Γερμανία – Τουρκία: 1-0
«Αν η Γερμανία πέσει στη παγίδα, θα προκαλέσει ζημιά στις μελλοντικές διπλωματικές, οικονομικές, πολιτικές, εμπορικές και στρατιωτικές μας σχέσεις». Η προειδοποίηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε ανοιχτή μορφή απειλής προς το Βερολίνο και τα μέλη της Bundesdag. Όμως, είναι σαφές ότι όταν η γερμανική βουλή αποφάσιζε… ξαφνικά, να βγάλει από το συρτάρι το θέμα της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Αρμενίων, προχωρώντας σήμερα σε επικύρωση σχετικού ψηφίσματος, ήξερε καλά την αντίδραση που θα πυροδοτούσε από την Άγκυρα.
Το ψήφισμα για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων από το γερμανικό κράτος ήταν στα σκαριά από πέρυσι, και είχε αρχικά σχεδιαστεί να περάσει από τη βουλή στην επέτειο των 100 χρόνων από την τραγωδία του 1915. Όμως, τότε η τουρκική πλευρά δεν χρειάστηκε να πιέσει ιδιαίτερα τους Γερμανούς, ώστε να πειστούν να την αναβάλουν για προφανείς διπλωματικούς λόγους.
Από τότε, βεβαίως, έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι των διμερών σχέσεων, που έχουν διολισθήσει προς το χειρότερο με αφορμή τόσο το προσφυγικό και τη στάση της Τουρκίας, όσο τα διάφορα κρούσματα προσβολών προς το σύγχρονο σουλτάνο με χαρακτηριστικότερο το παράδειγμα του σατυρικού ποιήματος του κωμικού Γιαν Μπέμερμαν, που έκαναν «μπαρούτι» τον Ερντογάν.
Στη γερμανική πλευρά, τόσο σε επίπεδο κοινής γνώμης όσο και πολιτικής σκηνής, η εντύπωση ότι η Άγκυρα προσπαθεί να εκβιάσει το Βερολίνο και την Ε.Ε. συνολικά για το προσφυγικό είναι διάχυτη. Και έτσι, αυτή τη φορά, η προσπάθεια του κόμματος των Πρασίνων να επαναφέρει το ζήτημα της αναγνώρισης της γενοκτονίας στη βουλή βρήκε ευοίκωα ώτα, σχεδόν από το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων, ακόμη και μέλη των συγκυβερνούντων Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών.
Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι το επίμαχο ψήφισμα που θα συζητηθεί σήμερα στη βουλή θα περάσει, και μάλιστα με ευρύτατη πλειοψηφία. Και παρά το γεγονός ότι στην ουσία δεν είναι δεσμευτικό, θα είναι λίαν αποτελεσματικό στο να στείλει προς την Άγκυρα το πολιτικό μήνυμα που θέλει το Βερολίνο.
Βέβαια ο υπουργός Εξωτερικών, Φρανκ Βάλτερ Στάινμαγιερ, εξέφρασε χθες τις επιφυλάξεις του για τη κίνηση, ως όφειλε πιθανότατα για να σώσει τα προσχήματα. Όμως, είναι λίαν αμφίβολο ότι το θέμα θα επανερχόταν στη Bundestag, πόσο μάλλον θα στηριζόταν από κυβερνητικούς βουλευτές, αν δεν το ήθελε και η Άνγκελα Μέρκελ, η οποία, ωστόσο, προφανώς για λόγους τακτικής διεμήνυσε ότι δεν θα παραστεί προσωπικά στη συνεδρίαση και δεν θα ψηφίσει.
Αυτό προφανώς το γνωρίζει και ο σουλτάνος, ο οποίος σύμφωνα με τα γερμανικά Μέσα είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τη Μέρκελ για το θέμα. Και αν κρίνουμε από τους μύδρους που εξαπέλυσε χθες, δεν έμεινε ευχαριστημένος απ’ όσα άκουσε.
Πάντως, το διμερές κλίμα θα επιδεινωθεί και λόγω της αλγεινής εντύπωσης που προκάλεσε στη γερμανική κοινή γνώμη (ταmediaκαι socialmedia), η «αυθόρμητη» ενεργοποίηση της τουρκικής μειονότητας, η οποία ανέλαβε
να πιέσει αλλά και να απειλήσει ανοιχτά τους βουλευτές να μην ψηφίσουν. Όπως έγινε γνωστό, τουλάχιστον 500 τουρκικοί φορείς και οργανώσεις της Γερμανίας, καθώς και εκατοντάδες ιδιώτες απέστειλαν emailδιαμαρτυρίας στα γραφεία γερμανών βουλευτών και ανήρτησαν επικριτικά σχόλια στα προφίλ τους, πολλά από τα οποία ήταν υβριστικά, αλλά και ευθέως απειλητικά κατά της ζωής τους. Από αυτούς την… τιμητική του είχε, βέβαια, ο γερμανικής καταγωγής πρόεδρος των Πρασίνων, Τζεμ Οζντεμίρ, ο οποίος έχει δηλώσει ότι θα υπερψηφίσει το ψήφισμα
Απειλητικά emailαπεστάλησαν και εναντίον πολλών Γερμανών δημοσιογράφων, αν και αυτό μάλλον δημιούργησε το αντίθετο από το προσδοκώμενο αποτέλεσμα που επεδίωκε η Τουρκία.
