Εμανουέλ Μακρόν – Τερέζα Μέι: Πολιτικοί βίοι… διαμετρικά αντίθετοι

Ένα αστέρι ανατέλλει, ένα αστέρι δύει. Με τη φράση αυτή θα μπορούσε να συνοψίσει κανείς την εικόνα που διαμορφώνεται μετά τις βουλευτικές εκλογές σε Γαλλία και Βρετανία, ήτοι την ισχυροποίηση του Εμανουέλ Μακρόν και την αποδυνάμωση της Τερέζα Μέι, επηρεάζοντας τις ισορροπίες σε όλη την Ευρώπη. 

Στη Γαλλία το αποτέλεσμα των χθεσινών βουλευτικών εκλογών σφράγισε την επέλαση Μακρόν, μόλις λίγες εβδομάδες από την άνοδο του στην προεδρία. Το εκλογικό σώμα έκανε το… χατίρι στο νέο ηγέτη του και του πρόσφερε τη δυνατότητα να εφαρμόσει το έργο του μέσα από τον διπλό έλεγχο εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας. Το έκανε δε, με τέτοιο απόλυτο τρόπο που ο κεντρώος Μακρόν δεν θα έχει καμία δικαιολογία αν δεν τα καταφέρει, γεγονός βεβαίως που ανεβάζει κάθετα τον πήχη των προσδοκιών.

Αν και η τελική μορφή της νέας Εθνοσυνέλευσης θα διαμορφωθεί μετά και τον δεύτερο γύρο της ερχόμενης Κυριακής, ήδη το χθεσινό αποτέλεσμα έχει κάνει τα γαλλικά media να παραληρούν, κάνοντας λόγο για σπάνιο θρίαμβο. Η επικράτηση του Κινήματος Μακρόν ήταν σαρωτική και ανοίγει το δρόμο για μια εκπληκτική κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Συγκεκριμένα, με βάση τις εκτιμήσεις που προκύπτουν από το συνδυασμό του χθεσινού αποτελέσματος και τα προγνωστικά της 18ης Ιουνίου, το κόμμα του Μακρόν οδεύει προς μια πλειοψηφία, πέρα από πάσα προσδοκία, που μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και τις 400 έδρες επί του συνόλου των 577 εδρών.

Πρόκειται για ένα νούμερο, που αν επιβεβαιωθεί την ερχόμενη Κυριακή, θα δώσει στον Εμανουέλ Μακρόν ένα εύρος εξουσίας που γάλλος πρόεδρος έχει να βιώσει από την εποχή του ιστορικού ηγέτη Σαρλ ντε Γκωλ, ο οποίος στις εκλογές του 1968 βρέθηκε να ελέγχει το 80% της Βουλής. Απέναντι του τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα είναι μάλλον… διακοσμητικά, με πιο χαρακτηριστική την εξαϋλωση των Σοσιαλιστών που φαίνεται ότι θα περιοριστούν στην καλύτερη περίπτωση σε 30-40 έδρες.

Πάντως, το εύρος της εξουσίας του κυρίου Μακρόν έχει ήδη προκαλέσει εντονότατες συζητήσεις, όχι τόσο για το ύψος των προσδοκιών του κοινού, όσο κυρίως για την υπερβολική συγκέντρωση εξουσίας σε ένα, ουσιαστικά, πρόσωπο. Στελέχη της αντιπολίτευσης έκαναν λόγο για μη υγιή έως ανησυχητική υπερδύναμη του νέου προέδρου, που ο ίδιος, ωστόσο, σκοπεύει να χρησιμοποιήσει άμεσα για την δρομολόγηση όλων των μεταρρυθμίσεων που εκκρεμούν.

Στη Βρετανία

Διαμετρικά αντίθετα από τον κύριο Μακρόν, η Τερέζα Μέι πριν προλάβει να συμπληρώσει ένα χρόνο στην πρωθυπουργία της Βρετανίας (τον επόμενο μήνα) βρίσκεται μεταξύ… φθοράς και αφθαρσίας. Διότι μπορεί η κυρία Μέι να έχει επικεντρωθεί στις συζητήσεις για το στήσιμο της νέας κυβέρνησης υπό την ίδια, σε συνεργασία με τους βορειοιρλανδούς του DUP (οι οποίοι θα παράσχουν στήριξη στη κυβέρνηση μειοψηφίας των Τόρις, χωρίς να μπουν σε επίσημο συνασπισμό μαζί τους), όμως το ίδιο το κόμμα έχει διαφορετική άποψη για το πρόσωπο της. Οι συντηρητικοί είναι έξαλλοι και απολύτως δικαιολογημένα, διότι έσυρε τη χώρα και το κόμμα σε μια πρόωρη εκλογική αναμέτρηση που δεν ήταν απαραίτητη και κατέληξε με μια πύρρειο νίκη, που άφησε περισσότερο κερδισμένο το Εργατικό Κόμμα.

Από τις δηλώσεις διαφόρων στελεχών μέσα στο Σαββατοκύριακο έγινε απολύτως σαφές ότι το κλίμα εναντίον της είναι εξαιρετικά βαρύ. Και η συνάντηση που έχει οριστεί για σήμερα μεταξύ της κυρίας Μέι και της κοινοβουλευτικής ομάδας αναμένεται, κυριολεκτικά, θυελλώδης.

Αντιστοίχως, ο εγχώριος Τύπος ερμήνευσε ως επιβεβαίωση της αποδυνάμωσης της το γεγονός ότι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τα σχέδια της για σαρωτικό ανασχηματισμό του υπουργικού συμβουλίου, με την αντικατάσταση, μεταξύ άλλων, του υπουργού Οικονομικών, Φίλιπ Χάμοντ. Τελικά οι περισσότεροι βασικοί υπουργοί παρέμειναν  κανονικά στις θέσεις τους και από τις μικροαλλαγές που έγιναν ξεχωρίζει μόνο η αναβάθμιση του (φιλοευρωπαίου!) Ντάμιαν Γκριν, σε ρόλο ουσιαστικού αντιπροέδρου με ευθύνη την διαχείριση της πολιτικής του Brexit.

Το τελευταίο ερμηνεύτηκε από τον Τύπο ως κίνηση που ενδεχομένως παραπέμπει σε… μαλάκωμα του «σκληρού» Brexit, όπως φαίνεται να επιθυμεί βάσει της εκλογικής ετυμηγορίας το κοινό και δη, ο επιχειρηματικός κόσμος. Όμως, θα είναι ένα σημείο τριβής με την σκληροπυρηνική ομάδα στους κόλπους του κόμματος, που πλέον έχει ισχυροποιηθεί δεδομένου ότι στο κόμμα δεν… περισσεύουν πια έδρες.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι αναλυτές θεωρούν ότι η νέα κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να μακροημερεύσει. Η συνεργασία με το DUP δεν θα είναι εύκολη, ενώ οι απαιτήσεις που δημιουργούν οι διαπραγματεύσεις για το Brexit είναι υψηλές και απαιτούν μια σταθερή, ισχυρή κυβέρνηση. Οι μέρες της κυρίας Μέι στη Ντάουνινγκ Στριτ είναι μετρημένες και κατά βάθος, μάλλον, το ξέρει και η ίδια…