Πλησιάζει η ώρα της μεγάλης ρεβάνς

Ο πρωθυπουργός κάτι χρωστάει. Και τώρα, ίσως ήρθε η στιγμή να το εκπληρώσει. Αυτή τη φορά, όμως, με τους δικούς του όρους…

Όσοι γνωρίζουν καλά τον Αλέξη Τσίπρα έχουν να λένε ότι ο πρωθυπουργός δεν διέγραψε ποτέ από το «σκληρό δίσκο» τα γεγονότα του περσινού Ιουλίου. Οι ίδιες πηγές λένε, ακόμη, πως ο κ. Τσίπρας (αισθάνεται ότι) οφείλει στον εαυτό του μια ρεβάνς για τις απειλές και τους εκβιασμούς που υπέστη το δραματικό καλοκαίρι του 2015. Και όλα δείχνουν ότι θα την πάρει αυτή τη ρεβάνς. Είτε πανηγυρικά σε δημόσια θέα είτε χαμηλοφώνως πίσω από κλειστές πόρτες.

Οι τελευταίες ανακοινώσεις του υπουργείου Οικονομικών για πρωτογενές πλεόνασμα – ρεκόρ 7,45 δισ. ευρώ το 11μηνο, σε συνδυασμό με τις «μονομερείς» ενέργειες της 13ης σύνταξης και της μείωσης του ΦΠΑ στα νησιά, μόνο ένα πράγμα δείχνουν: ότι κάποιοι, κάτι δεν έκαναν καλά τα προηγούμενα χρόνια. Το ποιοι είναι αυτοί, αποτυπώνεται με σαφήνεια στις επίσημες, αλλά και άτυπες, ανακοινώσεις της κυβέρνησης.

Τελικώς, αποδεικνύεται πως είναι (και ήταν) εφικτή η δημοσιονομική εξυγίανση της χώρας με την εφαρμογή «παράλληλων» δράσεων υπέρ των πολλών και όχι των λίγων. Το μυστικό κρύβεται στην αναδιανομή του πλούτου – ένας όρος που εισήγαγε σε ευρεία κλίμακα ο Ανδρέας Παπανδρέου, αλλά φαίνεται ότι εφαρμόζει στην πράξη ο Αλέξης Τσίπρας*.

(*Η αρχική κατεύθυνση των εσόδων από το διαγωνισμό Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες προς την ενίσχυση νοσοκομείων και παιδικών σταθμών είναι ένα ακόμη παράδειγμα άμεσης αναδιανομής).

Όμως, αυτή ακριβώς η επιτυχία του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, στο κομμάτι των αριθμών, εκθέτει ανεπανόρθωτα τόσο τους εμπνευστές των πολλαπλασιαστών όσο και τους εγχώριους πολιτικούς συμμάχους τους. Άραγε, είναι πιο ικανή μια αριστερή και άπειρη κυβέρνηση από τους σνομπ τεχνοκράτες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου; Ή μήπως η παταγώδης αποτυχία των προηγούμενων προγραμμάτων δεν οφειλόταν και τόσο στο ανθρώπινο λάθος;

Επιπροσθέτως, εάν αποδειχθεί, προϊόντος του χρόνου, ότι δεν είναι και τόσο άμεμπτοι αυτοί που κουνούν το δάχτυλο στην Ελλάδα, το σύστημα δυνάμεων που εκπροσωπούν θα υποστεί ανήκεστες βλάβες. Η κ. Λαγκάρντ, για παράδειγμα, βρίσκεται, ήδη, μπλεγμένη σε μια δικαστική περιπέτεια, ενώ το ίδιο δεν αποκλείεται να συμβεί -στο άμεσο μέλλον- και σε άλλα πρόσωπα της διεθνούς σκηνής τα οποία είναι πολύ γνώριμα στην ελληνική επικαιρότητα, λόγω Μνημονίων…

Την ίδια ώρα, η κίνηση της κυβέρνησης να φέρει σε ονομαστική ψηφοφορία στη Βουλή τη ρύθμιση που αφορά στη στήριξη των χαμηλοσυνταξιούχων «ξεγυμνώνει» τη Νέα Δημοκρατία, η οποία θα πρέπει, πλέον, να επινοήσει νέους τρόπους για να αποκρύψει την απόλυτη ιδεολογική συνταύτισή της με τις πιο ακραίες φωνές των δανειστών. Μία άλλη κίνηση θα μπορούσε να είναι η σύγκληση Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών, μετά το ταξίδι του πρωθυπουργού στο Βερολίνο, ώστε να καταδειχθεί και ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας ποιοι είναι με ποιους…

Υ.Γ.1: Στον στενό οικογενειακό κύκλο του ο πρωθυπουργός αποκαλείται και «αγύριστο κεφάλι».

Υ.Γ.2: Ο κ. Τσίπρας δεν κινείται τυχαία. Τώρα, πια, ξέρει που και πότε να «χτυπήσει».

Υ.Γ.3: Αρκετοί στη Γερμανία -αλλά και στην Ελλάδα- έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν μη τυχόν και ανοίξουν τα… κουτιά της Siemens και των εξοπλιστικών. Ιδίως στην περίπτωση που κυκλοφορήσει, έστω και ως υπόνοια, ότι υπάρχει και αποδεικτικό υλικό που τους συνδέει με αυτά τα δύο (ή και με τα δύο).

Υ.Γ.4: Η αξιολόγηση θα κλείσει. Το σενάριο της εμπλοκής παραμένει αδύναμο –τουλάχιστον ως αυτή τη στιγμή- για πολλούς λόγους…