Η «αριστερή παρένθεση»

Όταν έχουν περάσει 50 χρόνια με ένα συγκεκριμένο μοντέλο κυβέρνησης (αυτό των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ), όταν ο λαός έχει πειστεί ότι δικαιωματικά σε αυτούς ανήκει η εξουσία, όταν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο συνηγορεί μαζί τους για να την ξαναπάρουν, στηρίζοντας τον πόλεμο που ασκούν στη σημερινή κυβέρνηση, όταν δεν κυνηγάει τις διαφορές τους, αλλά τις ομοιότητες, ε τότε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κέρδισε ποτέ την εξουσία, αλλά μόνο την κυβέρνηση.

Από την αρχή της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η αξιωματική αντιπολίτευση προσπάθησε να κατασκευάσει την εικόνα της «αριστερής παρένθεσης», περνώντας στο υποσυνείδητο του λαού το μήνυμα για την προσωρινότητα της κυβέρνησης.

Και όταν έχεις τόσα χρόνια την εξουσία και κατασκευάζεις αντιλήψεις, δύσκολα χάνεις αυτή σου τη δύναμη. Έστω και με λιγότερη ισχύ, επιρροή συνεχίζεις να ασκείς στον λαό.

Έτσι, η προσωρινότητα της σημερινής κυβέρνησης συνοδεύεται και από αντίσταση σε κάθε αλλαγή. «Ποιος ο λόγος να συμβεί αυτό, αφού θα έρθουν μετά οι άλλοι και πάλι θα το αλλάξουν».

Με αυτόν τον τρόπο, ο ΣΥΡΙΖΑ δυσκολεύεται να πάρει μαζί του την έγκριση του λαού σε ό,τι κάνει. Δυσκολεύεται να μεταδώσει το δικό του όραμα, τη δική του οπτική. Μέχρι τώρα έχει τύχει πλήρους αποδοχής μόνο ό,τι όμοιο έχει αναπαράγει. Το διαφορετικό κλονίζει την εμπιστοσύνη. Φαίνεται περίεργο, επικίνδυνο και απειλητικό. Μόνο όταν ακολουθεί την «πεπατημένη» δρα με λογική. Και πάλι όμως δικαιωμένος δεν βγαίνει, γιατί διαψεύδει συνεχώς την αρχική του στάση.

Ό,τι και να κάνει, συμπεριλαμβανομένων και των αμέτρητων λαθών του, στοχοποιείται.

Αν και δύο σχεδόν χρόνια στην κυβέρνηση, η ρετρό φράση: «δεν θα αφήσουν ποτέ την αριστερά να πάρει την εξουσία», δεν ξεπεράστηκε ποτέ.