Φάμελλος: Η κυβέρνηση μάς οδηγεί σε κρατικοδίαιτο καπιταλισμό, με όρους μπανανίας

 «Η επικοινωνία δεν μπορεί να κρύψει ότι η ΝΔ θεωρεί το περιβάλλον εμπόδιο στα σχέδιά της», σε άρθρο του  τονίζει ο Σ. Φάμελλος στην ετήσια έκδοση «GREEK ENERGY 2020» του “energypress” ο Τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτης Φάμελλος.

«Στην Ελλάδα, δυστυχώς, η επόμενη ημέρα της πανδημίας μάς βρίσκει με ένα δήθεν εκσυγχρονιστικό αλλά εξόχως αντι-περιβαλλοντικό νόμο, όπως χαρακτηρίστηκε από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, μέλη της επιστημονικής κοινότητας, και τους χιλιάδες πολίτες που, παρά τα μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας και των συναθροίσεων, διαμαρτυρήθηκαν έξω από τη Βουλή. Όσο και αν το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ο αρμόδιος Υπουργός και το επικοινωνιακό τους επιτελείο “βάζουν τα δυνατά” τους για να πείσουν την κοινωνία ότι ο κύριος Μητσοτάκης είναι ο πιο “πράσινος” Πρωθυπουργός, η κοινωνία, καθώς και σύσσωμη η Αντιπολίτευση στάθηκαν απέναντι στο περιβαλλοντικό έγκλημα της ΝΔ.

Η επικοινωνία, όμως, δεν μπορεί να κρύψει ότι η ΝΔ θεωρεί το περιβάλλον εμπόδιο στα σχέδιά της και ότι ο το νόμος Χατζηδάκη επιφέρει καίριο πλήγμα στους περιβαλλοντικούς θεσμούς, στην ασφάλεια δικαίου για τους πολίτες και τους επενδυτές και στη δημόσια περιουσία και, συνεπώς, στο μέλλον της Ελλάδας την επόμενη μέρα της πανδημίας», σημειώνει ο κ. Φάμελλος.

Αναφέρεται ακόμη στις σημαντικές μεταρρυθμίσεις και τομές της κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στην κατεύθυνση δημιουργίας ενός πλαισίου ασφάλειας δικαίου, με την παράλληλη προστασία του περιβάλλοντος στην Ελλάδα, και την ανάληψη του πολιτικού κόστους μεταρρυθμίσεων που δεν είχε τολμήσει να ολοκληρώσει καμία κυβέρνηση εδώ και δεκαετίες, τις οποίες τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ αμφισβητεί και επιχειρεί την απορρύθμισή τους.

Σημειώνει χαρακτηριστικά: «Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε, επέστρεψε στις ίδιες πολιτικές που οδήγησαν τη χώρα μας στην κρίση, με τις γνωστές επιπτώσεις στην οικονομία και την κοινωνία. Εύλογα προκύπτει το ερώτημα γιατί η ΝΔ, ως να μη διδάχτηκε τίποτα από τους λόγους που μας οδήγησαν στην κρίση, επιλέγει να αναπαραγάγει τις παθογένειες της ελληνικής οικονομίας. Εύλογα επίσης, κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί πώς γίνεται η πολιτική παράταξη που, θεωρητικά τουλάχιστον ομνύει στον φιλελευθερισμό και στην ανάπτυξη του ανταγωνισμού, αποδεικνύεται τελικά υπέρμαχος του, στην καλύτερη περίπτωση, άναρχου και, στη χειρότερη περίπτωση, κρατικοδίαιτου καπιταλισμού, με όρους μπανανίας».

Ειδική αναφορά κάνει στην ενεργειακή πολιτική της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ που απέδειξε ότι μία Αριστερή κυβέρνηση μπορεί να διεκδικήσει και να κερδίσει ακόμη και στο ασφυκτικό πλαίσιο των Μνημονίων. Κλείνοντας τονίζει ότι: «Η ελληνική κοινωνία οφείλει να διεκδικήσει με κάθε δημοκρατικό τρόπο το ρόλο που της αντιστοιχεί στο νέο κλιματικό ανταγωνισμό και μπροστά σε ένα βιώσιμο μέλλον. Οι κοινές ανάγκες της κοινωνίας και της οικονομίας δεν περιλαμβάνουν την επιλογή ανάπτυξη με κάθε κόστος λόγω της επερχόμενης κρίσης. Ας έχει το κράτος για μία φορά συνέχεια, και ας μην οπισθοδρομήσει στο παρελθόν και στις πολιτικές που οδήγησαν στην κατάρρευση των επενδύσεων, της οικονομίας και της κοινωνίας».