Η εν πολλαίς αμαρτίες… Siemens

Φαντάζομαι (δεν) θα πέσατε από τα σύννεφα με την είδηση. Η Siemens, η οποία μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου των «μαύρων ταμείων» της, το 2006, είχε… δεσμευτεί (!) δημοσίως πως δεν θα υποπέσει ξανά σε παρατυπίες (βλέπε… μίζες) και είχε υποσχεθεί (μπλα, μπλα, μπλα) διαφάνεια στις συναλλαγές της, ερευνάται για λαδώματα από την αμερικανική επιτροπή κεφαλαιαγοράς (SEC).

Βέβαια, δεν είναι μόνη της. Στο στόχαστρο της SEC (σε συνεργασία με το FBI) έχει μπει επίσης η General Electric, η Phillips και η Johnson & Johnson για αθέμιτες εμπορικές πρακτικές σε Κίνα και Βραζιλία. Με λίγα λόγια χειραγωγούσαν επί χρόνια τις τιμές ιατρικού εξοπλισμού (όπως πανάκριβους αξονικούς και μαγνητικούς τομογράφους) και φρόντιζαν να καλύπτουν τα ίχνη τους… λαδώνοντας κάθε είδους αξιωματούχους και μεσάζοντες.

Το γεγονός ότι πιάστηκαν στα πράσα και ερευνώνται για το θέμα από τους Αμερικανούς έχει διπλή ερμηνεία, αναλόγως με το πώς βλέπει κανείς τα γεγονότα.

Η μία ερμηνεία είναι πως οι Αμερικανοί κάνουν τη δουλειά τους, όπως το έχουμε διαπιστώσει και εδώ στην Ελλάδα με υποθέσεις που μας αφορούν, ερευνώντας με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα υποθέσεις πολυεθνικών, χωρίς να τους… χαρίζονται στο ελάχιστο. Βγάζουν, εξάλλου, ένα… σκασμό λεφτά από τα πρόστιμα και τις δικαστικές διώξεις που δρομολογούνται.

Κατά την άποψή τους, άλλωστε, το να περιμένουν αποτελεσματική άσκηση της Δικαιοσύνης από την Κίνα και τη Βραζιλία είναι ανώφελο, κατηγορία για την οποία οι διεθνείς κυβερνήσεις δυσφορούν, χωρίς όμως να αρνούνται τα αποτελέσματα των αμερικανικών ερευνών.

Η δεύτερη ερμηνεία, που στην προκειμένη περίπτωση προτάσσουν για εύλογους λόγους οι Γερμανοί, είναι πως υπάρχει πολιτικό ζήτημα στην εμμονή που έχουν αποκτήσει οι αμερικανικές ελεγκτικές αρχές έναντι των γερμανικών εταιριών.

Πραγματικά, ορισμένα γερμανικά Μέσα συνδέουν την υπόθεση με την επιδείνωση των διμερών σχέσεων επί προεδρίας Τραμπ. Όμως, πρόκειται για μια πολύ βολική δικαιολογία που καταρρίπτεται εύκολα από το γεγονός πως στην όλη υπόθεση εμπλέκονται και άλλες πολυεθνικές εταιρίες, μη γερμανικές, -διότι τα λεφτά ήταν πάρα πολλά, για να τρώει μόνο ένας) όπως ο αμερικανικός κολοσσός της General Electric.

Προφανώς δεν είναι η πρώτη φορά που η Siemens δίνει δικαιώματα, ούτε η πρώτη φορά που πιάνεται με το χέρι μέσα στο βάζο με το μέλι. Και βάζω στοίχημα ότι δεν θα είναι και η τελευταία.

Αυτό βέβαια που προσωπικά με προβληματίζει είναι ότι για μια ακόμη φορά, δυστυχώς, ένα ακόμη μέγα σκάνδαλο αποκαλύπτεται και ξεγυμνώνεται από τους Αμερικανούς. Προφανώς δεν με ενδιαφέρει αν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί σε Κίνα και Βραζιλία δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους –καλύτερα να μην θυμηθώ που βρίσκεται η υπόθεση Siemens στην Ελλάδα, διότι θα συγχυστώ. Με ενδιαφέρει όμως η συνεχής επανάληψη ενός άβολου μοτίβου.

Η Siemens και η κάθε Siemens κάνει τα παιχνίδια της στον χρυσοφόρο ιατρικό κλάδο κάθε χώρας, επιβαρύνοντας τα τοπικά δημόσια ταμεία και κάποια στιγμή αν την πάρουν πρέφα οι Αμερικάνοι, θα περάσει κάποιες δίκες στις ΗΠΑ, θα πληρώσει κάποια τσουχτερά (έως πολύ τσουχτερά) πρόστιμα, που όμως θα είναι σταγόνα στον ωκεανό μπροστά σε όσα ενδεχομένως έχει αποκομίσει και κατά τα άλλα θα συνεχίσει να κάνει τις business της. Οι Αμερικανοί, όμως, τουλάχιστον κάνουν τη δουλειά τους. Εμείς, τι κάνουμε; Ρητορικό το ερώτημα.