Γαλλία: Ο βιασμός της πλειοψηφίας των ψηφοφόρων 

Από το βράδυ της Κυριακής δεν ξέρω αν θα πρέπει να νιώθω ικανοποιημένος από την επικράτηση των αριστερών στη Γαλλία ή να οικτίρω για μία δημοκρατία κατ’ ευφημισμό.

Δεν συμπαθώ την Λεπέν και νιώθω αηδία για την ακροδεξιά.

Από την άλλη όμως, δεν το χωράει ο νους μου πως το κόμμα της Λεπέν ήρθε τρίτο όταν πήρε 10,1 εκατ. ψήφους έναντι 7 εκατ. ψήφων της Αριστεράς και 6,3 του Μακρόν.

Αν αυτό δεν είναι βιασμός της θέλησης της πλειοψηφίας του λαού τότε τί είναι;

Ακούω τις διθυραμβικές κραυγές από τα ΜΜΕ της δύσης για τον φραγμό που μπήκε στην ακροδεξιά στη Γαλλία αλλά κανείς δεν αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν σε μια δημοκρατία, ένας τσαλακωμενος πρόεδρος τον οποίο έχουν απορρίψει 18 εκατ. ψηφοφόροι να έχει βασικό λόγο στην επόμενη μέρα της Γαλλίας και της Ευρώπης με ένα δοτό πρωθυπουργό.

Δηλαδή η συντριπτική μειοψηφία να είναι αυτή που καθορίζει τις τύχες μιας χώρας.

Κατά πως φαίνεται όμως, αυτή είναι η δημοκρατία την οποία… θα απολαύσουμε σε όλη την Ευρώπη από εδώ και στο εξής.

Μια δικτατορία της ολιγαρχίας.