Εκλογές 25ης Ιουνίου: Γιατί Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ ανησυχούν πιο πολύ από τον ΣΥΡΙΖΑ

Γράφει η Κατερίνα Ακριβοπούλου

Τα κρυφά χαρτιά των αντιπάλων τους, στο σκληρό πολιτικό πόκερ μέχρι τις εκλογές, προσπαθούν να ανιχνεύσουν οι τρείς βασικοί παίκτες που διεκδικούν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στον τελικό της μεγάλης αναμέτρησης στις 25 Ιουνίου. Αν και το αποτέλεσμα της 21ης Μαΐου με τις εκ διαμέτρου αντίθετες θηριώδεις επιδόσεις για Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ οριοθετεί εν πολλοίς το τοπίο, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να προδιαγράψει με ασφάλεια τις κινήσεις του εκκρεμούς ή ακόμη και το ενδεχόμενο ενός απρόβλεπτου παράγοντα.

Όσο και αν μοιάζει παράδοξο, μεγαλύτερη ανησυχία διαπερνά τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, παρά το γεγονός ότι, στην πρώτη κάλπη καταγράφηκαν ως οι μεγάλοι νικητές. Στην Πειραιώς ο μεγάλος φόβος σχετίζεται με το ενδεχόμενο σοβαρών διαρροών, καθώς διαβάζουν και ανάποδα τα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί μετά το αποτέλεσμα. Το «αφύσικο» -όπως το θεωρούν και οι ίδιοι στις μεταξύ τους αναλύσεις- 41% δεν το αποδίδουν αναγκαστικά σε επιβράβευση Μητσοτάκη, παρότι αυτό προβάλλουν δημόσια για προφανείς λόγους. Δεν είναι λίγοι εκείνοι στο επιτελείο Μητσοτάκη, οι οποίοι στη δεύτερη ανάγνωση διαβλέπουν ένα σήμα προειδοποίησης που έστειλε προς τον ΣΥΡΙΖΑ μια μερίδα των ψηφοφόρων της Ν.Δ. την περασμένη Κυριακή, στην κατεύθυνση «δώστε μας μια πειστική πρόταση εξουσίας για να απεμπλακούμε από την “αναγκαστικότητα” της υποστήριξης Μητσοτάκη». Η αντεπίθεση Τσίπρα -μετά το τριήμερο πένθος- να επαναπροσδιορίσει τον ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα εξουσίας, ενέτεινε την ανησυχία της Πειραιώς, καθώς φοβούνται ενεργοποίηση αντανακλαστικών.

Παραλλήλως η Ν.Δ. απειλείται και από το βορειοελλαδίτικο κόμμα «Νίκη», το οποίο ξεφύτρωσε από το πουθενά, για να ανακόψει την δύναμη του Βελόπουλου στη Βόρεια Ελλάδα, αλλά έφτασε στο κατώφλι του 3% προκαλώντας αναταραχή στον «γεννήτορά» του, δηλαδή τους ενοίκους των υπογείων της Ν.Δ. Δεδομένου ότι, όσα περισσότερα μικρά κόμματα μπουν στην Βουλή, τόσο ανεβαίνει το όριο για την αυτοδυναμία, η μηχανή της αναχαίτησης έχει πάρει φωτιά. Οι τρείς καμπαλέρος του ΛΑΟΣ (Βορίδης, Άδωνης και Πλεύρης) εξορμούν στη Β. Ελλάδα με ειδική αποστολή να επιστρατεύσουν τους παραεκκλησιαστικούς κύκλους, τους οποίους οι ίδιοι χρησιμοποίησαν για την υποστήριξη της «Νίκης». Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η επικείμενη επίσκεψη Μητσοτάκη στο Άγιον Όρος, με πρόσχημα το «προσκύνημα».

