Δραγασάκης: Να μελετήσουμε την ιδέα τράπεζας ακινήτων και γης

Την επιθυμία του να εξεταστεί το ενδεχόμενο δημιουργίας τράπεζας ακινήτων και γης, ώστε να αντιμετωπιστούν τα κενά στεγαστικής πολιτικής που ισχύει στη χώρα, εξέφρασε ο Γιάννης Δραγασάκης, σε ομιλία του στην ημερίδα-συζήτηση με θέμα την Εθνική Στρατηγική για τους Αστέγους, που πραγματοποιείται σήμερα στη Στοά του Βιβλίου.

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης παραδέχτηκε πως «δεν έχουμε μια πολιτική που να απαντάει στο πρόβλημα της στέγης ως δικαίωμα. Το κενό αυτό έχει συνέπειες κι εφόσον υπάρχει κενό οι ανάγκες δεν καλύπτονται. Οι ανάγκες αυτές εντοπίζονται στις φοιτητικές στέγες, η στέγαση σε ακριβά μέρη, πού θα μένει ο γιατρός, ο δάσκαλος στη Μύκονο, αλλά και τα ζευγάρια που έχουν πάρει στεγαστικά δάνεια κι έχουν σπίτια ή δεν έχουν πάρει δάνεια και δεν έχουν σπίτι, αλλά και οι ειδικές ομάδες, όπως οι Ρομά, οι άστεγοι».

Όπως είπε, οι διαστάσεις αυτού του θέματος είναι κυρίως τρεις: Η πρώτη διάσταση είναι κοινωνική, η στέγη είναι δικαίωμα, η δεύτερη διάσταση είναι οικονομική, καθώς αν γίνουν προγράμματα για να καλυφθούν οι ανάγκες μπορεί να λειτουργήσουν ως μοχλοί ανάπτυξης για την οικονομία, η τρίτη διάσταση είναι πολιτισμική. «Είναι ευκαιρία αυτή η κρίση να δούμε τον τρόπο που παράγεται η κατοικία» ανέφερε ο κ. Δραγασάκης.

Υπογράμμισε, δε, την αναγκαιότητα «να αρχίσουμε να υλοποιούμε μια πολιτική που να καλύπτει μερικώς με το ένα χέρι αυτόν που έχει δάνεια και με το άλλο αυτόν που δεν έχει σπίτι. Επίσης, πρέπει να κάνουμε μια πολιτική από τη σκοπιά της ζήτησης, άρα εντοπίζουμε ανάγκες, κάνουμε προγράμματα και τρίτον να κάνουμε μια πολιτική από τη μεριά της προσφοράς. Υπάρχει μια καινούργια κατάσταση για πρώτη φορά, καθώς έχουμε αποποίηση κληρονομιών ή έχουμε κάποια αναξιοποίητα, εγκαταλελειμμένα ακίνητα. Και φυσικά θα ήθελα να μελετούσαμε την ιδέα τράπεζας ακινήτων, γης».

Σημείωσε, ότι αυτό το ζήτημα θέλει και γνώση και πολιτική βούληση και ιδεολογική κατεύθυνση και πρόσθεσε πως «αν μπορούσε να γίνει ένα φόρουμ διαλόγου, επεξεργασιών και διεκδίκησης που να ενοποιεί φορείς θα ήταν μια ενδιαφέρουσα κατάληξη».