Είναι (σχεδόν) επίσημο: Σόιμπλε τέλος από το ΥΠΟΙΚ

Όταν φτάνουν να το γράψουν τόσο οι Financial Times όσο και η Bild, η πληροφορία, πλέον, μπορεί να θεωρηθεί πολύ σοβαρή. Κι ας μην έχει επιβεβαιωθεί επισήμως, διότι πολύ απλά δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί ακόμη από καμία αρμόδια αρχή. Αναφερόμαστε στην μετακίνηση του χερ Σόιμπλε από το τιμόνι του υπουργείου Οικονομικών στη θέση του προέδρου της Βουλής.

Το ποιος ακριβώς έριξε, πρώτος, στο τραπέζι την πρόταση δεν είναι εύκολο να αποσαφηνιστεί. Αν και οι περισσότεροι «δείχνουν» την σχετική δήλωση του γερμανού επιτρόπου στην Κομισιόν, Γκιούντερ Έτινγκερ, στην εφημερίδα Stuttgarter Zeitung. Όμως, αυτό ελάχιστη σημασία έχει. Το βασικό είναι ότι η ιδέα κυκλοφόρησε ευρέως, άρεσε σε όλα τα δεξιά κλιμάκια και απέκτησε πολλούς οπαδούς με αποτέλεσμα ήδη πρωτοκλασάτα στελέχη τόσο των Χριστιανοδημοκρατών, όσο και των Χριστιανοκοινωνιστών να υποβάλουν επίσημα σχετική πρόταση.

Η λογική είναι ότι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, πέρα από ιδιαίτερα σεβαστός, έχει αποδείξει ότι δεν πτοείται από απειλές ή πιέσεις και δεν ορρωδεί προ ουδενός. Άρα είναι ο πλέον κατάλληλος για να τραβάει… το αυτί στους ακροδεξιούς, οι οποίοι θα μπουν στη νέα Βουλή, ορεξάτοι και φουριόζοι, έτοιμοι να δημιουργήσουν φασαρία για να… κάνουν το παιχνίδι τους.

Από την άλλη πλευρά και ο ίδιος φάνηκε να είναι δεκτικός στην ιδέα. Το πόστο, του παρέχει τον απαιτούμενο σεβασμό στο πολιτικό σκηνικό, του επιτρέπει να παραμείνει στα… πράγματα και ταυτόχρονα θα του επιτρέψει να απομακρυνθεί από την ψυχοφθόρο καθημερινότητα, την στοχοποίηση, αλλά και τα συχνά ταξίδια που απαιτούσε η μέχρι τώρα θέση του. Μην ξεχνάμε, ότι μόλις προ ημερών γιόρτασε τα 75 του χρόνια.

Φαίνεται, λοιπόν, ότι με τις ευλογίες και της Άνγκελα Μέρκελ η μετακίνηση «κλείδωσε». Και ο χερ Σόιμπλε θα προταθεί και επισήμως από το κόμμα για το αξίωμα στις 17 Οκτωβρίου.

Πάντως, για να προλάβω αυτούς που θα σπεύσουν να αναφωνήσουν ότι «γλυτώσαμε», να επισημάνω ότι καλό είναι, πριν τους εορτασμούς, να διαπιστώσουμε την ταυτότητα του διαδόχου του, ο οποίος προφανώς θα εξαρτηθεί και από το νέο κυβερνητικό σχήμα.

Το σκληροπυρηνικό FDP, που είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα είναι ένας από τους βασικούς συνεταίρους της κυρία Μέρκελ, στη νέα κυβέρνηση της, συμμερίζεται απόλυτα τις νεοφιλελεύθερες απόψεις του χερ Σόιμπλε και έχει ήδη εκφράσει έντονο ενδιαφέρον για να αναλάβει τα ηνία του υπουργείου. Ο δε, Κρίστιαν Λίντνερ, όχι μόνο είναι εξίσου σκληροπυρηνικός, αν όχι ευρωφοβικός, αλλά ταυτόχρονα, δίχως καν να διαθέτει την εμπειρία του χερ Σόιμπλε, είναι αρκετά φιλόδοξος για να θέλει να αφήσει το στίγμα του επιβάλλοντας τις απόψεις του στα ευρωπαϊκά φόρουμ. Κοινώς δεν αποκλείεται να αποδειχτεί χειρότερος, ως πιο νέος και πιο απρόβλεπτος.

Λέτε να φτάσουμε να καταντήσουμε να λέμε: «που είσαι Σόιμπλε;»