Ένα δειλό βήμα

Ένα δειλό βήμα προς τον ορθολογισμό, μια άτολμη παραίνεση προς την ιεραρχία και την Ιερά Σύνοδο.

Ο πρωθυπουργός δεν πήρε ξεκάθαρη θέση στο χθεσινό διάγγελμά του.

Ο Κυρ. Μητσοτάκης απέφυγε να πει καθαρά το απλό, για τον άμεσο κίνδυνο διασποράς του κορονοϊού μέσω της μετάληψης. Αυτό που είδαμε να συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη, με την εκκλησία να κατεβάζει ρολά, ενώ εμείς συνεχίζουμε να ανεχόμαστε υπέρ-ορθόδοξους βουλευτές και μητροπολίτες, να μας λένε ότι ο κορονοϊός δεν κολλάει με τη Θεία Κοινωνία.

Ο πρωθυπουργός δεν τόλμησε. Επιχείρησε, ωστόσο, να ισορροπήσει μεταξύ της προστασίας της δημόσιας υγείας και της πρόσφατης απόφασης της Ιεράς Συνόδου για τη μετάληψη. Τουλάχιστον πήρε αποστάσεις από τους έξαλλους πρωτοκλασάτους υπουργούς της κυβέρνησής του, που κατακεραυνώνουν ως “άπιστους” όσους κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τη δημόσια υγεία.

Ο πρωθυπουργός δεν απάντησε ευθαρσώς. Προσπάθησε, προφανώς σε συνεννόηση με την ιεραρχία, να περιορίσει τις συναθροίσεις στους ναούς.

«Προσωπικά ένιωσα έντονη την ανάγκη να επικαλεστώ την πίστη μου. Ως πρωθυπουργός οφείλω να ακούσω τους ειδικούς επιστήμονες. Τα θρησκευτικά καθήκοντα να εκτελούνται όσο είναι δυνατόν από το σπίτι, ώστε να αποφεύγονται οι μεγάλες συναθροίσεις».

Απευθύνοντας επιπλέον μήνυμα στην Ιερά Σύνοδο, την κάλεσε να βοηθήσει, διαχωρίζοντας τα προσωπικά του “πιστεύω” από τον θεσμικό του ρόλο: «Προσβλέπω στην στήριξη της Εκκλησίας στον κοινό σκοπό, αλλά ο θεσμικός μου ρόλος μού επιβάλλει να τοποθετηθώ με σαφήνεια στο θέμα».

Να δούμε λοιπόν αν αυτά τα λίγα και άτολμα που είπε χθες ο Κυρ. Μητσοτάκης θα περιορίσουν την αυθαιρεσία, τον παραλογισμό, αν επαναφέρουν την κοινή λογική. Και αν θα σωφρονιστούν οι κάθε λογής τσαρλατάνοι, που επιμένουν να παίζουν για μια χούφτα ψήφους με τη δημόσια υγεία.