Διαφωνία κορυφής στην Εθνική Τράπεζα
Διαφωνία κορυφής που δείχνει και τον διαφορετικό τρόπο που αντιμετωπίζουν ένα πολύ σοβαρό θέμα έχει εκδηλωθεί εδώ και μερικές εβδομάδες στην διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας.
Πρόκειται για δέκα σοβαρές υποθέσεις χορηγήσεων του παρελθόντος για τις οποίες η διοίκηση της Τράπεζας πρέπει να τοποθετηθεί μέχρι τις 18 Μαρτίου οπότε λήγει και η σχετική χρονική προθεσμία. Η απόφαση που θα ληφθεί είναι καίρια : Πρέπει ή όχι η διοίκηση της Εθνικής να στραφεί κατά παλαιών στελεχών της για υποθέσεις μεταξύ των οποίων της Πανγαίας και του χειρισμού του ΛΕΠΕΤΕ;
Οι απόψεις διίστανται: Ο πρόεδρος της ΕΤΕ κ. Κώστας Μιχαηλίδης και μια μερίδα στελεχών της διοίκησης υποστηρίζουν ότι οι υποθέσεις πρέπει να φτάσουν «μέχρι το τέλος» και είναι υποχρέωση της διοίκησης της τράπεζας να μην αφήνει «σκιές». Επικαλείται μάλιστα την τελευταία προειδοποίηση του ΤΧΣ (κατέχει πάνω από το 40% των μετοχών της Τράπεζας) προς τις διοικήσεις των τραπεζών να κάνουν τις απαραίτητες ενέργειες (εγκλήσεις δηλαδή καταγγελίες στη Δικαιοσύνη) ώστε οι δικαστές να κληθούν να βγάλουν «τα κάστανα από τη φωτιά».
Διαφορετική άποψη εκφράζει ο διευθύνων σύμβουλος της Τράπεζας κ. Παύλος Μυλωνάς μαζί με άλλα μέλη του διοικητικού συμβουλίου Επικαλείται αφενός την έλλειψη εμπειρίας των στελεχών της Δικαιοσύνης για περίπλοκες οικονομικές υποθέσεις. Προσθέτει ακόμα ότι σωστή απόφαση είναι να μην γίνουν εγκλήσεις αφού όπως ανέφερε σε πρόσφατη συνάντησή του με δημοσιογράφους «δεν βοηθά τις τράπεζες ένα κλίμα πολεμικό το οποίο ανήκει σε άλλη εποχή».
Ο κ. Μυλωνάς δεν κρύβει ότι σωστή απόφαση είναι να μην γίνουν εγκλήσεις σε μια περίοδο που οι τράπεζες πρέπει να προετοιμαστούν για το μέλλον. «Κανένα τραπεζικό στέλεχος όταν χορηγούσε δάνεια δεν είχε δόλο» εκτιμά ο CEOτης Εθνικής. Είναι αστείο να συζητάμε πως για παράδειγμα 50 τραπεζικά στελέχη που εμπλέκονται στη χορήγηση ενός δανείου είχαν δόλο κατά τη θετική τους εισήγηση να χορηγηθεί το δάνειο αυτό.
Προσθέτει ακόμα ότι «το γεγονός πως οι πελάτες κατέστησαν υπερήμεροι δε σημαίνει πως τα τραπεζικά στελέχη είχαν δόλο κατά τη χορήγηση του δανείου. Ότι συνέβη ήταν κυρίως προϊόν της κρίσης».
Εκείνο που δεν κρύβει ο κ. Μυλωνάς είναι ότι για την υπόθεση υπάρχουν στην διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας δύο διαφορετικοί τρόποι προσέγγισης. Άλλωστε λέει ότι όταν προέκυψε το θέμα δεν υπήρχε πλήρης ενημέρωση των μελών του διοικητικού συμβουλίου της Τράπεζας. Αναφέρει ακόμη ότι οι πλείστες των περιπτώσεων (περί τις δέκα) που αφορούν την Εθνική Τράπεζα είναι συναφείς με άλλες τράπεζες καθώς πρόκειται για κοινές χορηγήσεις.
Σε ότι αφορά την Εθνική, υπάρχουν δύο υποθέσεις ου ΛΕΠΕΤΕ και αυτήν της Πανγαίας και αρμόδιες για να γνωμοδοτήσουν για το θέμα είναι ανεξάρτητοι φορείς της τράπεζας, όπως η νομική υπηρεσία και η auditcommittee.