Ένας ιός ήταν αρκετός για να αποδειχθεί ότι οι κοινωνίες είναι απροστάτευτες

Τώρα όλοι συμφωνούν ότι δεν υπάρχουν επαρκείς υποδομές για να περιθάλψουν το σύνολο των πολιτών που τυχόν θα προσβληθούν από τον ιό.

Γράφει ο: Παναγιώτης Αλεβιζάκης *

Το παράξενο είναι ότι όλες οι οικονομίες δαπάνησαν, χωρίς ενδοιασμούς, τεράστια ποσά για την στήριξη του χρηματοπιστωτικού συστήματος και παράλληλα όλες οι κυβερνήσεις έβαλαν σε εφαρμογή προγράμματα δημοσιονομικής εξυγίανσης, προκειμένου να στηρίξουν τις επιλογές τους.

Οι πολίτες όλων των χωρών στερήθηκαν δημόσια αγαθά, προκειμένου να στηριχτεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Η δημοσιονομική εξυγίανση επέβαλλε να περιοριστούν όλες οι δαπάνες -Υγεία, Παιδεία, ασφάλεια κ.λ.π.- προκειμένου να στηρίξουμε την ακόρεστη ανάγκη του συστήματος.

Βλέπετε, σε κάθε κρίση, πάντα πρέπει να καλύπτουμε -όλοι μαζί- τη ζημία των τραπεζών, σε αντίθεση με την περίοδο της κερδοφορίας όπου τα κέρδη τα καρπώνονται μόνο οι μέτοχοι των τραπεζικών ιδρυμάτων. Παράξενος καπιταλισμός: Όταν ζορίζεται γίνεται κρατικοδίαιτος και όταν ευημερεί επωφελείται αποκλειστικά από την κερδοφορία.

Το μάρμαρο το πληρώνει η πλειονότητα των απλών ανθρώπων σε όλον τον κόσμο. Καιρός να αλλάξουμε ρότα. Ή θα έχουμε καπιταλισμό, όπου και η ζημία και το κέρδος θα πηγαίνουν σε αυτούς που αναλαμβάνουν το ρίσκο ή θα έχουμε συστήματα και κρατικών παρεμβάσεων, όπου τα κράτη θα έχουν λαμβάνειν από την παρέμβασή τους και δεν θα πράττουν σε βάρος των πολιτών.

Και ενώ από το ξέσπασμα της κρίσης έχουν δαπανηθεί αμύθητα ποσά, ευχόμαστε τώρα και στη χώρα μας, ο ιός να μην έχει την εμβέλεια που έχει στην γειτονική μας Ιταλία, ώστε να μπορέσουν οι υποδομές να καλύψουν τις ανάγκες. Και να το ευχηθούμε για το κάλο των συμπολιτών μας και των συνανθρώπων μας. Όμως πρέπει να διδαχτούμε.

Δεν μπορεί να μην έχουμε επαρκείς υποδομές και την αναγκαία στελέχωση σε ανθρώπινο δυναμικό και να θέλουμε να πάμε μπροστά. Χωρίς τη διασφάλιση της υγείας των πολιτών, καμία οικονομία δεν μπορεί να πάει μπροστά.

Βεβαίως, να συμβάλλουμε όλοι με τη συμμόρφωση στις απόψεις των ειδικών και αποφεύγοντας τις λογικές ότι “τα ξέρουμε όλα” και “εμάς δεν μας αγγίζει τίποτα”. Αλλά και να βάλουμε σε προτεραιότητα ότι στην πρώτη γραμμή των πολιτικών επιλογών των κυβερνήσεων πρέπει να βρίσκονται τα δημόσια αγαθά της Υγείας, της Παιδείας και της ασφάλειας και όχι η προστασία των ακόρεστων αναγκών του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Η απαξίωση των δημόσιων αγαθών δεν δείχνει σοβαρό πολιτικό σύστημα και σοβαρή πολιτική ηγεσία.

* Οικονομολόγος, Μέλος της Κεντρικής Διοίκησης του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, Εκπρόσωπος της Ανεξάρτητης Κίνησης Οικονομολόγων Ελλάδας (Α.ΚΙ.Ο.Ε.)