί και έβγαλε το ΚΚΕ έβδομο με 4,51%! Επειδή είστε ξεχασιάρηδες λόγω της προαναφερόμενης ασθένειάς σας, να υπενθυμίσουμε ότι οι βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν στις 6 Μαΐου του 2012 από την κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου. Πρώτο κόμμα ήλθε η Νέα Δημοκρατία με μόλις 18,85% και 108 έδρες. Δεύτερος ο ΣΥΡΙΖΑ με 16,78% και 52 έδρες, τρίτο το ΠΑΣΟΚ με 13,18%, τέταρτοι οι Ανεξάρτητοι Έλληνες με 10,62%, πέμπτο το ΚΚΕ με 8,48%, έκτη η Χρυσή Αυγή με 6,97% και έβδομη η Δημοκρατική Αριστερά με 6,11%.
Εν συνεχεία διεξήχθησαν πρόωρες εκλογές από την υπηρεσιακή κυβέρνηση του Παναγιώτη Πικραμμένου, στις 17 Ιουνίου 2012, επειδή στις προηγούμενες εκλογές του Μαΐου, της ίδιας χρονιάς, δεν έγινε δυνατός ο σχηματισμός κυβερνήσεως. Τότε ο κυρίαρχος λαός διόρθωσε πράγματι την ψήφο, αλλά όχι όπως ήθελε η Αλέκα. Έβγαλε πέμπτο κόμμα μια μικρή συμμορία νεοναζί, τη Χρυσή Αυγή (για να την ανεβάσει στις επόμενες εκλογές στην 3η θέση) με 6,92% και το ΚΚΕ έβδομο με μόλις 4,51%! Η Ντόρα που είχε τότε δικό της κόμμα, λίγο κάτω από το όριο του 3% -το οποίο όμως σάρωνε μόνο στη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης- έριξε τα μούτρα της, συνέπραξε με τον αποστάτη του αποστάτη (κακομούτσουνη, ούτε χαμογέλασε, ούτε τονεκοίταξε όταν δώσανε τα χέρια μπροστά στην ΤV). Έτσι η «Νέα Δημοκρατία» του Αντώνη Σαμαρά ανέβηκε στο 29,6%, ο ΣΥΡΙΖΑς σε απόσταση αναπνοής με 26,89%, τρίτο το ΠΑΣΟΚ με Βενιζέλο στο 12,28%, τέταρτοι οι Ανεξάρτητοι Έλληνες του Πάνου Καμμένου με 7,51%, πέμπτη η Χρυσή Αυγή με 6,92%, έκτη η Δημοκρατική Αριστερά του Φώτη Κουβέλη με 6,26% και… έβδομο το ΚΚΕ με μόλις 277.204 ψήφους και 4,51%.
Μετά έπαθα δυό μικρά εγκεφαλικά. Ηρθε κι αυτή η καταραμένη αρρώστια, που ξεχνάω επιλεκτικά, δεν θυμάμαι πολλά. Ητανε ένας ανάπηρος Γερμανός, που μισούσε τους δικούς μας ανάπηρους και μαζεύαμε τα πλαστικά καπάκια για να τους αγοράσουμε καροτσάκια. Κι ένας πρόθυμος πιτσιρικάς, που τον εβάλαμε εμείς και έλεγε ότι, θα τους εχορέψει ούλους πεντοζάλη. Είπαμε άλλο ένα περήφανο «ΟΧΙ», σαν κι αυτό που είχε πει ο Μεταξάς, τον εκλείσανε σε ένα δωμάτιο τον μικρό και του ‘ξηγηθήκανε όσα περιγράφει στο βιβλίο της «Το Δόγμα του Σοκ» η Ναόμι Κλάιν. Κι ύστερα έκανε ό,τι του λέγανε.
Μόλις τώρα έμαθα ότι, αφού πάθατε ό,τι πάθατε με το ένα ζαβό, τον Παπανδρέου τον 2ο, από το 2019 και μετά βγάζετε πρωθυπουργό το άλλο ζαβό, τον Μητσοτάκη τον 2ο. Κάποιος μου είπε ότι είναι γιος του αποστάτη. Μα γιατί το κάνετε αυτό;