«Φρένο» στις διαδηλώσεις και τις πορείες – Όλες οι αλλαγές

Αιτία πολέμου αποτελεί ήδη για την Αριστερά και τις συνδικαλιστικές-κοινωνικές οργανώσεις το νομοσχέδιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση για τον περιορισμό των διαδηλώσεων.

Σύμφωνα με πληροφορίες το νομοσχέδιο έρχεται έρχεται να αντικαταστήσει νομοθεσία της 7ετίας της Χούντας προς την ίδια κατεύθυνσης όμως επί της ουσίας, καθώς όπως σημειώνεται και στην έκθεση καταργούμενων διατάξεων που το συνοδεύει τα νομοθετήματα των οποίων παίρνει την θέση είναι τα εξής:

– το Ν.δ.794/1971 “Περί δημοσίων συναθροίσεων” (Α’1),
– το β.δ. 269/1972 “Περί εγκρίσεως του κανονισμού διαλύσεως δημοσίων συναθροίσεων” (Α’59) και
– το β.δ. 168/1972 “Περί καθορισμού των χώρων πόλεων τινών εις τους οποίους απαγορεύεται η πραγματοποίησις δημοσίων συναθροίσεων εν υπαίθρω και η διέλευσις κινουμένων τοιούτων» (Α΄35)”.

Η κατάθεση του νομοσχεδίου ανακοινώθηκε για πρώτη φορά από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη στην ομιλία του στο 13ο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας τον περασμένο Δεκέμβριο με σκοπό να κατατεθεί με το νέο έτος, ωστόσο διαρροές στον Τύπο (Καθημερινή, Τα Νέα), προκάλεσαν τη σφοδρή αντίδραση του ΚΚΕ εκφράζοντας την κατηγορηματική αντίθεση του και καλώντας τη κυβέρνηση “να μην τολμήσει” να φέρει το συγκεκριμένο νομοθέτημα.

Φαίνεται όμως ότι τελικά ο “Μεγάλος Περίπατος” που σχεδιάζει ο δήμαρχος Κώστα; Μπακογιάννης δρομολογεί παράλληλα και την απαγόρευση διαδηλώσεων “Αλήθεια για το σημερινό χάος στο κέντρο της Αθήνας ποια κινητοποίηση ευθύνεται;” αναρωτιέται με νόημα το ΚΚΕ, που σε ανακοίνωσή του μάλιστα τον Φεβρουάριο επισήμανε πως «”οι ορισμοί του νομοσχεδίου για το τι θεωρείται συνάθροιση, σε συνδυασμό με την υποχρέωση γνωστοποίησης και τις γενικές διατυπώσεις περί “κινδύνου δημόσιας ασφάλειας” και “διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής”, δίνουν τη δυνατότητα στις αστυνομικές αρχές να απαγορεύουν, να περιορίζουν και να καταστέλλουν κατά το δοκούν διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις, ακόμη κι απλές διαμαρτυρίες μιας ομάδας ανθρώπων. Την ίδια στιγμή επιφυλάσσει βαριές ποινές, με ιδιώνυμο αδίκημα, σε όσους δεν συμμορφωθούν «προς τας υποδείξεις”.

Όπως αποκαλύπτει ο συνάδελφος Γεράσιμος Λιβιτσάνος στο news247.gr ένα από τα εντυπωσιακά στοιχεία του νομοσχεδίου, είναι η ομοιότητα των διατάξεων του με το Νομοθετικό Διάταγμα 794/1971. Δηλαδή το θεσμικό πλαίσιο για την διενέργεια των δημόσιων συναθροίσεων, που ίσχυσε κατά την 7ετία της Χούντας!

Σε ορισμένα σημεία -μάλιστα αναφέρει- “η συγκριτική ανάγνωση των δύο κειμένων δείχνει ότι στην πραγματικότητα έχει γίνει μετάφραση από την καθαρεύουσα του 1971, στην δημοτική”. Επίσης υπάρχει μεγάλη συνάφεια στην δομή του νομοσχεδίου και στο πνεύμα των διατάξεων. Γεγονός που προβληματίζει. Παρά το γεγονός ότι εφόσον ψηφιστεί το νομοθέτημα, αυτό θα γίνει με τους κανόνες της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και με βάση το άρθρο 11 του Συντάγματος. Σαφώς όμως η εικόνα αυτή έρχεται σε αντίθεση με την αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου όπου σημειώνεται ότι στόχος είναι “να διαμορφώσει ένα σύγχρονο νομικό πλαίσιο για την άσκηση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι”.