Επιτελικοί «απατεώνες» και αριστερή… ευγένεια

Την ώρα που στον ΣΥΡΙΖΑ τσακώνονται και πάλι, αυτή τη φορά για το αν το αντιπολιτευτικό ύφος είναι αρκετά ευπρεπές και αριστερό, το Μαξίμου «στρώνει το χαλί» για το δεύτερο κύμα… κορονομπίζνας.

Ενώ η Αττική παραμένει σταθερά «πορτοκαλί» και ο πρωθυπουργός μας κουνάει ξανά το δάχτυλο και μας καλεί σε αυτοπροστασία για να μην «κοκκινίσει» (και την ίδια στιγμή που οι πολίτες της Θεσσαλίας, πάνω από τα συντρίμμια της ζωής τους, περιμένουν με αγωνία την όποια αποζημίωση), η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει το θράσος να φέρνει επείγον νομοσχέδιο «Για τη ενίσχυση των πληγέντων από τον κυκλώνα Ιανό και την αντιμετώπιση συνεπειών του κορονοϊού», νομοθετώντας τη νέα «λίστα Πέτσα» και μετατρέποντας σε κανονικότητα τις απευθείας αναθέσεις χωρίς διαγωνιστική διαδικασία.

Την ώρα που στην «πορτοκαλί» Αττική το επιβατικό κοινό των Μέσων Μεταφοράς εξακολουθεί να παίζει την υγεία του «κορώνα-γράμματα», στοιβαγμένο σε γεμάτα λεωφορεία, με συχνότητα δρομολογίων που θυμίζει… καραντίνα, ο Καραμανλής των Υποδομών ετοιμάζεται να κάνει πραγματικότητα το όνειρο του πατρός Μητσοτάκη. Χωρίς να χρειάζεται να απολογηθεί σε κανέναν για το ότι ο διαγωνισμός για τα νέα αστικά λεωφορεία της πρωτεύουσας, έτοιμος από την εποχή Σπίρτζη, δεν έγινε ποτέ, ετοιμάζεται να φέρει από την πίσω πόρτα τους ιδιώτες των ΚΤΕΛ στις αστικές συγκοινωνίες. Έχουν, βλέπετε, αναδουλειές οι άνθρωποι και αποτελούν μία σεβαστή εκλογική πελατεία.

Την ώρα που τα δελτία ειδήσεων μετρούν κάθε τρεις και λίγο τις ελάχιστες ΜΕΘ που έχουν απομείνει διαθέσιμες για τους επόμενους βαριά ασθενείς του κορονοϊού, το υπουργείο Υγείας στέλνει από το e-mail του δικού του Γραφείου Τύπου (!) ένα ανορθόγραφο δελτίο τύπου της Ελληνικής Εταιρείας Εντατικής Θεραπείας (κι εμείς πρέπει να πιστέψουμε ότι πρόκειται περί… ανεξάρτητου επιστημονικού φορέα) για να μας καθησυχάσει ότι το 40% των ΜΕΘ Covid είναι ελεύθερες. Την επόμενη μέρα, όμως, ο Κικίλιας εκδίδει ΚΥΑ για να παρατείνει το deal που έχει γίνει από τον Φεβρουάριο με τους ιδιώτες κλινικάρχες για τη διάθεση των δικών τους εντατικών, εννοείται επ’ αμοιβή. Κατά τα άλλα, ΜΕΘ έχουμε…

Κι ενώ γίνονται όλα αυτά και πολλά ακόμη, η αξιωματική αντιπολίτευση αναλώνεται σε καυγάδες για το αν ο χαρακτηρισμός του Τσίπρα περί «πολιτικών απατεώνων» είναι δόκιμος και συνάδει με το ήθος της Αριστεράς. Λες και αυτό που έχει να ζηλέψει η Αριστερά είναι η αστική ευγένεια και το ήθος της πρέπει να μετριέται με μεζούρα το ύφος. Η αντιπολίτευση, σύντροφοι, δεν είναι ούτε διάλεξη στο πανεπιστήμιο, ούτε απογευματινό φιλοσοφικό… τσάι, ούτε κρασοκατάνυξη με ανταλλαγή -αριστερών και αριστερότερων- επιχειρημάτων. Μπουχτίσαμε τόσα χρόνια με τους ευγενείς, πλην απατεώνες. Εσείς, όχι;

Η στιγμή και η ανάγκη, λοιπόν, προσδιορίζει το κατάλληλο ύφος και αυτή τη στιγμή η χώρα χρειάζεται μία δυναμική αντιπολίτευση που να μπορεί να πετύχει δύο βασικά πράγματα: Αφενός ο κόσμος να καταλάβει τι παίζεται πίσω από την πλάτη του, κάτω από τη μάσκα του φόβου. Αφετέρου οι κύριοι της κυβέρνησης να αισθάνονται, κάθε στιγμή, ότι τους έχουν πάρει χαμπάρι κι όχι να μπορούν να στήνουν τις δουλειές τους ανενόχλητοι, σαν να μην τρέχει τίποτα. Και επειδή είναι αποδεδειγμένοι πολιτικοί απατεώνες, από τις Πρέσπες μέχρι τα ελληνοτουρκικά και από τα «σκοιλ ελικικου» μέχρι τη «λίστα Πέτσα», με όποιο ύφος χρειαστεί. Με το ύφος του Τσίπρα, με το ύφος της Τζάκρη, του Πολάκη ή και ακόμη πιο «χύμα». Διαφωνεί κανείς, εκτός από τον Ευκλείδη;