Ελληνικές τράπεζες: Επηρεάστηκαν τα COCO’S από την απομείωση των AT1 στην Credit Suisse

Η κίνηση της ελβετικής κυβέρνησης να απομειώσει τα βοηθητικά κεφάλαια AT1 της Credit Suisse είχε έμμεσες επιπτώσεις σε όλες τις ευρωπαϊκές τράπεζες που είχαν παρεμφερή κεφάλαια.

Στις ελληνικές τράπεζες, επηρεάστηκαν κυρίως τα coco’s (είναι τα πιο κοντινά στα AT1 κεφάλαια) με αποτέλεσμα να δούμε σημαντική άνοδο αποδόσεων (πτώση τιμών) πάνω από 700 μονάδες βάσης έως και 1000 μονάδες βάση (7-10%) σε διάστημα 3 ημερών .

Ωστόσο την Δευτέρα και σήμερα η κατάσταση δείχνει ότι έχει κάπως ομαλοποιηθεί. Τα cocos ενδιαφέρουν ιδιαίτερα κάποια συγκεκριμένα ξένα χαρτοφυλάκια που είχαν τοποθετηθεί από το 2015 και μετά και πλέον δεν επηρεάζουν συστημικά τις τιμές των ομολογιακών εκδόσεων των ελληνικών τραπεζών ούτε τα ίδια κεφάλαια. Η πρόσφατη κρίση στην Ευρώπη δημιούργησε αναταραχές στις ομολογιακές εκδόσεις των τραπεζών με αποτέλεσμα να έχουν μειωθεί πολύ οι αξίες τους .

Πως λειτουργούν τα coco’s στην παρούσα συγκυρία

Τα χρηματοοικονομικά αυτά εργαλεία που εισήχθησαν στις ελληνικές τράπεζες το 2015 αποτελούν χρεόγραφα, τα οποία -όμως- δύνανται να μετατραπούν σε μετοχές, όταν πληρούνται τα προσυμφωνημένα κριτήρια που αφορούν συγκεκριμένους δείκτες σχετικά με τη χρηματοοικονομική κατάσταση του εκδότη τους.

Η δυνατότητα μετατροπής υποχρεώσεων του εκδότη σε νέο μετοχικό κεφάλαιο καθιστούν τα εργαλεία αυτά ιδανικά για την κεφαλαιακή θωράκιση των τραπεζικών ιδρυμάτων. Δεν είναι τυχαίο πως τα τελευταία χρόνια η έκδοση παρόμοιων μετατρέψιμων χρεογράφων από χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς αυξάνεται διεθνώς.

Ειδικότερα δε σε ευρωπαϊκές χώρες, που στηρίζονται σε μεγαλύτερο βαθμό στον τραπεζικό τομέα για τη χρηματοδότηση της οικονομίας (σε αντίθεση, π.χ. με την αμερικανική οικονομία, όπου σημαντικό μέρος της χρηματοδότησης πραγματοποιείται μέσω του μηχανισμού της αγοράς), και στις οποίες απαιτήθηκε σημαντική κεφαλαιακή ενίσχυση των τραπεζών εν μέσω κρίσης, πραγματοποιήθηκε η έκδοση του 50% περίπου των αντίστοιχων χρεογράφων που εκδόθηκαν παγκοσμίως τα τελευταία χρόνια. Ειδικά σε ό,τι αφορά το χρηματοπιστωτικό τομέα «φυσικό» κριτήριο που πυροδοτεί τη μετατροπή σε μετοχές φαίνεται να αποτελεί η αναλογία της (λογιστικής) αξίας των βασικών ιδίων κεφαλαίων προς το συνολικό σταθμισμένο-προς-τον-κίνδυνο ενεργητικό (CET1/RWA).

Με τον τρόπο αυτό, σε ενδεχόμενη μείωση του συγκεκριμένου δείκτη σε επίπεδο χαμηλότερο του προσυμφωνημένου ορίου, το χρηματοπιστωτικό ίδρυμα αποκτά νέο μετοχικό κεφάλαιο που βελτιώνει τη σχετική αναλογία ιδίων κεφαλαίων, μειώνοντας την ανάγκη περαιτέρω κεφαλαιακής στήριξης.

Μάλιστα, όσο υψηλότερα διαμορφώνεται η συνθήκη μετατροπής σε μετοχές (π.χ. CET1/RWA, 7% αντί 5%), τόσο «ποιοτικότερα» στοιχεία αποτελούν για το χρηματοπιστωτικό ίδρυμα, καθώς είναι σε θέση να απορροφήσουν «ευκολότερα» ζημιές (πριν μειωθούν περαιτέρω τα ίδια κεφάλαια). Παράλληλα, όμως, αυξάνεται ανάλογα ο κίνδυνος για τους επενδυτές κατόχους των χρεογράφων, οι οποίοι και θα απαιτήσουν αντίστοιχα υψηλότερες αποδόσεις από τους εκδότες (τράπεζες) των CoCos.