Γ. Στουρνάρας: Πολλή… σημασία του δώσατε, κύριοι της κυβέρνησης

Επανήλθε σήμερα ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος στις πάγιες απόψεις του περί του τρόπου αντιμετώπισης των οξυμένων προβλημάτων του ασφαλιστικού προβλήματος της χώρας, που λόγω και της γήρανσης του πληθυσμού τείνει να λάβει απρόβλεπτες διαστάσεις.

Ο κ. Στουρνάρας αναφέρθηκε στις σημαντικές προκλήσεις της γήρανσης του πληθυσμού για την ελληνική οικονομία, αλλά και στη συρρίκνωση των περιθωρίων χρηματοδότησης των συντάξεων μόνο μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Όπως είπε, η πλημμελής εφαρμογή ή και ανατροπή των μεταρρυθμίσεων σε συνδυασμό με την εφαρμογή των αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας που έκριναν αντισυνταγματικές προγενέστερες περικοπές στις συντάξεις, «αποτελούν τον σημαντικότερο δημοσιονομικό κίνδυνο μεσοπρόθεσμα και δρουν επιβαρυντικά στην ανάλυση βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους».

Δεν είπε κάτι νέο ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας. Εκφράζει τις πάγιες απόψεις του, επομένως και δεν μπορεί να κατηγορηθεί ότι τα λέει όλα αυτά, ειδικά λόγω προεκλογικής περιόδου, αν και το ότι το κάνει στη διάρκειά της έχει τη σημασία και τον συμβολισμό του.

Πάντως, κατά την άποψη του γράφοντος, προσδίδουν στον κ. Στουρνάρα μεγαλύτερη αξία από την πραγματική απήχησή του στην ελληνική κοινωνία, τα κυβερνητικά στελέχη εκείνα που θεωρούν ότι η διένεξη μαζί του, μπορεί να προκαλέσει ζημία στην κυβέρνηση.

Τουλάχιστον, δεν προκαλεί ζημιά μεγαλύτερη από εκείνη που ορισμένοι κυβερνητικοί παράγοντες επισώρευσαν οι ίδιοι, με λάθη, παραλείψεις και συμπεριφορές τους τελευταίους μήνες.

Αντιθέτως, η «θυματοποίηση» του Στουρνάρα μόνο τον ίδιο ευνοεί και ενισχύει τα «χαρτιά» του στην Νέα Δημοκρατία. Εκτός αν επιδιώκουν να μετατρέψουν, κατ’ αναλογία, τον κύριο Στουρνάρα σε νέο… Στέλιο Κιμπουρόπουλο.

Πάντως, για την ιστορία, να θυμίσουμε τη γνώμη που εξέφρασε ο αρθρογράφος μας Γιάννης Γεωργίου στις 28 Φεβρουαρίου, με τον τίτλο «Καμιά… καλή ασφαλιστική, έχετε κύριε Στουρνάρα;». Ακολουθεί το άρθρο, που νομίζω ότι είναι απόλυτα επίκαιρο:

«Μέχρι σήμερα γνωρίζουμε ότι ο ρόλος ενός κεντρικού τραπεζίτη είναι στενά συνδεδεμένος με ό,τι αφορά το δημόσιο συμφέρον, υπό την ευρύτερη έννοια αυτού.

Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος ήλθε χθες να ανατρέψει αυτήν την ψευδαίσθησή μας, όπως αποδεικνύεται εκ των λεγομένων του.

Μιλώντας στην εκδήλωση της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος ανέφερε ότι, αφενός, δημοσιονομικές πιέσεις περιορίζουν την οικονομική δυνατότητα του κράτους να εξασφαλίσει ένα επαρκές επίπεδο συντάξεων, αφετέρου, η γήρανση του πληθυσμού μειώνει τη δυνατότητα του οικονομικά ενεργού πληθυσμού να χρηματοδοτεί τις συντάξεις του αυξανόμενου αριθμού συνταξιούχων.

Πρόσθεσε, ακόμη, ότι η αποδοτικότερη μέθοδος ως προς τον αναπτυξιακό της χαρακτήρα -και γι’ αυτό συνηθέστερη διεθνώς- είναι η συμπλήρωση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, που συσσωρεύονται στο πλαίσιο ενός Δημόσιου συστήματος (του πρώτου πυλώνα), με ένα σύστημα επαγγελματικής ασφάλισης (του δεύτερου πυλώνα) και με προσωπικά συνταξιοδοτικά προϊόντα (του τρίτου πυλώνα).

Είπε, επίσης, ότι για να δημιουργηθεί ένα τέτοιο ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σύστημα είναι αναγκαίο να συναινέσουν όλοι οι εμπλεκόμενοι και να κατανοήσουν τους ρόλους τους. «Το μεν κράτος δεν μπορεί, πλέον, να επιμένει να διατηρεί το μονοπώλιο των συνταξιοδοτικών παροχών. Οι δε εργοδότες πρέπει να αντιληφθούν ότι η υποχρέωσή τους να παρέχουν ασφάλεια στους εργαζομένους τους υπερβαίνει το χρόνο της απασχόλησής τους και υφίσταται και μετά τη συνταξιοδότησή τους. Αλλά και κάθε πολίτης πρέπει να κατανοεί ότι η οικονομική του ασφάλεια μετά τη συνταξιοδότηση εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από τις δικές του προσωπικές αποταμιεύσεις κατά τη διάρκεια του εργασιακού του βίου», συμπλήρωσε.

Κατόπιν όλων αυτών, εύλογα προκύπτει το ερώτημα προς τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος: Μήπως μπορείτε να μας πείτε και… σε ποια ασφαλιστική εταιρία να ασφαλιστούμε, κύριε Στουρνάρα;

Γιατί δεν θέλουμε να ατυχήσουμε, όπως ας πούμε στην περίπτωση της Ασπίς Πρόνοια, που χιλιάδες ασφαλισμένοι συντάξεις πλήρωναν και συντάξεις δεν είδαν…

Mέσα στα καθήκοντα της Τράπεζας της Ελλάδος δεν είναι και η εποπτεία των ασφαλιστικών εταιριών, αν δεν με… απατά η μνήμη μου;»