Επιτελικός καθεστωτισμός χωρίς κουκούλα
Όσες ενστάσεις κι αν μπορεί κανείς να έχει για το ύφος του Παύλου Πολάκη -τις έχουν, άλλωστε, και πολλοί σύντροφοί του στον ΣΥΡΙΖΑ, που το στιλάκι του Κρητικού γιατρού, τους προσβάλλει την αριστερή… ευγένεια- η αλήθεια είναι μία.
Τις περισσότερες φορές είναι ο μόνος που λέει τα πράγματα ακριβώς με το όνομά τους και μέσα σε πέντε γραμμές. Οπότε, ας αφήσουμε το ύφος και ας πιάσουμε την ουσία.
«Αυτό δεν είναι επιτελικό κράτος, είναι κράτος “κόζα νόστρα”. Όποιος μας αποκαλύπτει, θα διασύρεται, θα τρομοκρατείται, θα εξοντώνεται», έγραψε στο facebook ο Πολάκης, αποτυπώνοντας με τον πλέον εύστοχο τρόπο αυτό που συμβαίνει με το σκάνδαλο Novartis και τις τελευταίες εξελίξεις στην Προανακριτική Επιτροπή.
Την ώρα που η μιντιακή κουστωδία του Μητσοτάκη ασχολιόταν τρία μερόνυχτα με την αποστροφή του Αλέξη Τσίπρα για τους «αρμούς της εξουσίας», οι απαράδεκτες μεθοδεύσεις με τις οποίες Ν.Δ. και ΚΙΝ.ΑΛ., με την αγαστή συνεργασία ΚΚΕ και Βελόπουλου, επιχειρούν να τινάξουν στον αέρα τη διερεύνηση του σκανδάλου είναι απλώς «κανονικότητα».
Το ότι ο Τσίπρας τολμάει και λέει ότι συγκεκριμένοι, σάπιοι μηχανισμοί στο κράτος ήταν, ουσιαστικά, ένας από τους βασικούς λόγους που στέρησαν από την κυβέρνησή του τη δυνατότητα να ασκήσει πολιτική σε μία σειρά από ζητήματα, είναι απειλή για τη Δημοκρατία και «επίδειξη του πώς αντιλαμβάνονται οι ΣΥΡΙΖΑίοι την εξουσία».
Το ότι το κόμμα που κυβερνάει τη χώρα -και από δίπλα όλη η αντιπολίτευση, πλην ΣΥΡΙΖΑ- δέχονται να βιάζεται καθημερινά η Δικαιοσύνη, να κουρελιάζονται οι νόμοι, να τρομοκρατούνται μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος, κόντρα στις αρχές όλου του ευνομούμενου κόσμου, με μοναδικό σκοπό να επαληθευτεί με το ζόρι η θεωρία της «σκευωρίας», είναι μία νορμάλ κατάσταση και δεν βάζει σε κανένα κίνδυνο τη Δημοκρατία μας.
Το έχουμε καταλάβει κι από άλλα πράγματα ότι, η προστασία της Δημοκρατίας δεν είναι το βασικό μέλημα αυτής της κυβέρνησης. Αλίμονο, όμως, αν αυτή την κατάσταση -που μπορεί κανείς να ανεχτεί για 6, 12 ή 18 μήνες- την αποδεχτούμε λίγο, λίγο και την αφήσουμε να γίνει, με την ανοχή μας, καθεστώς. Και μην το βλέπετε απίθανο αυτό. Τη ροπή μας στον μιθριδατισμό, την έχουμε αποδείξει περίτρανα. Δέκα χρόνια μνημόνια κατάπιαμε και από κάποια στιγμή και μετά, δεν έτρεχε τίποτα…
Υ.Γ. Οι ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ να ηγηθεί των πλατιών μαζών στην αντιμετώπιση και ανατροπή αυτής της απειλής είναι τεράστιες. Γι’ αυτό καλή η ενδοσκόπηση, η αυτοκριτική κι ο αναστοχασμός, αλλά πρέπει σύντομα να προκύψει και το πολιτικό αποτέλεσμα που θα γοητεύσει την κοινωνία και θα την εκφράσει.
