Golden boy* με… γραβάτα ο Τσίπρας (εφόσον πάρει και το χρέος)

*H αρχική και απενοχοποιημένη πολιτικά ρίζα της δηλωτικής έκφρασης «golden boy» περιλαμβάνει και εκείνον που έχει την ικανότητα να κάνει χρυσές δουλειές.

Μόνο ο χρόνος μπορεί να καταδείξει εάν το νέο αφήγημα της κυβέρνησης για αλλαγή σελίδας -κυρίως μέσω της θεαματικής προσέλκυσης άμεσων επενδύσεων- διαθέτει στέρεη βάση, υπόσταση και ουσία.

Εκείνο, όμως, που μπορεί να παρατηρήσει κανείς είναι ότι ο έλληνας πρωθυπουργός έχει καταφέρει να καταστεί ένας άκρως ενδιαφέρον συνομιλητής για τους εκπροσώπους του investmenting.

Ο κ. Τσίπρας κινείται, ταυτόχρονα, σε διαφορετικά πεδία δράσης. Συνδιαλέγεται με πρόσωπα τα οποία συχνά διακρίνονται από αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα. Το ότι κατάφερε, για παράδειγμα, το διπλωματικώς αδύνατον, να γίνει δεκτός, με τον ίδιο ενθουσιασμό, σε Τεχεράνη και Τελ Αβίβ πιστώνεται στο ενεργητικό του. Όταν ο έλληνας πρωθυπουργός επισκέφθηκε το Ιράν, τον Φεβρουάριο του 2016, ήταν ο πρώτος δυτικός ηγέτης μετά τη συμφωνία των Ιρανών για το πυρηνικό πρόγραμμα.

Στην παρούσα φάση, ο κ. Τσίπρας παίζει με πολλούς «παίκτες» για διαφορετικά projects. Επίσης, οι διεθνείς συμπράξεις δεν αποτελούν ουτοπία, όπως έδειξε το παράδειγμα της αξιοποίησης του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης. Θα έλεγε, λοιπόν, κανείς ότι αυτά που δεν κατάφεραν οι πολιτικοί γκουρού της αγοράς τα πολλά προηγούμενα χρόνια, το πέτυχε-τουλάχιστον σε επίπεδο προέγκρισης- ένας αριστερός πολιτικός.

Καλώς ή κακώς, σε όποια πολιτική κατεύθυνση κι αν κινείται κανείς, το ταξίδι του πρωθυπουργού στο Πεκίνο στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία. Δεν είναι λίγο πράγμα μια χώρα, με τα δεδομένα της Ελλάδας, να μπορεί να απλώσει χέρι σε ένα κολοσσιαίο επενδυτικό πλάνο 100 δισ. δολαρίων. Προσπαθούμε να φανταστούμε πώς θα αντιδρούσε ο εγχώριος Τύπος (έντυπος και ηλεκτρονικός) εάν στη θέση του κ. Τσίπρα βρισκόταν ο κ. Μητσοτάκης ή ο κ. Σαμαράς…

Δεν είμαστε μάντεις για να προβλέψουμε εάν η παρούσα κυβέρνηση θα καταφέρει να μετατρέψει την Ελλάδα στη γη της (επενδυτικής) επαγγελίας ή εάν θα γίνουμε μάρτυρες ενός αριστερού success story.

Αν το πετύχει, όμως, οι πάσης φύσεως μεταρρυθμιστές και «μεταρρυθμιστές» είναι σχεδόν βέβαιο ότι σύντομα θα κληθούν να αντιμετωπίσουν σοβαρότατο πρόβλημα πολιτικής επιβίωσης…

Και αλλιώς: Η… γραβάτα του ενός, μπορεί να γίνει η θηλιά του άλλου…