Εκκλησία + κράτος: Love for ever ;

Αρχίζουν και πέφτουν σιγά σιγά οι τόνοι, όπως όλα δείχνουν, στο θέμα που έχει προκύψει με τη μονιμότητα των κληρικών, με την κυβέρνηση να διαμηνύει ότι δεν τίθεται εν κινδύνων η μισθολογική ασφάλειά τους και με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο να κρατά μια, θα λέγαμε, απόσταση από τα διαδραματιζόμενα τις τελευταίες ημέρες, υπογραμμίζοντας ότι ‘’θα μιλήσει τελευταίος’’.

Η αλήθεια είναι πως αυτή η σχέση στην Ελλάδα διαχρονικά και μετά την μεταπολίτευση είχε τα πάνω της και τα κάτω της. Κυρίως, βέβαια, τα πάνω της, αφού αρκετές από τις ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών φρόντιζαν να διατηρούν στενούς συνδέσμους με τους εκπροσώπους του ιερατείου, ελέω και των εσόδων και των φόρων από την εκκλησιαστική περιουσία.

Σε ό,τι αφορά την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που έχουν υπάρξει ‘’τριγμοί’’, άλλες φορές για τα Θρησκευτικά, άλλες φορές για την ουσιαστική συνύπαρξη εκκλησίας – κράτους και το πόσο αυτή μπορεί να διατηρείται σε αρμονία. Εξάλλου, κάποια μέλη της κυβέρνησης παλαιότερα… καρατομήθηκαν για να μπορέσει να υπάρξει ισορροπία σε αυτή την ιδιαίτερη σχέση.

Πριν από λίγες ημέρες, με την υπογραφή του προσυμφώνου ανάμεσα στον Πρωθυπουργό και τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο φάνηκε πως έχει αρχίσει να υπάρχει ένα κάποιο φως στο τούνελ. Αλλά τελικά είναι όντως έτσι; Όπως αποδείχθηκε, πράγματι η Εκκλησία δεν έχει πει την τελευταία της λέξη.

Σε μια προσπάθεια στενής σύνδεσης και διατήρησης αυτής μέσα στο χρόνο, πάντα υπάρχουν αμοιβαίοι συμβιβασμοί. Το θέμα είναι ποια από τις δύο πλευρές είναι περισσότερο διατεθειμένη να τους κάνει. Στην συγκεκριμένη περίπτωση και οι δύο ‘’’πόλοι’’ αυτής της εξίσωσης είναι πολύ δυνατοί, ο καθένας για τους δικούς του λόγους και επιθυμούν να διεκδικήσουν τα περισσότερα για το ‘’ποίμνιό’’ τους, για να μιλήσουμε και λίγο εκκλησιαστικά.

Σίγουρα είναι ένα θετικό βήμα η συζήτηση που έχει ξεκινήσει, εδώ και αρκετούς μήνες όπως μαθαίνω, αλλά θα χρειαστεί, σίγουρα, να κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι για να πούμε ότι αυτός ο δεσμός πατά σε σταθερές βάσεις.

Γιατί το θέμα είναι η κάθε πλευρά ναι μεν να διατηρήσει αυτά που θέλει, αλλά και να προχωρήσει, δε, μπροστά με τις λιγότερες απώλειες. Και αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι…