Έλλειμμα διαρκείας
Παραμένουν τα κενά στο επικοινωνιακό κομμάτι της κυβέρνησης. Το ερώτημα που προκύπτει είναι, δεν θέλουν, δεν μπορούν, ή και τα δύο μαζί;
Φοβικοί σε βαθμό αγοραφοβίας και άβουλοι σε βαθμό σκληρού γραφειοκράτη οι άνθρωποι που είναι επιφορτισμένοι με την επικοινωνία του (όποιου) κυβερνητικού έργου, κεντρικά ή περιφερειακά, δίνουν την εντύπωση ότι εξακολουθούν να πάσχουν από το σύνδρομο του καταδιωκόμενου.
Μπροστά στις μισές αλήθειες και τα ολόκληρα ψέματα, που πλασάρει καθημερινά μερίδα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας, η κυβέρνηση αρκείται στο briefing των πολιτικών συντακτών, στις περιορισμένες (σχετικά) τηλεοπτικές εμφανίσεις υπουργών και στα λιγοστά κομματικά, ή φιλικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ, δημοσιογραφικά «μαγαζιά».
Έτσι, μάθαμε -για παράδειγμα- από τη Θεανώ Φωτίου, όταν κατάφερε να αρθρώσει πέντε λέξεις, καλεσμένη του ΣΚΑΙ ούσα, ότι δεν θα περικοπούν επιδόματα και άλλα βοηθήματα προς τις ευπαθείς κοινωνικά ομάδες, τους πολύτεκνους και τα ΑμΕΑ, ούτε θα αλλάξουν τα κριτήρια ένταξης, παρά τον ορυμαγδό των δημοσιευμάτων, των αναρτήσεων και των τηλεοπτικών ρεπορτάζ για το αντίθετο.
Για πρώτη φορά, μάθαμε, επίσης, από τον Παύλο Πολάκη, πως οι χρηματοδοτήσεις των δημόσιων νοσοκομείων αυξήθηκαν εντυπωσιακά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο και μάλιστα σε τακτική βάση. Επίσης, το 2016 -για πρώτη φορά- τα ασφαλιστικά ταμεία απέδωσαν σε ικανοποιητική προσέγγιση τα αναλογούντα στον ΕΟΠΥΥ.
Ο κ. Πολάκης διέψευσε ανακοίνωση της ΠΟΕΔΗΝ ότι οι νεοπροσλαμβανόμενοι γιατροί και νοσηλευτές, με ετήσιες συμβάσεις, δεν θα λαμβάνουν πλήρη μισθό, ασφάλιση και νυχτερινά. Όμως, μέχρι να βγει στην ΕΡΤ ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, η γενική εντύπωση ήταν πως οι προσλήψεις αυτές θα γίνονταν στη βάση ευκαιριακών προγραμμάτων.
Σε επίπεδο συστημικής τηλεόρασης, το κυβερνητικό ρεπορτάζ μετά βίας καταλαμβάνει, σε χρόνο και διαβάθμιση, τις αντιστοιχίες του… Ποταμιού. Συνήθως, ολοκληρώνεται πρώτα ένας κύκλος σκληρής αντικυβερνητικής θεματολογίας και ύστερα ακολουθεί μία τρίλεπτη -για την τιμή των όπλων- παρουσίαση των βασικών κυβερνητικών εκδοχών, μέσα από ένα «παράθυρο» πάνω δεξιά (αν γίνεται και αυτό).
Απέναντι σε αυτά τα φαινόμενα, η κυβέρνηση θα μπορούσε να επιχειρήσει να έρθει σε μία συμφωνία αρχών με τους διευθυντές των ειδήσεων των τηλεοπτικών σταθμών, όχι για να «παίζουν» νυχθημερόν ΣΥΡΙΖΑ αλλά για να τηρούνται οι στοιχειώδεις κανόνες. Αν μη τι άλλο, να παρέχεται το δικαίωμα του αντίλογου και της αποκατάστασης της αλήθειας (με άλλα λόγια το τρίλεπτο να γίνει πεντάλεπτο…).
Πρόσφατα, ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του, κάλεσε τους υπουργούς και τους βουλευτές να βγουν απ΄ τα γραφεία και να μιλήσουν με τον κόσμο, «διότι προβάλλονται μονάχα αρνητικές ειδήσεις». Είναι προφανές ότι ο πρωθυπουργός, ο οποίος διακρίνεται για τις επικοινωνιακές ικανότητές του, μάλλον έχει πέσει θύμα λανθασμένων εκτιμήσεων.
Το δόγμα «μόνος μου και όλοι σας» ό,τι είχε να δώσει, το έδωσε. Μπορεί να λειτούργησε, εν μέρει, την περίοδο του δημοψηφίσματος ή στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, στο εξής, όμως, μόνο ζημιά προκαλεί. Τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων, αν και υπερβολικά, δείχνουν ότι η κόπωση και η φθορά όχι μόνο είναι εδώ, αλλά βροντοφωνάζουν…