Δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα

*γράφει ο ανταποκριτής μας Ν Παπαθανάσης Χαλκίδας

Στη Βουλή σήμερα δεν είχαμε πολιτική. Είχαμε τσίρκο. Χωρίς λιοντάρια. Χωρίς κλόουν. Μόνο δύο ηλικιωμένα γαϊδουράκια που τσακώνονταν ποιο έφαγε το τελευταίο φακελάκι “καλής συμπεριφοράς”.

Ο Παύλος “το μισό κόμμα δικό μου – τρομάρα του” Πολάκης και ο Άδωνις “ο Α και ΟΥ και ΔΑΠ ΝΔΦΚ” Γεωργιάδης μας χάρισαν άλλη μία ξεκαρδιστική παράσταση για λίγους και εκλεκτούς —κυρίως για τους συντάκτες σκανδαλοθηρικών sites που είχαν ξεμείνει από υλικό και για κάτι συνταξιούχους που ακόμα παρακολουθούν Βουλή TV από συνήθεια.

Η αφορμή ήταν ένα νομοσχέδιο για διαιτολόγους, αλλά αυτοί κατάφεραν να το μετατρέψουν σε… διαγωνισμό ποιος βρίζει πιο αστείρευτα και ποιος πετάει πιο πολλές “παπαριές” ανά δευτερόλεπτο.

Ο “Καπετάν Παύλος” στον ρόλο του ριζοσπάστη καβγατζή

Ο Πολάκης, πιστός στον εαυτό του, μπήκε στην αίθουσα σαν να κατέβαινε σε σφακιανή βεντέτα. Με φλέβα στο λαιμό έτοιμη να εκραγεί και με τη μόνιμη κρητική υπερηφάνεια να στάζει από τα μανίκια. Εξαπέλυσε “μπαλωθιές” προς όλες τις κατευθύνσεις: για σκάνδαλα, για εργοστάσια, για φίλους του Άδωνι που έγιναν “μεγάλοι επιχειρηματίες” με δάνεια και φούσκες.

Τον άκουγες και περίμενες από στιγμή σε στιγμή να ανέβει στο έδρανο, να σηκώσει ένα λάβαρο σε στυλ Δασκαλογιάννη και να φωνάξει «Εμπρός για την Απελευθέρωση της Ελληνικής Δημόσιας Υγείας!».

Ο “Μεσιέ-Ουγκ -Άδωνις” στον ρόλο του θιγμένου αριστοκράτη

Από την άλλη, ο Άδωνις, με ύφος παρεξηγημένου μαρκησίου της προεπαναστατικής Γαλλίας, δήλωσε “θιγμένος” και “συκοφαντημένος”. Έριξε το γάντι στον Πολάκη καλώντας τον «να έχει τα παντελόνια να πάει αύριο στο δικαστήριο», λες και πρωταγωνιστούσαμε σε remake του Dirty Harry στην Κυψέλη.

Έκανε μαθήματα ηθικής, ξέχασε και ότι είχε ανοιχτές τις κάμερες, και επιδόθηκε σε ένα ρεσιτάλ αυτοθαυμασμού που θα έκανε ακόμα και τον Ναρκίσσο να κοκκινίσει από ντροπή.

Η Κοινωνία; Αλλού…

Η Ελλάδα του 2025 έχει χίλια προβλήματα: ακρίβεια, χαμηλούς μισθούς, απογοητευμένους νέους, ερείπια δημόσιων υπηρεσιών.

Και αυτοί οι δύο, που κάποτε έσκιζαν μνημόνια ή υπέγραφαν με λυγμούς σωτηρίας, σήμερα σφάζονται σε live μετάδοση για το ποιος “είναι πιο μάγκας”. Οι πολίτες δεν τους ακούν πια.

Το χειρότερο; Δεν θυμώνουν καν. Απλά αλλάζουν κανάλι.

Οι μόνοι που χειροκροτούν είναι κάτι γερασμένοι σαν και μενα ερασιτέχνες αρθρογράφοι που ψάχνουν ακόμα την “είδηση” στα ξεκατινιάσματα. Και κάτι λογαριασμοί στο Twitter που τρέφονται με rage clicks.

Φιλοσοφικό συμπέρασμα:

Όταν το πολιτικό σου όραμα συνοψίζεται στο ποιος θα βρίσει πιο “αντρίκια” τον άλλον, έχεις ήδη χάσει. Όχι από τον αντίπαλο. Από τον κόσμο που σε εξέλεξε.
Ας το χωνέψουμε: Στην κωμωδία Πολάκης vs Άδωνις, το μόνο πραγματικό θύμα είναι η ίδια η πολιτική.

Άντε και καλό καλοκαίρι, κύριοι.

Και να πίνετε νερό.

Το χρειάζεστε.