Γ. Δραγασάκης: Η σκληρή επιτροπεία φθάνει στο τέλος της

“Ο ιστορικός κύκλος των μνημονίων και της σκληρής επιτροπείας φθάνει στο τέλος του” τόνισε ο Γιάννης Δραγασάκης, επισημαίνοντας ότι “Έπειτα από μια μακρά περίοδο βαθιάς ύφεσης, η οικονομία μπήκε σε μια φάση σταθεροποίησης και από φέτος μπαίνει σε μια τροχιά ανάκαμψης που αναμένεται να επιταχυνθεί τα επόμενα έτη”.

Μιλώντας στο Αναπτυξαικαό Συνέδριο της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης που πραγματοποιείται στην Κομοτηνή και στο οποίο θα μιλήσει αύριο το απόγευμα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης σημείωσε ότι “Τόσο οι διαπραγματεύσεις με τους δανειστές όσο και οι εξελίξεις στην πραγματική οικονομία δείχνουν ότι έχουν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις για να περάσουμε στη μεταμνημονιακή φάση”, πρόσθεσε ωστόσο ότι “δεν υπάρχει χώρος για εφησυχασμό, αντίθετα, τώρα που ο κύκλος των μνημονίων φτάνει στο τέλος του, οι ευθύνες του πολιτικού συστήματος και βεβαίως οι δικές μας ευθύνες ως κυβέρνηση, γίνονται μεγαλύτερες”.

Και αυτό γιατί:

– πρώτον, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι το τέλος των μνημονίων θα είναι οριστικό, «καθαρό», χωρίς νέα προαπαιτούμενα και,

– δεύτερον, η έξοδος από τα μνημόνια και τη σκληρή επιτροπεία μας θέτει το καθήκον να σχεδιάσουμε έγκαιρα τη μεταμνημονιακή Ελλάδα. Και στο κέντρο αυτού του σχεδιασμού είναι η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Κατά τον κ. Δραγασάκη “Η κρίση που βιώνουμε δεν  ήταν μόνο δημοσιονομική. Ήταν μια κρίση του παραγωγικού υποδείγματος και του συστήματος εξουσίας που το στήριζε, ενός πελατειακού, κρατικοδίαιτου και εν πολλοίς «παρασιτικού καπιταλισμού», όπως σήμερα, σχεδόν όλοι αναγνωρίζουν” και υπογράμμισε “Η απάντηση στην κρίση δεν μπορεί να είναι ο παρωχημένος νεοφιλελευθερισμός, ούτε μπορούμε να εναποθέσουμε την ανάπτυξη της χώρας στους αυτοματισμούς των αγορών. Μια ανάπτυξη χωρίς σχέδιο και κοινωνικές δεσμεύσεις δεν είναι εφικτή. Και αν υπάρξει, θα είναι μη διατηρήσιμη και καταστροφική για την κοινωνία και το περιβάλλον”.

Όσον αφορά την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας ανέφερε ότι “δεν μπορεί να στηριχθεί στα συντρίμμια της εργασίας, αλλά στην αυξημένη απασχόληση, τις ποιοτικές και βιώσιμες θέσεις εργασίας, σε ένα περιβάλλον σεβασμού των εργασιακών δικαιωμάτων” τονίζοντας ότι “η άναρχη και σε πολλές περιπτώσεις ληστρική ανάπτυξη, η κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα, αποτελούν ένα παρελθόν που πρέπει να υπερβούμε”.

Το νέο μοντέλο ανάπτυξης κατέληξε “απαιτεί μια κοινωνικά υπεύθυνη επιχειρηματικότητα, που καινοτομεί, σέβεται τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους, σέβεται το περιβάλλον και επανεπενδύει τα κέρδη της δημιουργώντας θέσεις απασχόλησης”.