Εξωτερική πολιτική στον βωμό των συμφερόντων Μητσοτάκη

Είναι η Ελλάδα στη λάθος πλευρά της ιστορίας ή μήπως είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης αυτός που εξυπηρετώντας προσωπικά του συμφέροντα, έχει φέρει τη χώρα σε μία δεινή θέση;

Και τα δύο έχουν συμβεί.

Και το πιο οδυνηρό είναι πώς η Ελλάδα έχει βρεθεί, ξεκάθαρα πλέον, στη λάθος πλευρά της ιστορίας, σε ότι αφορά το ουκρανικό -και όχι μόνο-, επειδή η εξωτερική πολιτική της χώρας είναι τέτοια ώστε να εξυπηρετεί τα συμφέροντα ενός και μόνο ανδρός: του Κ. Μητσοτάκη.

Η πατρίδα, για τον κ. Μητσοτάκη, δεν υπάρχει. Μόνο ο εαυτός του.
Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Ουκρανία, για να προσφέρει στήριξη στον κλόουν Ζελένσκι, πριν από 48 ώρες, εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται ότι είχε δύο στόχους:

· Να βοηθήσει τον πρωθυπουργό να βγει από τα αδιέξοδα στα οποία έχει περιέλθει εξ αιτίας των δικών του ολέθριων επιλογών (βλέπε νόμο για τους γάμους των ομόφυλων ζευγαριών, ιδιωτικά πανεπιστήμια, κουκούλωμα Τεμπών, ευρωπαϊκή κατακραυγή για το κράτος δικαίου, κ.α.). Έτσι πιστεύει ότι αλλάζει την ατζέντα και φτιασιδώνει το προσωπικό του προφίλ το οποίο έχει τσαλακωθεί. Τόσο στο εσωτερικό τη χώρας, όσο και στο εξωτερικό.

· Και, ένα 24ώρο αργότερα, μιλώντας από το βήμα του ΕΛΚ κατά της Ρωσίας επιχειρεί να «χτίσει» συμμαχίες ώστε να αναρριχηθεί στα ύπατα αξιώματα της ΕΕ. Σε μία εποχή που ακόμη και μέσα στο ΕΛΚ υπάρχουν πολλοί που δεν θέλουν να τον βλέπουν ούτε ζωγραφιστό, γιατί έχει κάνει την Ελλάδα, Ουγγαρία του Όρμπαν.

Εδώ, λοιπόν, έχουμε έναν άνθρωπο, επικίνδυνο, ο οποίος καθορίζει την εξωτερική πολιτική της χώρας με έναν και μόνο σκοπό. Να εξυπηρετήσει τα προσωπικά του συμφέροντα.

Ούτε υπουργείο εξωτερικών υπάρχει, ούτε υπουργός εξωτερικών.

Γιατί ο Γεραπετρίτης είναι κάτι αν το παιδί που το στέλνεις να σου φέρει τσιγάρα από το περίπτερο.

Τη στιγμή που στις ΗΠΑ αρχίζουν και παίρνουν αποστάσεις από τον κλόουν και διεφθαρμένο Ζελένσκι, ο πρωθυπουργός τον επισκέπτεται και του λέει ότι τον στηρίζει.

Θα είχε ενδιαφέρον να μαθαίναμε από κάποια δημοσκόπηση αν αυτή είναι και η θέση του ελληνικού λαού.

Διότι έχω την αίσθηση πως μία σημαντική μερίδα των Ελλήνων πολιτών, άλλη θέση έχει. Μήπως αυτή η μερίδα είναι και η πλειοψηφία της κοινωνίας, ίσως…