Σε ό,τι αφορά την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ -αν και είναι ο μεγάλος χαμένος της 21ης Μαΐου- η ανησυχία είναι αναλογικά με το μέγεθος της ήττας μικρότερη, όσο και αν αυτό μοιάζει παράδοξο. Το σοκ της κοινωνίας, τόσο για την πρωτοφανή ήττα όσο και για το 41% του Μητσοτάκη, ελπίζουν στην Κουμουνδούρου να λειτουργήσει υπέρ τους, με όρους πολυσυλλεκτικότητας. Στην περίπτωση αυτή γίνεται και πάλι Αξιωματική Αντιπολίτευση με υψηλή την προσδοκία να ανακεφαλαιοποιήσει σχετικά σύντομα τη θέση της, καθώς μια ενδεχόμενη υπερπαντοκρατορία Μητσοτάκη είναι μαθηματικά βέβαιον πως θα διαλύσει ολοσχερώς ό,τι έχει απομείνει στην κοινωνία, προκαλώντας κοινωνικές εντάσεις, οι οποίες μπορεί να διαμορφώσουν κατά συνέπεια συνθήκες ανατροπής.

Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ χάσει περαιτέρω ποσοστό και βγει τρίτος, το κόμμα διαλύεται, ο Αλέξης Τσίπρας αποχωρεί και με το προσωπικό πολιτικό κεφάλαιο που διαθέτει, βάζει υποθήκη για την επόμενη φάση αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού, η οποία δεν είναι και τόσο μακρινή, λόγω των ευρύτερων ανακατατάξεων που συντελούνται διεθνώς σε οικονομικό, γεωπολιτικό και κοινωνικοπολιτικό επίπεδο. Η ρευστότητα αυτή, στην εποχή της μεταΔημοκρατίας και της μεταΠολιτικής, είναι μια συνθήκη ορατή δια γυμνού οφθαλμού…

Στην πιο δύσκολη ισορροπία ακροβατεί το ΠΑΣΟΚ, με τον πρόεδρό του να εκπέμπει μετά τις εκλογές το πιο ανερμάτιστο μήνυμα. Η επιλογή του για μονομέτωπο κατά του ΣΥΡΙΖΑ εγκυμονεί τον κίνδυνο να «μεταναστεύσει» προς το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα μια μερίδα ψηφοφόρων, που την περασμένη Κυριακή ψήφισε ΠΑΣΟΚ. Ταυτοχρόνως κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ως «χορηγό του Κυρ. Μητσοτάκη», ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ εγκαλείται για αντιπολιτευτική αδράνεια ειδικά την πρώτη διετία-τριετία. Η αλαζονεία, δε, που επέδειξε το ΠΑΣΟΚ το βράδυ των εκλογών με το πενιχρό διψήφιο του 11% λειτούργησε αρνητικά στην κοινή γνώμη και ως εκ τούτου ο κίνδυνος αποσυσπείρωσης καραδοκεί.

Περιχαρακωμένος στον αντιΣΥΡΙΖΑ αγώνα ο Νίκος Ανδρουλάκης ελπίζει σε προσέλευση ψηφοφόρων από τη Ν.Δ., η οποία όμως θα δώσει τον έσχατο αγώνα να κρατήσει τους ψηφοφόρους της, για τους λόγους που αναφέρθηκαν πιο πάνω. Τη χαριστική βολή στην εκπνοή της πρώτης μετεκλογικής εβδομάδας της ευφορίας, την έδωσαν στον Νίκο Ανδρουλάκη η Μιλένα Αποστολάκη και ο Άδωνης Γεωργιάδης. Η βουλευτίνα που έφαγε τον «δεξιό» Ανδρέα Λοβέρδο στον Βόρειο Τομεά, προκάλεσε αναταραχή στη Χαριλάου Τρικούπη, όταν είπε φόρα παρτίδα στο Mega πως το ΠΑΣΟΚ δεν αποκλείει συνεργασία με την Ν.Δ. σε προγραμματική βάση, καίγοντας έτσι το αφήγημα Ανδρουλάκη.

Και όταν ο ίδιος αναγκάστηκε να διευκρινίσει λίγες ώρες μετά ότι, δεν πρόκειται να συνεργαστεί με τη Ν.Δ. ακόμη και αν αυτή έχει 149 έδρες, τον «έκαψε» ο πάντα μαρτυριάρης Άδωνης. Αναπαράγοντας μέσω twitter την εν λόγω δήλωση Ανδρουλάκη, «πρόδωσε» την επιθυμία της Πειραιώς για τον ποιον επιθυμεί στην Αξιωματική Αντιπολίτευση και πρόσφερε ένα ακόμη μπόνους στην Κουμουνδούρου.