Η κυβέρνηση αναζητεί… «εθνικούς ευεργέτες» για τα F-35 και όχι μόνο

Σε προσφιλή μέθοδο της κυβέρνησης Μητσοτάκη εξελίσσονται οι χορηγίες, οι δωρεές και οι συνδρομές προς και από το Δημόσιο με ότι αυτό συνεπάγεται σε φορολογικό επίπεδο καθώς είναι δεδομένες οι ειδικές ευεργετικές διατάξεις σχετικά με την χρηματοδότηση κοινωφελών σκοπών που επιδιώκονται συστηματικά από ιδιωτικούς ή δημόσιους φορείς.

Έτσι ενώ στο πλαίσιο της ασκούμενης κοινωνικής πολιτικής σημαντικά κονδύλια περικόπτονται εις βάρος εργαζομένων και συνταξιούχων, την ίδια ώρα η κυβέρνηση επιχορηγεί «σκανδαλωδώς» ιδρύματα όπως η Θεολογική Σχολή της Βοστόνης ή καλεί επιφανείς επιχειρηματίες να ενισχύσουν με μια επικοινωνιακή αντίληψη δημοσίων σχέσεων πρωτοβουλίες της όπως ο εορτασμός της επετείου των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση του 1821.

Τελευταία περίπτωση το Ταμείο Εθνικής Άμυνας που σκέφτεται να ιδρύσει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, με αφορμή την ολοένα αυξανόμενη τουρκική προκλητικότητα καθώς και τη μείωση του προϋπολογισμού για εξοπλισμούς στη 10ετία της οικονομικής κρίσης στη χώρα.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του «Πρώτου Θέματος» το εν λόγω Ταμείο θα έχει τη μορφή ενός ειδικού λογαριασμού που θα ενισχύσει την Εθνική Άμυνα, ενώ οι οικονομικές συνδρομές θα χρησιμοποιηθούν στοχευμένα σύμφωνα με τις ανάγκες των τριών Όπλων και τις ιεραρχήσεις των επιτελών.

Επίσης ο πρωθυπουργός στο πλαίσιο της σύστασης του Ταμείου Εθνικής Άμυνας, αναμένεται να απευθύνει προσκλητήριο σε επιφανείς Έλληνες επιχειρηματίες προκειμένου να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα. Δηλαδή, υπό μία έννοια, να αναδειχθούν σε νέους «Εθνικούς Ευεργέτες», όπως ο Γεώργιος Αβέρωφ, ο οποίος κληροδότησε στην Ελλάδα το τεράστιο για την εποχή του ποσό των 7,65 εκατ. χρυσών φράγκων, το οποίο δόθηκε για την αγορά του θωρηκτού «Αβέρωφ» η ο Αντώνης Μπενάκης, ο οποίος ενίσχυσε τον Μακεδονικό Αγώνα και ίδρυσε το Μουσείο Μπενάκη.

Με άλλα λόγια αναζητούνται ιδιώτες-χρηματοδότες ενόψει των εξοπλιστικών προγραμμάτων που σκοπεύει να δρομολογήσει η κυβέρνηση, όπως η προμήθεια των F-35 από το 2024 και όχι μόνο. Χρηματοδότες δηλαδή ενίσχυσης της αποτρεπτικής ισχύος της χώρας και προς όφελος των αμυντικών βιομηχανιών, οι οποίες το τελευταίο διάστημα τρίβουν τα χέρια τους με την κατάσταση πολέμου στην Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή και ευρύτερα.