Η ακροδεξιά καραδοκεί

«Έναν τέως πρωθυπουργό δεν τον στέλνεις φυλακή, τον στέλνεις σπίτι του» φέρεται να είχε διαμηνύσει στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ο Κωνσταντίνος Καραμανλής την περίοδο 1989-90 έχοντας διαφωνήσει με την απόφαση της ΝΔ και του Ενιαίου Συνασπισμού να στείλουν τον Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο για το σκάνδαλο Κοσκωτά.

Τη «γραμμή» αυτή του ιδρυτή της ΝΔ  φαίνεται πως αποφάσισε να ακολουθήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης έναντι του Αντώνη Σαμαρά που ζητά την κεφαλή του Αλέξη Τσίπρα επί πίνακι με αφορμή τις έρευνες της Δικαιοσύνης για το σκάνδαλο Novartis.

Κυρίαρχος πλέον του πολιτικού παιχνιδιού ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ φαίνεται πως νοιώθει πολιτικά ασφαλής στο Μέγαρο Μαξίμου και πως δεν  κινδυνεύει από ακροδεξιούς ηγέτες τους οποίους επί της ουσίας χρησιμοποίησε με αφορμή  το Μακεδονικό και τη Συμφωνία των Πρεσπών με σκοπό να «δέσει» τη νίκη στις εκλογές της 7ης Ιουλίοιυ.

Ο κ. Μητσοτάκης βέβαια δεν μπορεί να ξεχάσει ότι ο Αντ. Σαμαράς και οι συν αυτώ ήταν αυτοί που τον οδήγησαν στην προεδρία της ΝΔ το 2016 και συνεπώς νοιώθει ενδεχομένως υποχρεωμένος απέναντι στη συμβολή της ακροδεξιάς πτέρυγας στην πολιτική του ανέλιξη.

Μόνο που μέχρι τώρα η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος μόνο ξύδι και χολή έχει κεράσει την ακροδεξιά πτέρυγα. Ο πρώην πρωθυπουργός εδώ και καιρό μέσω συνεργατών του εκφράζει την έντονη δυσφορία του για την αθέτηση εκ μέρους του κ. Μητσοτάκη, της συμφωνίας που αφορούσε τη μετακόμισή του στην Κομισιόν, της αναδίπλωσης της κυβέρνησης στο θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών, αλλά και γιατί το σενάριο για την Προεδρία της Δημοκρατίας μάλλον έχει «καεί».

Τι μέλει γενέσθαι άγνωστο προς το παρόν. Οι ισορροπίες μεταξύ των «φατριών» στο κυβερνών κόμμα είναι εύθραυστες. Η εξουσία ενώνει, αλλά το ερώτημα που κυριαρχεί είναι αν εν ευθέτω χρόνω ο Αντ. Σαμαράς θα δράσει όπως το 1993 απέναντι τον Κων. Μητσοτάκη. Μάλλον απίθανο. Οι καιροί έχουν αλλάξει και ο υιός Μητσοτάκης φαίνεται να είναι ισχυρότερος του πατέρα του. Ή μήπως όχι με την ακροδεξιά να καραδοκεί;