Η νέα εποχή του ΟΓΑ

Ο ΟΓΑ όπως τον ξέραμε, ως ταμείο που αφορά τους αγρότες, μπαίνει στο «χρονοντούλαπο της ιστορίας». Από το φθινόπωρο αποκτά νέα κατεύθυνση, αφού στόχος είναι να έχει την ευθύνη καταβολής των προνοιακών επιδομάτων, οικογενειακών και αναπηρικών.

Έτσι, το υπουργείο Εργασίας εκτιμά ότι μπορεί αφενός να αναβαθμίσει τη λειτουργία ενός ταμείου που μοιάζει ξεπερασμένο από την εποχή, αφετέρου να τακτοποιήσει το μπάχαλο που επικρατεί με τη χορήγηση των επιδομάτων.

Ειδικά στο σκέλος των αναπηρικών, διαπιστώνεται πολυδιάσπαση μιας και εμπλέκονται μια σειρά από υπουργεία και φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης στην απονομή τους. Αποτέλεσμα να παρατηρούνται αδικίες, καθυστερήσεις και ταλαιπωρία για χιλιάδες δικαιούχους, που είναι οι μόνοι που δεν φταίνε.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν απαιτήσεις «μνημονιακού τύπου» που πρέπει να θεσμοθετηθούν εντός φθινοπώρου το αργότερο. Στο υπουργείο Εργασίας γνωρίζουν τις χρονικές δεσμεύσεις και ετοιμάζονται να επιταχύνουν καθώς η δημιουργία ενός νέου φορέα απονομής επιδομάτων, αποτελεί τεράστιο εγχείρημα.

Η απορία του συντάκτη όμως, είναι γιατί θα έπρεπε να υπάρχει πάντα η «δαμόκλειος σπάθη» των θεσμών, δηλαδή γιατί θα έπρεπε να υπάρχουν μνημόνια που θα δεσμεύουν μια κυβέρνηση, για να πράξει το αυτονόητο. Είναι κρίμα, στην Ελλάδα που πέρασε βαθιά οικονομική κρίση και αγκομαχά για να ανακάμψει, να μην μπορούν οι ειδήμονες να αντιληφθούν τα προφανή.

Η δημιουργία ενός φορέα απονομής επιδομάτων έπρεπε να έχει πραγματοποιηθεί εδώ και αρκετά χρόνια. Δεν χρειάζεται πάντα ο Έλληνας να έχει τον… μπαμπούλα που θα του υπενθυμίζει πώς να πράξει το σωστό. Εκτός και αν δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τη λογική της υποτέλειας και θέλουμε πάντα να έχουμε τον… προστάτη μας, που θα μας επιβάλλει τη θέλησή του. Ας ξεφύγουμε από αυτή τη νοοτροπία και ας πάρουμε τη χώρα στα χέρια μας.

Εννοείται ότι πρέπει να δημιουργηθεί ο συγκεκριμένος φορέας. Όχι όμως επειδή οι θεσμοί το απαιτούν, αλλά επειδή το χρειάζεται η κοινωνία και το έχουν ανάγκη οι πολίτες.