ΕΥΠ: Το απόλυτο μπάχαλο ή σε διατεταγμένη υπηρεσία;

Στον αστερισμό του… κορέος η χώρα, υπό κατάρρευση η κυβέρνηση και οι πυλώνες της, το μιντιακό σύστημα που έστησε και κόστισε ακριβά, η εικόνα που φιλοτέχνησε με μεγάλη προσοχή και τελικά θρυμματίστηκε.

Η «οφειλόμενη συγγνώμη» του Κ. Μητσοτάκη στον Νίκο Ανδρουλάκη δεν μπορεί να παραγράψει την πραγματικότητα και να δημιουργήσει ένα νέο αφήγημα, που θέλει τους πολίτες της χώρας υπό παρακολούθηση, πολιτικούς, επιχειρηματίες, δημοσιογράφους, δικαστές, στρατιωτικούς, και μάλιστα ζητώντας την… κατανόηση τους γι’ αυτό, επειδή είτε η ιδιωτικότητα στις μέρες μας είναι μια ξεπερασμένη έννοια, είτε είναι «εθνικό καθήκον» καθώς μας το ζήτησαν κάποιες τρίτες χώρες…

Το χειρότερο είναι πως στη μέση της δύσοσμης υπόθεσης βρίσκεται η πλέον νευραλγική υπηρεσία του κράτους, η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών. Μια υπηρεσία που βρέθηκε κατ’ επανάληψη στο στόχαστρο για τον τρόπο λειτουργίας της, για τις μεθόδους που χρησιμοποιούν τα στελέχη της, για το ποιόν των στελεχών της και για αυτά που έχουν κατηγορηθεί κατά καιρούς, για αυτά που έπρεπε να κάνει και δεν έκανε ή για αυτά που έκανε και δεν ήταν στις αρμοδιότητες της να τα κάνει.

Για όλους αυτούς τους λόγους που δικαιολογούσαν τη μεταφορά του «ελέγχου» της στο πρωθυπουργικό γραφείο, την υπαγωγή της απευθείας στον πρόεδρο της κυβέρνησης. Και το αποτέλεσμα ήταν τρία χρόνια μετά η κυβέρνηση Μητσοτάκη να είναι αντιμέτωπη με το δικό της Γουότεργκέιτ και ξένα δημοσιεύματα να επαναφέρουνεποχές αλήστου μνήμης…

Το πλέον κρίσιμο ζήτημα είναι οι πρακτικές της ΕΥΠ, το πως λαμβάνονται οι αποφάσεις για την παρακολούθηση κάποιου πολίτη, είτε είναι πρόεδρος κόμματος, είτε είναι στέλεχος κάποιας πολυεθνικής, δημοσιογράφος ή ακτιβιστής. Γιατί σε αυτό το σημείο εμπλέκεται και η Δικαιοσύνη, ο εισαγγελέας της ΕΥΠ που υπογράφει τις διατάξεις ώστε να έχουμε τις «νόμιμες συνακροάσεις» του παρελθόντος ή τις «νόμιμες επισυνδέσεις» του σήμερα.

Και τώρα «που βγήκε η ψείρα στο γιακά», καταγγέλλεται ότι η διορισμένη επί Κ. Μητσοτάκη εισαγγέλεας της Υπηρεσίας Β. Βλάχου -για την οποία ο Άρειος Πάγος είχε εκφράσεις τις ενστάσεις του αλλά… άλλος κάνει κουμάντο- έχει καταγράψει ρεκόρ διατάξεων παρακολούθησης προσώπων για διάφορους λόγους. Η πρακτική λοιπόν ήταν, να «προκύπτει ανάγκη» παρακολούθησης κάποιου, να υπογράφει τη διάταξη ο μέχρι χθες διοικητής της ΕΥΠ Κοντολέων και να εγκρίνει με υπογραφή η Βλάχου. Αυτό έγινε στην περίπτωση των δημοσιογράφων Κουκάκη και Μιχελίδη, στην περίπτωση Ανδρουλάκη και σε μερικές δεκάδες ακόμα…

Η υπηρεσία που επιβάλλεται να είναι η σοβαρότερη απ’ όλες τις κρατικές αρχές, προσπαθεί ακόμα και τώρα να συνδέσει την τρίμηνη παρακολούθηση Ανδρουλάκη με αίτημα που υποβλήθηκε από τις πρεσβευτικές αρχές τρίτης χώρας. Το αποτέλεσμα είναι να έρχονται βροχηδόν οι διαψεύσεις από τις πρεσβείες των χωρών που εμπλέκονται, προκαλώντας ένα ακόμα ερώτημα που αφορά στο με ποια κριτήρια ένα αίτημα γίνεται δεκτό από την ΕΥΠ.