Ελληνοτουρκικά: Κρίσιμη εβδομάδα, αλλά για ποιόν;
Η επικοινωνιακή «μηχανή» της κυβέρνησης επιδιώκει να μας πείσει ότι η τουρκική πλευρά υποχώρησε και… σύρεται στο τραπέζι του διαλόγου. Ωστόσο, εκείνη που δέχεται πιέσεις από παντού είναι η Αθήνα.
Μέχρι την Πέμπτη, οπότε ξεκινά η Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε., θα πρέπει να υπάρξουν απτά στοιχεία για την αποκλιμάκωση της έντασης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Από μόνη της αυτή η διαπίστωση οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τις αμέσως επόμενες ημέρες (ίσως και ώρες!) θα έχουμε εξελίξεις, που θα δείχνουν ότι οι δύο πλευρές τουλάχιστον κάνουν βήματα προσέγγισης.
Πιέσεις
Ωστόσο, η ελληνική πλευρά πιέζεται απ’ όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές να κάνει υποχωρήσεις, ώστε να μη… στενοχωρηθεί ο Ερντογάν, ο οποίος, όπως όλα δείχνουν, περιμένει να καρποφορήσουν αυτές οι πιέσεις!
Η έναρξη των διερευνητικών επαφών δεν θα γίνει αυτές τις ημέρες, καθώς έχουν ήδη ξεκινήσει! Η αρχή έγινε στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ με τις στρατιωτικές επαφές, ενώ δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η επόμενη κίνηση θα ξεκινήσει από εκεί που σταμάτησε ο 60ος γύρος των συνομιλιών, πριν από περίπου τέσσερα χρόνια!
Η Αθήνα, δια του Κυριάκου Μητσοτάκη, διαμήνυσε ότι η μόνη διαφορά μεταξύ των δύο χωρών είναι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, ωστόσο η Άγκυρα δεν αποδέχεται αυτή τη θέση και επιδιώκει να διευρύνει την ατζέντα.
Δίλημμα
Παράλληλα, στην ελληνική πλευρά υπάρχει ένα σοβαρό δίλημμα: Θα τεθεί προς συζήτηση με τους εξ Ανατολών γείτονες το θέμα της συνεχιζόμενης παραβίασης της κυπριακής ΑΟΖ;
Εάν δεν τεθεί, τότε αφήνουμε στην τύχη της τη Λευκωσία, ενώ δίνουμε ένα επιπλέον επιχείρημα στην Τουρκία, για τη συνέχιση της παραβίασης και της δικής μας εθνικής κυριαρχίας. Εάν τεθεί, είναι σίγουρο ότι ο γύρος των διαπραγματεύσεων θα τιναχθεί στον αέρα!
Βερολίνο και ΝΑΤΟ
Η ελληνοτουρκική προσέγγιση εμφανίζεται ως μεγάλη επιτυχία του Βερολίνου, καθώς η Άνγκελα Μέρκελ θέλει να την παρουσιάσει ως προσωπική της επιτυχία. Σε αυτό φαίνεται πως δεν έχει σοβαρές αντιρρήσεις το Παρίσι, παρά την ανοικτή φραστική αντιπαράθεση του Μακρόν με τον Ερντογάν.
Όσον αφορά στο ρόλο του ΝΑΤΟ, η διαβεβαίωση του Γενς Στόλτενμπεργκ στον Νίκος Δένδια για πρόοδο στις αναζητήσεις του μηχανισμού αποκλιμάκωσης της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο, περισσότερο θα πρέπει να δημιουργεί ανησυχία, με δεδομένη την σχεδόν ανοικτή υποστήριξη του γενικού γραμματέα στις τουρκικές θέσεις…
Έρχεται ο Πομπέο, στο τηλέφωνο ο Λαβρόφ
Εν τω μεταξύ, ο διεθνής παράγοντας συνεχίζει τις κινήσεις τακτικής στην εύφλεκτη σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου. Στις 28 Σεπτεμβρίου ξεκινά η διήμερη επίσκεψη του αμερικανού ΥΠΕΞ Μάικ Πομπέο στην Ελλάδα, όπου θα συναντηθεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στα Χανιά και στη συνέχεια θα επισκεφθεί τη βάση της Σούδας.
Από την άλλη πλευρά, για πρώτη φορά στα χρονικά των ελληνορωσικών διπλωματικών σχέσεων, οι υπουργοί Εξωτερικών των δύο χωρών συνομίλησαν τηλεφωνικά δύο φορές(!), σε διάστημα έξι ημερών και είναι κατανοητό ότι δεν εξάντλησαν τη συνομιλία τους στο «Έτος Ιστορίας Ρωσίας-Ελλάδας» που προγραμματίζεται για το 2021, ούτε στις διμερείς σχέσεις…
Όπως έχει αποκαλύψει πριν από δύο εβδομάδες η fmvoice.gr, η ρωσική πλευρά με διακριτικότητα έχει θέσει στη διάθεση της Αθήνας την πρόθεση για διαμεσολάβηση, ώστε να υπάρξουν βήματα εκτόνωσης της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο.
Όλοι μας πιέζουν!
Οι Γερμανοί δεν θέλουν να στενοχωρήσουν τον πελάτη τους Ερντογάν, οι Γάλλοι δεν επιθυμούν να φτάσουν στα όρια της σύρραξης με ένα κράτος- μέλος του ΝΑΤΟ, οι Ρώσοι επιδιώκουν να αποτρέψουν μία ανάφλεξη στη γειτονιά της Συρίας, τώρα που ο σύμμαχός τους Άσαντ φαίνεται πως επικρατεί κατά κράτος. Οι Αμερικανοί προσπαθούν να προωθήσουν μία λύση που θα απομακρύνει από την περιοχή τα ρωσικά συμφέροντα και θα εδραιώνει τη δική τους παντοδυναμία.
Όλοι μαζί, πάντως, ξέρουν πολύ καλά ότι η πλευρά Ερντογάν δεν πρόκειται να κάνει βήματα προς τα πίσω και οι μόνοι που μπορεί να φανούν πιο… ευκολόπιστοι για υποχωρήσεις είναι οι Έλληνες. Γι’ αυτό και οι πιέσεις είναι (και θα συνεχίσουν να είναι) ισχυρότερες προς την Αθήνα, παρά προς την Άγκυρα.
