Γερμανικός αετός εναντίον Κόκκινου Δράκου

Τα έχει βάλει η Γερμανία με τους Κινέζους; Και αν ναι, γιατί; Η απάντηση, ομολογουμένως δεν είναι απλή, σε μία παγκοσμιοποιημένη οικονομία και αγορά.

Όμως, η απόφαση της Γερμανίας να «πιέσει» τις Βρυξέλλες προς την κατεύθυνση της παραχώρησης δικαιώματος βέτο στα κράτη μέλη, αναφορικά με τις εξαγορές από κινεζικούς τεχνολογικούς ομίλους, άναψε φωτιές. Αν και από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η αντίδραση ήταν θετική, δεδομένου ότι και ο νέος Λευκός Οίκος έχει καταστήσει σαφή την πρόθεσή του να αρχίσει να «στριμώχνει» τον κόκκινο δράκο.

Θέμα ασφάλειας

Η Γερμανία ανακοίνωσε, ήδη, από το περασμένο φθινόπωρο, την πρόθεσή της να ζητήσει από τις Βρυξέλλες να δρομολογήσουν νέους κανόνες που θα επιτρέπουν στις εθνικές κυβερνήσεις να μπλοκάρουν απόπειρες εξαγορών από Κινέζους επενδυτές.

Κάπου, δε, το ίδιο διάστημα, το Βερολίνο έκανε απότομα πίσω από την επικύρωση της συμφωνίας εξαγοράς της εταιρίας κατασκευής μικροτσίπ Aixtron, από την Fujian Grand Chip Investment Fund, καθώς οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες φαίνεται ότι… σφύριξαν στους Γερμανούς ότι το deal θα έδινε πρόσβαση στους Κινέζους σε στρατιωτική τεχνολογία, θέτοντας θέμα ασφαλείας. Οι Γερμανοί ζήτησαν επανέλεγχο της συμφωνίας και η κινεζική εταιρία εκνευρισμένη, αποσύρθηκε τελείως από το deal.

Αίτημα ευρωπαϊκής συμφωνίας

Η όχληση των Γερμανών προς τις Βρυξέλλες πέρασε στα… ψιλά, έως ότου το Βερολίνο αποφάσισε να ανεβάσει ταχύτητες και να επανέλθει με μία ευρωπαϊκή συμμαχία που στηρίζει το θέμα.

Σε επιστολή τους προς την αρμόδια επίτροπο Εμπορίου, Σεσίλια Μάλμστρομ, Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία ζητούν να διαθέτουν δικαίωμα βέτο σε τεχνολογικές εξαγορές από Κινέζους και για το λόγο αυτό ζητούν από την Κομισιόν να θεσμοθετήσει τη νομική βάση, ώστε οι εθνικές κυβερνήσεις να μπορούν να ερευνήσουν και, ενδεχομένως, να μπλοκάρουν τέτοιες συμφωνίες.

Το γεγονός ότι ένα τέτοιο αίτημα στηρίζεται από τις τρεις κυριότερες οικονομίες της Ευρωζώνης, προφανώς αυξάνει κάθετα τις πιθανότητες η Επιτροπή να ανταποκριθεί.

Ναι μεν, αλλά…

Το ερώτημα, λοιπόν, επανέρχεται: Τα έχουν βάλει οι Γερμανοί με τους Κινέζους; Η απάντηση δεν μπορεί να είναι μονολεκτικά «ναι» ή «όχι». Διότι οι Γερμανοί δεν επιθυμούν, προφανώς, να έρθουν σε ρήξη με το Πεκίνο ή να χάσουν ένα σημαντικό εμπορικό εταίρο, αλλά έχουν σοβαρά παράπονα από την κινεζική κυβέρνηση για τη μη άρση των προστατευτικών κανόνων της αγοράς τους.

