ΔΝΤ: Προβλέπει επιτάχυνση της παγκόσμιας ανάπτυξης το 2017 και το 2018

Την επιτάχυνση της οικονομικής δραστηριότητας το 2017 και το 2018, ιδίως στις αναδυόμενες και τις αναπτυσσόμενες οικονομίες προβλέπει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην επικαιροποιημένη έκθεσή του για τις Παγκόσμιες Οικονομικές Προοπτικές (World Economic Outlook – WEO).

Ωστόσο, όπως σημειώνουν οι συντάκτες της έκθεσης, υπάρχει μεγάλο εύρος διασποράς αναφορικά με την έκβαση των προβλέψεων, με δεδομένη την αβεβαιότητα που περιβάλει την πολιτική στάση της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ και των παγκόσμιων προεκτάσεών της.

Παρά αυτές τις επιφυλάξεις, οι συνολικές προβλέψεις για το διάστημα 2016-2018 παραμένουν αμετάβλητες σε σχέση με τις εκτιμήσεις που είχε εκφράσει το Ταμείο πέρυσι τον Οκτώβριο. Οι προοπτικές για τις ανεπτυγμένες οικονομίες έχουν βελτιωθεί το 2017-2018, αντανακλώντας την κάπως εντονότερη δραστηριότητα του β’ εξαμήνου του 2016 καθώς επίσης και την αναμενόμενη δημοσιονομική τόνωση στις ΗΠΑ. Οι αναπτυξιακές προοπτικές είναι σε γενικές γραμμές πιο σφιχτές. Το Ταμείο αναθεώρησε προς τα πάνω τις προβλέψεις του για την Κίνα, κυρίως λόγω της αναμενόμενης πολιτικής τόνωσης, αλλά αναθεώρησε επί τα χείρω τις προοπτικές για σειρά άλλες μεγάλες οικονομίες – όπως η Ινδία, η Βραζιλία και το Μεξικό.

Ειδικότερα, οι αναθεωρημένες προβλέψεις του ΔΝΤ για την παγκόσμια οικονομία το 2017 και το 2018 παραμένουν αμετάβλητες στο 3,4% και 3,6% αντίστοιχα. Βελτιωμένες κατά 0,1 και 0,2 ποσοστιαίες μονάδες είναι οι εκτιμήσεις για τις ανεπτυγμένες οικονομίες (1,9% το 2017 κα 2% το 2018). Πιο αναλυτικά, οι προβλέψεις του ΔΝΤ τοποθετούν την ανάπτυξη στις ΗΠΑ στο 2,3% φέτος κα στο 2,5% το 2018 (βελτίωση κατά 0,1 και 0,4 μονάδες αντίστοιχα). Η ανάπτυξη στην ευρωζώνη αναμένεται να κινηθεί με ρυθμό 1,6% τόσο το 2017 όσο και το 2018.

Για τη Γερμανία το ΔΝΤ προβλέπει ανάπτυξη 1,5% και φέτος και το 2018 από 1,7% το 2016, ενώ στη Γαλλία η οικονομία θα επεκταθεί κατά 1,3% το 2017 και 1,6% το 2018. Στην Ιταλία ωστόσο, το ΔΝΤ προέβη σε αναθεώρηση των προβλέψεών του προς τα κάτω κατά 0,2 μονάδες φέτος και κατά 0,3 μονάδες το 2018 στο 0,7% και στο 0,8% αντίστοιχα. Στο Ηνωμένο Βασίλειο οι εκτιμήσεις τοποθετούν την ανάπτυξη στο 1,5% και 1,4% για την διετία. Η κινεζική οικονομία αναμένεται να αναπτυχθεί κατά 6,5% φέτος (βελτίωση 0,3 μονάδων) και με ρυθμό 6% το 2018 (σύμφωνα με τις εκτιμήσεις το 2016 η ανάπτυξη στην Κίνα τοποθετείται στο 6,7%). Η Βραζιλία, θα περάσει σε οριακό θετικό ρυθμό ανάπτυξης φέτος (0,2%) και θα αγγίξει το 1,5% το 2018 (από -3,5% το 2016 – εκτιμήσεις).

Οι προβλέψεις βασίζονται στη υπόθεση ενός νέου πολιτικού μίγματος υπό τη νέα ηγεσία Τραμπ στις ΗΠΑ και τις παγκόσμιες προεκτάσεις της. Το ΔΝΤ εκτιμά ότι βραχυπρόθεσμα θα υπάρξουν κάποια μέτρα δημοσιονομικής επέκτασης, ενώ η κανονικοποίηση της νομισματικής πολιτικής θα γίνει πιο σταδιακά. Η εκτίμηση αυτή είναι σε ευθυγράμμιση με την πιο απότομη καμπύλη αποδόσεων των αμερικανικών ομολόγων, την αύξηση των χρηματιστηριακών τιμών και την σημαντική ανατίμηση του δολαρίου ΗΠΑ από τις εκλογές της 8ης Νοεμβρίου. Επιπλέον, στην ίδια έκθεση το ΔΝΤ κάνει λόγο για σταθεροποίηση των τιμών του πετρελαίου μετά την συμφωνία εντός και εκτός ΟΠΕΚ για μείωση της παραγωγής.

Ενώ σε γενικές γραμμές οι κίνδυνοι φαίνεται να υποχωρούν, υπάρχουν ανοδικοί κίνδυνοι στην ανάπτυξη βραχυπρόθεσμα. Ειδικότερα, η παγκόσμια δραστηριότητα μπορεί να επιταχυνθεί περαιτέρω αν τα μέτρα δημοσιονομικής στήριξης σε ΗΠΑ και Κίνα είναι μεγαλύτερα των αρχικών εκτιμήσεων. Στους πιο αξιοσημείωτους κινδύνους περιλαμβάνεται μια στροφή της πολιτικής προς τον προστατευτισμό, μια πιο απότομη των εκτιμήσεων σύσφιξη των διεθνών χρηματοπιστωτικών συνθηκών, αύξηση των γεωπολιτικών εντάσεων και πιο απότομη επιβράδυνση της κινεζικής οικονομίας.

Στην παρουσίαση της έκθεσης ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ Μορίς Όμπσφελντ σχολιάζοντας τις επιπτώσεις που θα είχαν στην οικονομία πρακτικές εμπορικού και οικονομικού προστατευτισμού, υποστήριξε ότι θα συνέβαλαν στη διεύρυνση των παγκόσμιων ανισορροπιών και θα περιόριζαν τις παγκόσμιες οικονομικές ροές, με αποτέλεσμα μια πιθανή καταπόνηση πολλών αναδυόμενων αγορών και φτωχώτερων χωρών.

Αναφερόμενος στην Ευρώπη είπε ότι τόσο η διαδικασία της αποχώρησης της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση που παραμένει ασαφής όσο και το πλήθος εθνικών εκλογικών αναμετρήσεων εντός του έτους, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.