Εμβολιασμένοι vs Ανεμβολίαστοι: Το… ματς του καλοκαιριού
Τι Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός, τι Αθήνα – Πειραιάς, τι Πάρος – Νάξος… Φέτος το καλοκαίρι, το ματς θα γίνει ανάμεσα στους εμβολιασμένους και τους αν εμβολιαστούς.
Στις παρέες δεν υπάρχει άλλη συζήτηση: Το έκανες το εμβόλιο; Και ανάλογα με την απάντηση, υπάρχει και η ανάλογη έκβαση: Η θα έρθει κοντά σου ο ερωτών ή θα πάει ένα… χιλιόμετρο μακριά.
Το θέμα είναι να μπορούμε να συνυπάρχουμε οι δύο… κάστες χωρίς να δημιουργούνται θέματα, γιατί εφόσον ακόμα δεν είναι υποχρεωτικό το εμβόλιο, θα πρέπει ο ένας να συμβαδίζει με τον άλλον, σε μια Ελλάδα που ούτε η ίδια η πολιτεία δεν έχει αποφασίσει τι θα κάνει.
Σεβαστή λοιπόν η άποψη των μεν , σεβαστή και των δε. Πως όμως αυτό θα μπορέσει να αφομοιωθεί σε μια αρμονική συνύπαρξη και όχι σε ένα ατελείωτο μανιφέστο που πολλές φορές καταλήγει ακόμα και σε τσακωμούς;
Γιατί και οι δύο ‘’ομάδες’’ είναι δυνατές και έχουν τα δικά τους επιχειρήματα, τα οποία ανάλογα με την πλευρά που τα βλέπει κανείς, έχουν τη δική τους βάση.
Από τη μία πλευρά οι εμβολιασμένοι: Που θεωρούν ότι η επιστήμη τους έδωσε γρήγορα τη λύση σε αυτό που ζούμε εδώ και ενάμισι χρόνο και πιστεύουν τυφλά σε αυτό που λένε οι γιατροί. Σεβαστό.
Από την άλλη οι ανεμβολίαστοι: Που σκέπτονται ότι «πως θα εμπιστευτώ ένα εμβόλιο το οποίο βγήκε στην αγορά τόσο γρήγορα και ποιος θα νοιαστεί για την υγεία μου αν πάθω κάτι;» Σεβαστή και αυτή η άποψη.
Έχουμε και λέμε: Δύο κοινωνικές ομάδες με τα δικά τους επιχειρήματα, επιστήμονες που δεν μπορούν να εξηγήσουν επαρκώς κάποιες φορές και μια πολιτεία που απλά… πιέζει για εμβολιασμούς, ενώ κατά τ’ άλλα τα κρούσματα καλά κρατούν. Ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο; Και ποιος είναι ικανός να το κρίνει, εξάλλου, αυτό;
Επειδή, λοιπόν, αυτός ο αγώνας είναι άνισος, ας χαλαρώσουμε λίγο και οι δύο… ομάδες και ας προσπαθήσουμε να συνυπάρξουμε. Μέχρι να νικηθεί το… θηρίο.