Έγινε… του Τραμπ και στον ΟΠΕΚ
Το είχαμε γράψει χθες. Ο Ντόναλντ Τραμπ, χωρίς να είναι καν στο τραπέζι της Συνόδου, χωρίς καν οι ΗΠΑ να είναι μέλος του καρτέλ, θα παίξει έως και ρυθμιστικό ρόλο στη Σύνοδο των κορυφαίων πετρελαιοπαραγωγικών κρατών. Τα γεγονότα το επιβεβαίωσαν, με τα μέλη να χρειάζονται και τη σημερινή, δεύτερη μέρα της συνάντησης προκειμένου να καταλήξουν –αν καταλήξουν, διότι δεν είναι βέβαιο- σε απόφαση.
Το πρόβλημα είναι απλό. Η σημαντική πτώση των πετρελαϊκών τιμών τους τελευταίους μήνες απαιτεί αύξηση της παραγωγής προκειμένου να ανακοπεί η πτώση. Αυτό είναι το εύλογο να αποφασιστεί, αυτό περιμένουν οι αγορές και αυτό θέλουν και τα περισσότερα μέλη προκειμένου να στηρίξουν τα έσοδα τους, που στηρίζονται σχεδόν αποκλειστικά στο κυριότερο πλουτοπαραγωγικό τους μέσο, το πετρέλαιο. Όμως, η «βασίλισσα» της ομάδας, η Σαουδική Αραβία έχει δεχτεί ασφυκτικές πιέσεις από την Ουάσιγκτον και προσωπικά τον Ντόναλντ Τραμπ να μην προχωρήσει σε αποφάσεις που θα αλλάξουν τα δεδομένα στα επίπεδα των τιμών, διότι η Αμερική και ο κύριος Τραμπ θέλουν φτηνά καύσιμα για τους καταναλωτές και τις αμερικανικές βιομηχανίες.
Για να πιέσει το Ριάντ, ο Λευκός Οίκος δεν επικαλέστηκε μόνο την ισχυρή συμμαχία μεταξύ των δύο κρατών ή γεωπολιτικές ισορροπίες στην περιοχή (όπως το Ιρανικό ζήτημα), αλλά προσέφερε σημαντικότατη προσωπική στήριξη στον σαουδάραβα πρίγκιπα διάδοχο Σαλμάν για την υπόθεση της δολοφονίας Κασόγκι. Είναι μια στήριξη σημαντική για τον πρίγκιπα σε ένα διάστημα που όλος ο κόσμος και τα διεθνή media τον έχουν στοχοποιήσει ως ηθικό υπεύθυνο της ανατριχιαστικής δολοφονίας και στη Βιέννη κλήθηκε να την ανταποδώσει.
Αποτέλεσμα αυτού είναι να υπάρχει εντονότατη συζήτηση στο τραπέζι χθες και να μην υπάρξει ακόμη συμφωνία. Ο Σαουδάραβας υπουργός Ενέργειας δήλωσε, μετά το πέρας των χθεσινών συνομιλιών, ότι συζητούν την πιθανότητα μείωσης της παραγωγής κατά περίπου ένα εκατ. βαρέλια ημερησίως, ήτοι δηλαδή περίπου το 1% της ροής. Κάτι που σημαίνει ότι, δεδομένου πως η Ουάσιγκτον δεν ήθελε καμία αλλαγή, το Ριάντ πιέστηκε από τους υπόλοιπους να δεχτεί μια, κάποια, μείωση. Όμως, σύμφωνα με παράγοντες της ενεργειακής αγοράς, το ποσοστό είναι πολύ μικρό για να κάνει πραγματική διαφορά στην πορεία των τιμών. Οι ίδιοι παράγοντες, μιλώντας στο διεθνή Τύπο, εξηγούν ότι χρειάζεται μείωση τουλάχιστον κατά 1,5 εκατ. βαρέλια ημερησίως. Εξού και ο… καυγάς, καθώς προφανώς τα έτερα μέλη του καρτέλ καταλαβαίνουν ότι η περικοπή κατά 1 εκατ. βαρέλια θα είναι περισσότερο συμβολική και δεν θα ωθήσει ανοδικά τις τιμές, όπως χρειάζονται οι οικονομίες τους.
Επιπλέον, ακόμη και αν επιτευχθεί συμφωνία ήδη υπάρχουν διάφοροι αστερίσκοι. Για παράδειγμα χώρες με οικονομικά προβλήματα όπως η Βενεζουέλα και η Λιβύη ζητούν να εξαιρεθούν από τις ποσοστώσεις. Επίσης είναι άγνωστο τι θα αποφασίσει τελικά η Ρωσία, η οποία μετέχει στις συνομιλίες ως σημαντικότατη χώρα παραγωγής, αλλά δεν είναι μέλος του καρτέλ, που σημαίνει ότι είναι στη διακριτική της ευχέρεια να ευθυγραμμιστεί ή όχι με την όποια απόφαση ληφθεί. Και για την ώρα η ρωσική πλευρά εμφανίζεται επικριτική με την κατεύθυνση που έχουν πάρει οι συζητήσεις. Ο ρώσος υπουργός Ενέργειας παραδέχτηκε ότι η Μόσχα πιθανότατα δεν θα ακολουθήσει, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων ως παράγοντα το βαρύ χειμώνα που προκαλεί προβλήματα στην παραγωγή στη Σιβηρία.
