Φινλανδια: Ο αναθεωρητισμός του ΝΑΤΟ

Την ώρα που η αιματοχυσία στην Ουκρανία συνεχίζεται, μια νέα εστία έντασης Δύσης και Ρωσίας γεννιέται βορειότερα. Φινλανδία και Σουηδία ετοιμάζονται να υποβάλουν επίσημο αίτημα ένταξης στο ΝΑΤΟ τις επόμενες ημέρες, με τη Συμμαχία να έχει ανοίξει την αγκαλιά της για να τις δεχθεί και τη Μόσχα να βρίσκεται στα όρια… νευρικής κρίσης.

Πίσω από το ταχύ βήμα των δυο σκανδιναβικών χωρών προς το ΝΑΤΟ βρίσκεται η Ουάσιγκτον, που επιθυμεί διακαώς να ενισχυθεί το Σύμφωνο με χώρες στο μαλακό υπογάστριο του Πούτιν, αδιαφορώντας για τις προεκτάσεις μιας τέτοιας κίνησης και για την ανατροπή υφιστάμενων διεθνών συμφωνιών, όπως είναι το καθεστώς της Φινλανδίας.

H Φινλανδία έχει συνοριακή γραμμή 1300 χιλιομέτρων με τη Ρωσία, αποτέλεσε μέρος της τσαρικής αυτοκρατορίας μέχρι την επανάσταση του ’17 και ενεπλάκη κατ’ επανάληψη σε πολεμική αντιπαράθεση με τη γείτονα της. Στην τελευταία απ’ αυτές και με το πέρας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το Ελσίνκι αναγκάστηκε να αποδεχθεί το περιβόητο καθεστώς της «φινλανδοποίησης», να αποδεχθεί επί της ουσίας την υπεροχή των τότε Σοβιετικών, να προστατεύσει το σύνολο της εδαφικής κυριαρχίας της με μικρές απώλειες στρατηγικών σημείων και να συμφωνήσει στην ουδετερότητα της χώρας στη διπλωματική σκηνή. Όλα αυτά ανατρέπονται με τις τωρινές αποφάσεις της φινλανδικής πολιτικής ηγεσίας, πυροδοτώντας νέα οργισμένη αντίδραση του Βλαντιμίρ Πούτιν. «Η διεύρυνση του NATO και η προσέγγιση της Συμμαχίας στα σύνορά μας δεν καθιστά τον κόσμο και την ήπειρό μας πιο σταθερό και πιο ασφαλή» ήταν το πρόσφατο σχόλιο του εκπροσώπου του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ σε ενημέρωση των δημοσιογράφων, για να συμπληρώσει πως ενδεχόμενη ένταξη της &Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ είναι «σίγουρα απειλή».

Το μόνο που κρατούσε μέχρι στιγμής μια επίφαση ειρήνης στην ανατολική Ευρώπη και περιόριζε τον κίνδυνο για έναν γενικευμένο πόλεμο σε όλη την ήπειρο, ήταν το γεγονός πως η Δύση δεν «ακουμπούσε» στη Ρωσία. Η Μόσχα δεν είχε κοινά σύνορα με το ΝΑΤΟ μέσω γειτνίασης με κράτος- μέλος της Συμμαχίας, εκτός από εκείνη την μικρή χιλιομετρικά μεθόριο με την Λετονία, και όλοι…κοιμούνταν κάπως καλύτερα. Από την Κυριακή, την ημέρα που ουσιαστικά επισημοποιείται η διαδικασία ένταξης της Φινλανδίας, αυτό αλλάζει. Ένα κράτος που μοιράζεται μια τεράστια συνοριακή γραμμή και ένα βεβαρυμμένο παρελθόν με τη Ρωσία εξέρχεται από την καταναγκαστική «ουδετερότητα» και τάσσεται ευθέως «απέναντι» στη Μόσχα. Και τα βήματα της ακολουθεί η Σουηδία, εγκαταλείποντας με τη σειρά της μια διπλωματική στάση περισσότερο του ενός αιώνα, χάρη στην οποία είχαν αποφευχθεί εντάσεις και πιθανές συρράξεις για δεκαετίες.

Αναθεωρητισμοί που ανοίγουν την όρεξη

Η αυτοδιάθεση και ο αυτοπροσδιορισμός ενός λαού είναι από τα βασικά δικαιώματα του. Ωστόσο η αλλαγή των διπλωματικών όρων και του στάτους του που προσδιορίζουν ένα έθνος στις διεθνείς σχέσεις, όπως περιγραφόταν σε συνθήκες και συμφωνίες, συνιστά μια αναθεωρητική στάση, μια ανατροπή των συμφωνηθέντων. Κι αυτό είναι κάτι που επηρεάζει και την αρχιτεκτονική της ασφάλειας τόσο στην Βόρεια Ευρώπη όσο και ευρύτερα αλλά και που «ανοίγει την όρεξη» σε όσους θέλουν να αλλάξουν κατά το δοκούν συνθήκες και συμφωνίες ειρήνης.

«Η Ελλάδα θα σεβαστεί την κυρίαρχη απόφαση του φινλανδικού λαού, υπό το πρίσμα επίσης της στενής συνεργασίας μας στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και φυσικά της ήδη μακρόχρονης συνεργασίας μεταξύ της Φινλανδίας και της Συμμαχίας» είχε τονίσει ο Κ. Μητσοτάκης κατά την επίσκεψη της Φινλανδής πρωθυπουργού Σ. Μάριν στην Αθήνα. Και ο κυρίαρχος φινλανδικός λαός είναι έτοιμος να εγκαταλείψει την ουδετερότητα που επέφερε μια σταθερότητα 70+ ετών σε ποσοστό κοντά στο 80%! Το θέμα είναι αν αυτή η απόφαση είναι κυρίαρχη, προϊόν ώριμης σκέψης και όχι πίεσης από εξωγενείς παράγοντες. Γιατί αυτή η αλλαγή της θέσης του φινλανδικού λαού τοποθετείται χρονικά την τελευταία επταετία και μετά την ρωσική κατάληψη της Κριμαίας, όταν και άρχισε ένα μπαράζ εξοπλισμού από πλευράς Ελσίνκι. Μέχρι και F-35, για τα οποία «σκοτωνόμαστε» με τους Τούρκους, θα πετάνε οι Φινλανδοί πιλότοι! Υποσημείωση: Τα αεροσκάφη της αμερικανικής Lockheed Martin «κέρδισαν» τα Eurofighter, τα σουηδικά Gripen και τα «δικά μας» Rafale, βάση της απόφασης της φινλανδικής κυβέρνησης.

Φινλανδία και Σουηδία αλλάζουν την εξωτερική πολιτική και τη στρατηγική ασφαλείας τους και μακάρι να τους βγει σε καλό. Μακάρι να βγει σε καλό και για την ειρήνη στην Ευρώπη, όπως και σε εμάς στην Ελλάδα, που σε μια τόσο δύσκολη στιγμή με την υποδαύλιση ενός μακριού χεριού μακριά από την Ευρώπη θεριεύουν αναθεωρητισμοί και ανατροπές σε συμφωνίες δεκαετιών.