Γ. Μπίκα: Μιλάει εφ’ όλης της ύλης στην One Voice

«Ένιωσα ανακούφιση αλλά και ντροπή. Ανακούφιση γιατί είναι μία δικαίωση όταν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κρίνει ότι όλα αυτά που λέγαμε, από την πρώτη στιγμή, για τις παραλείψεις που είχαν συμβεί, έχουν βάση, αλλά και ντροπή για την Ελλάδα που ζω και εμπιστεύομαι».

Λίγες μέρες μετά τη γνωστοποίηση της είδησης ότι, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκανε παραδεκτή, σε πρώτο στάδιο, την προσφυγή της Γεωργίας Μπίκα που κατήγγειλε ότι έπεσε θύμα βιασμού, ανήμερα της Πρωτοχρονιάς του 2022, σε γνωστό ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης, η ίδια η 24χρονη μιλάει στη Voice για τα συναισθήματα αλλά και για τη στάση που θα κρατήσει στην κατ’ αντιδικία, πλέον, συζήτηση της υπόθεσής της.

Γιατί, παρά το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο προτείνει να απαντήσει έως τις 23 Μαΐου εάν συμφωνεί να προχωρήσει σε έναν φιλικό διακανονισμό με την ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να αποζημιωθεί, εκείνη είναι κατηγορηματική. Δεν θέλει να «συμβιβασθεί», αλλά να υπάρξει μία ανοικτή συνεδρίαση ώστε να εξεταστούν όλα όσα συνέβησαν και να διερευνηθεί ο τρόπος που λειτούργησαν οι αστυνομικές, οι ανακριτικές και οι ιατροδικαστικές αρχές.

«Για μένα δεν τίθεται θέμα ποσού ή αποζημίωσης», λέει χαρακτηριστικά. «Αν μπορούν να ξαναχτίσουν την ψυχή μου έτσι όπως ήταν και να μου πάρουν τον πόνο που με βασανίζει, όλον αυτό τον χρόνο, αυτή είναι η μεγαλύτερη ανακούφιση και η δικαίωση που μπορώ να έχω. Επειδή όμως κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί, θα ήθελα να δικαιωθώ τουλάχιστον ηθικά και, φυσικά, δεν τίθεται θέμα αποζημίωσης για μένα».

Η ίδια εργάζεται, πλέον, ως σερβιτόρα σε μία καφετέρια και αμείβεται με τον βασικό μισθό. Παρ’ όλα αυτά θέλει να παλέψει μέχρι την τελική της δικαίωση, ενώ παράλληλα, με τη στήριξη της οικογένειάς της, του δικηγόρου της, Νίκου Διαλυνά και κάποιων ιδιωτών ψυχολόγων, είναι σε διαδικασία ενδυνάμωσης του εαυτού της. για να καταφέρει να σταθεί και πάλι στα πόδια της.

«Έχω περάσει από πολλές ψυχολογικές φάσεις. Επέρριψα ευθύνες, όπως όλα τα θύματα, ακόμη και στον εαυτό μου γιατί πήγα μόνη μου και έκανα την καταγγελία, χωρίς δικηγόρο και περίμενα από την αστυνομία να με κατευθύνει», τονίζει η Γεωργία Μπίκα, φέρνοντας στο μυαλό της όλα όσα προηγήθηκαν. «Εγώ, λόγω της κατάστασής μου, ούτε γνώριζα ούτε μου είχε ξανασυμβεί, για να ξέρω πώς θα λειτουργήσω. Ήταν πολύ άσχημο, μεγάλη απογοήτευση. Καθόμουν σε μία καρέκλα επί 14 ώρες και δεν ήξερα ότι, κάθε στιγμή που χάνεται, είναι πολύτιμη και ότι, τα πράγματα έπρεπε να τρέξουν γρήγορα».

Παρ’ όλα αυτά, όπως λέει, συνέχισε να δίνει τη μάχη της και να προσπαθεί να συλλέξει στοιχεία, που θα πιστοποιούσαν την καταγγελία της.

«Έλεγα, δεν πειράζει, θα βρούμε κάποιο άλλο στοιχείο, θα βρούμε κάμερες. Δυστυχώς όμως, τίποτε δεν ερχόταν όπως έπρεπε. Οι κάμερες έχουν τμηματική καταγραφή, ενώ δεν έγινε άρση τηλεφωνικού απορρήτου, όπως συμβαίνει σε άλλες ανάλογες καταγγελίες», επισημαίνει η 24χρονη κοπέλα σημειώνοντας με παράπονο ότι, όλα αυτά κλήθηκε να τα αντιμετωπίσει εντελώς μόνη, καθώς είχε χάσει και τη μητέρα της. «Θα ένιωθα πολύ καλύτερα αν γύριζα στο σπίτι και με περίμενε μία αγκαλιά, μία προστασία από τη μαμά μου, που δεν την είχα. Ήμουν μόνη σε όλο αυτό. Απλά σ’ αυτές τις περιπτώσεις, επειδή είναι πολύ ευαίσθητο θέμα, θεωρώ ότι θα πρέπει να προστατεύουμε λίγο παραπάνω το θύμα. Κι εγώ, μόλις καταφέρω και δυναμώσω ψυχικά και σταθώ στα πόδια μου, τότε θα μπορώ να μιλήσω για να βοηθήσω και άλλες κοπέλες που βρέθηκαν ή πιθανόν να βρεθούν σε ανάλογη θέση».

Η περιπέτεια αυτή, όπως και η υπερέκθεση στα ΜΜΕ, αλλά και οι επιθέσεις μισογυνισμού που δέχθηκε, την έχουν στιγματίσει.

«Έχει αλλάξει η ζωή μου και μπορούν να το καταλάβουν οι γυναίκες που βρέθηκαν στην ίδια θέση με μένα», υπογραμμίζει η Γεωργία. «Κλονίζεται η εμπιστοσύνη σου στους ανθρώπους, αλλάζει η ψυχολογία σου, γίνεσαι πιο ευάλωτος, βλέπεις ανθρώπους και είσαι επιφυλακτικός, δεν μπορείς να προχωρήσεις τη ζωή σου, δεν μπορείς να σταθείς στα πόδια σου. Σε έχει καταβάλει όλο αυτό, σε έχει καταστρέψει και το κουβαλάς σε όλη σου τη ζωή».

Για τον λόγο αυτό η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου ήταν, όπως λέει, «μια ανάσα», μία πρόσθετη δύναμη για να συνεχίσει τον αγώνα της.

«Απ’ όσο έχω ενημερωθεί το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θα εξετάσει όλες τις παραλείψεις που υπήρξαν, από την πρώτη στιγμή, ποιος είναι υπεύθυνος για αυτές τις παραλείψεις, είτε είναι οι αστυνομικές αρχές είτε η ελληνική δικαιοσύνη, γιατί βγήκε μία απόφαση καταδικαστική για μένα, ενώ εγώ έκανα το σωστό και από εκεί και πέρα, δεν γνωρίζω τι θα ακολουθήσει».

Η προσφυγή της Γεωργίας Μπίκα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έγινε μετά την απόφαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να θέσει στο αρχείο την αίτηση για την άσκηση αναίρεσης κατά του βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης, το οποίο απάλλασσε τον 27χρονο, γόνο γνωστής επιχειρηματικής οικογένειας, από την κατηγορία του βιασμού.