Βεβαίως, βρίσκονται στο ίδιο σημείο που βρίσκονταν και οι Αμερικανοί, πριν λίγα χρόνια, με την αντιστροφή των ρόλων επενδυτή και αναδόχου να έχει αγγίξει ευαίσθητες χορδές στο πολιτικό και επιχειρηματικό σκηνικό. Ειδικά, δε, στον υπερπολύτιμο τεχνολογικό κλάδο, για τον οποίο υπάρχουν βάσιμοι φόβοι, μεταξύ των Γερμανών, ότι οι Κινέζοι όχι μόνο «μπαίνουν» δυναμικά στο παιχνίδι διεθνώς, αλλά διεκδικούν να το κάνουν «κλέβοντας» μερικά από τα γερμανικά ασημικά.

Διαμαρτυρία Μέρκελ

Η περυσινή συμφωνία Aixtron-Fujian δεν ήταν το μοναδικό ή το πιο ηχηρό παράδειγμα. Ακόμη μεγαλύτερος θόρυβος προκλήθηκε με την, ύψους 4,5 δισ. ευρώ, εξαγορά της γερμανικής ρομποτικής βιομηχανίας Kuka Robotics από την κινεζική Midea, που έφτασε να προκαλέσει ακόμη και τη δημόσια παρέμβαση της Άνγκελα Μέρκελ.

Η Γερμανίδα καγκελάριος διαμαρτυρήθηκε για τη μονόπλευρη σχέση της Γερμανίας με την Κίνα, καταγγέλλοντας ότι οι γερμανικές επιχειρήσεις που επιχειρούν να μπουν στην κινεζική αγορά αντιμετωπίζουν τεράστια εμπόδια, όπως την απαίτηση να δημιουργούν κοινοπραξίες με ντόπιες επιχειρήσεις και, άρα, να μοιράζονται μαζί τους πατέντες και τεχνογνωσία. Το τελευταίο, μάλιστα, απασχολεί ιδιαίτερα και τις γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες.

Άγριες διαθέσεις από ΗΠΑ

Σε έκθεσή του, τον περασμένο Νοέμβριο, το γερμανικό βιομηχανικό επιμελητήριο ήταν εξόχως επικριτικό για τα σημαντικά εμπόδια πρόσβασης στην κινεζική αγορά που αντιμετωπίζουν οι γερμανικές επιχειρήσεις, καλώντας τις γερμανικές, αλλά και ευρωπαϊκές αρχές να ασχοληθούν σοβαρά με το θέμα.

Πλέον, η συγκυρία είναι ευνοϊκή, δεδομένου ότι και ο νέος Λευκός Οίκος έχει… άγριες διαθέσεις σε σχέση με την οικονομική και επιχειρηματική γιγάντωση της Κίνας. Δεν είναι τυχαίο ότι, το θέμα της διαχείρισης της Κίνας φαίνεται να τέθηκε και στις συνομιλίες που είχε ο αντιπρόεδρος, Μάικ Πενς, επί ευρωπαϊκού εδάφους, τόσο στη Γερμανία (στο πλαίσιο της διάσκεψης ασφαλείας του Μονάχου), όσο και στις Βρυξέλλες.

Το φλερτ σε… αριθμούς

Πρόσφατη έκθεση της συμβουλευτικής εταιρίας EY διαπίστωσε ότι, οι κινεζικές επενδύσεις στη Γερμανία έχουν εκτοξευθεί από τα 530 εκατ. ευρώ το 2015, στα 12,6 δισ. ευρώ πέρυσι, με την ατμομηχανή της Ευρώπης να αναδεικνύεται στον πλέον αγαπημένο ευρωπαϊκό προορισμό για τους Κινέζους, με 68 εξαγορές, μόνο το 2016.

Τα χρήματα αυτά είναι σημαντικά για τη γερμανική οικονομία, όμως όχι αν συνεπάγονται την απώλεια τεχνογνωσίας και πρωτοπορίας, με τρόπο που μακροπρόθεσμα να μπορεί να αλλοιώσει το εξαγωγικό πλεονέκτημα της χώρας.

 

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Finance & Markets Voice