Γιατί η Fed σηκώνει χειρόφρενο και ο κύριος Τραμπ… βγάζει καπνούς!
Η τρίτη μείωση των αμερικανικών επιτοκίων τελικά ήταν και η φαρμακερή. Υπό την έννοια ότι, ναι μεν η Fed επιβεβαίωσε τις προσδοκίες για περαιτέρω χαλάρωση προκειμένου να στηρίξει την αμερικανική οικονομία, όμως την ίδια ώρα ξεκαθάρισε ότι σηκώνει χειρόφρενο. Για πόσο προφανώς δεν είναι σαφές, όμως η αναπροσαρμογή της φρασεολογίας της και οι όροι που έθεσε για τα επίπεδα του πληθωρισμού προβλημάτισαν τις αγορές.
Τα μηνύματα βεβαίως είχαν καταγραφεί ήδη από τις προηγούμενες συνεδριάσεις, με την διχογνωμία ανάμεσα στα μέλη της Επιτροπής Ανοιχτής Αγοράς της Fed να έχει ήδη διαμορφώσει ένα κλίμα διχασμού.
Από τη μία πλευρά οι περιφερειακοί πρόεδροι που τάσσονταν υπέρ της σημαντικής μείωσης του κόστους δανεισμού, ώστε να αντιμετωπιστεί ο χαμηλός πληθωρισμός και η αντεστραμμένη καμπύλη απόδοσης των ομολόγων και από την άλλοι τα μέλη του συμβουλίου που ήθελαν να τηρήσουν ακόμη στάση αναμονής προκειμένου να διαπιστωθεί η πορεία της οικονομίας και η εξέλιξη της κατάστασης στους θεωρούμενους εξωτερικούς συστημικούς κινδύνους (όπως οι εμπορικοί πόλεμοι, το Brexit κλπ).
Τελικά με τα οικονομικά στοιχεία, λίγο νωρίτερα, να έχουν δείξει επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης στο 1,9% για το τρίτο τρίμηνο του έτους (από το 3,1% το πρώτο τρίμηνο και το 2% στο δεύτερο), το συμβούλιο ενέκρινε μια ακόμη μετριοπαθή περικοπή κατά 0,25%. Όμως, από εκεί και πέρα η Fed θα περιμένει για να διαπιστώσει που θα κινηθούν τα πράγματα στο οικονομικό πεδίο για να διαμορφώσει τα βήματα της. Ήδη στο διεθνές μέτωπο η ένταση στο σινοαμερικανικό μέτωπο έχει καταλαγιάσει με τις δύο πλευρές να βρίσκονται κοντά σε συμφωνία, ενώ φως στην άκρη του τούνελ έχει επιτέλους διαφανεί και στο ζήτημα του Brexit.
Αυτό –άνευ συγκλονιστικού απροόπτου- αποκλείει αυτόματα έτερες αλλαγές της επιτοκιακής πολιτικής μέχρι τα τέλη της χρονιάς, ενώ πλέον οι αναλυτές περιμένουν, ίσως, άλλη μία μείωση μέσα στο 2020. Ένα έτος που θα είναι και πολιτικά κρίσιμο δεδομένης της προεδρικής και κοινοβουλευτικής κάλπης του Νοεμβρίου.
Το τελευταίο ειδικά αποτελεί σαφώς ένα παράγοντα που το συμβούλιο θα λάβει υπόψη του για την στρατηγική της το 2020, δεδομένου ότι παραδοσιακά η Fed αποφεύγει αναπροσαρμογές της πολιτικής της μέσα στο δεύτερο μισό μιας εκλογικής χρονιάς, ήτοι κοντά στις εκλογές, ώστε να προστατέψει τον ανεξάρτητο χαρακτήρα της και να μην κατηγορηθεί ότι με τις αποφάσεις της επηρεάζει το οικονομικό κλίμα και άρα το αποτέλεσμα της κάλπης.
Η προοπτική αυτή, όπως και η χθεσινή απόφαση της Fed να υιοθετήσει στο εξής στάση αναμονής, σίγουρα δεν θα «καθίσει» καλά στον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος ήδη είχε συγκρουστεί ανοιχτά με τη Fed και τον Τζερόμ Πάουελ προσωπικά, απαιτώντας δυναμικότερη επέμβαση από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα και μεγαλύτερη πτώση των επιτοκίων προκειμένου να τονωθεί η οικονομία.
Είναι χαρακτηριστικό ότι χθες το βράδυ, μετά την ανακοίνωση της απόφασης, τα αμερικανικά media σχολίαζαν καυστικά ότι όλοι αναμένουν με αγωνία την εκρηκτική αντίδραση του κυρίου Τραμπ και με τι εκφράσεις θα… στολίσει τον πρόεδρο της Fed μέσα από τα tweet του. Ο πλανητάρχης σίγουρα δεν είναι ευχαριστημένος με την Ομοσπονδιακή Τράπεζα και σίγουρα δεν είναι ευχαριστημένος με τις χαμηλές πτήσεις στην αμερικανική οικονομία, καθώς αν φτάσει στην κάλπη με χαμηλότερη οικονομική ανάπτυξη το αφήγημα του να… ξανακάνει την Αμερική ισχυρή θα έχει αποτύχει!
