Η πορτογαλική Αριστερά ξαναχτυπά: Aλλαγές στη Χρυσή Βίζα και στη μηδενική φορολόγηση των ξένων κατοίκων
Δεν είναι η πρώτη φορά που καταπιανόμαστε με το (πρότυπο) παράδειγμα της Πορτογαλίας και των επιτυχημένων πρακτικών της σοσιαλιστικής κυβέρνησης του Αντόνιο Κόστα. Όμως, καταφέρνει να συνεχίζει να προσελκύει το ενδιαφέρον μας, με θετικό τρόπο, αυτή τη φορά με τις φορολογικές αλλαγές που δρομολογεί, οι οποίες βάζουν φραγμό στη μετατροπή της χώρας σε φορολογικό παράδεισο των ξένων κατοίκων της, αντί των ίδιων των ντόπιων.
Βέβαια πρόκειται, ομολογουμένως για πολιτικές που έφεραν χρήμα στα δημόσια ταμεία την εποχή των ισχνών αγελάδων, όταν δηλαδή χρειάζονταν κάθε δυνατή στήριξη προκειμένου να ορθοποδήσουν από την κρίση. Όμως, εφόσον η χώρα και η οικονομία στάθηκε στα πόδια της, η κυβέρνηση αναγνώρισε ότι έπρεπε να γίνουν διορθωτικές κινήσεις, όπως άλλωστε ζητούσαν πιεστικά οι ίδιοι οι πολίτες της.
Έτσι, λοιπόν, ανακοινώθηκαν τροποποιήσεις του περίφημου όσο και αμφιλεγόμενου προγράμματος της Χρυσής Βίζας, αλλά και φορολογικές αλλαγές που δίνουν τέλος στην μετατροπή της χώρας σε… παράδεισο για διεθνείς celebrities, αλλά και απλούς ξένους συνταξιούχους.
Αναφορικά με το πρώτο, το πρόγραμμα της Χρυσής Βίζας δεν διακόπτεται για όσους ξένους και δη, Κινέζους ονειρεύονται άδεια παραμονής σε κράτος μέλος της Ε.Ε. Όμως, η απαιτούμενη απόκτηση ακινήτου «μετακομίζει» από τη Λισαβόνα και τα δημοφιλή παραθαλάσσια θέρετρα όπως το Πόρτο στην φτωχότερη ενδοχώρα. Με τον τρόπο αυτό καταρχάς η ροή των όποιων επενδύσεων θα δρομολογηθεί προς φτωχότερες περιοχές της χώρας που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη και κατά δεύτερον θα περιοριστεί η κερδοσκοπία στην αγορά ακινήτων των μεγάλων πόλεων και δη, της πρωτεύουσας.
Πολλοί κάτοικοι διαμαρτύρονταν και όχι άδικα (όπως και εδώ στην Ελλάδα) ότι το πρόγραμμα της Χρυσής Βίζας, σε συνδυασμό με το φαινόμενο του airbnb, είχε φέρει τα πάνω κάτω στην αγορά ακινήτων και στα ενοίκια, «διώχνοντας» τους ίδιους τους ντόπιους από τις πόλεις τους.
Δεν είναι τυχαίο ότι η εν λόγω ανακοίνωση έγινε δεκτή με μεγάλη ικανοποίηση από την πλειοψηφία του κοινού, αφήνοντας μόνους δυσαρεστημένους τους κτηματομεσίτες που είχαν κάνει «χρυσές» business με τις… χρυσές βίζες.
Από το 2019 μέχρι σήμερα, η Πορτογαλία έχει εκδώσει 8.200 «χρυσές βίζες», από τις οποίες πάνω από τις μισές αφορούσαν Κινέζους.
Η έτερη πολύ σημαντική αλλαγή έχει να κάνει με την κάθετη αύξηση της φορολόγησης για τους ξένους «μη μόνιμους» κατοίκους της χώρας, είτε αυτοί είναι celebrities όπως η Μαντόνα και ο διάσημος Γάλλος σχεδιαστής Φίλιπ Σταρκ είτε συνταξιούχοι από χώρες όπως η Γερμανία, η Σουηδία, η Βρετανία.
Όσοι ήταν ενταγμένοι στο λεγόμενο πρόγραμμα NHR (Νon-Ηabitual Resident) είχαν μέχρι σήμερα μηδενική(!) φορολόγηση, όμως με την αλλαγή που δρομολογείται το 0% ανεβαίνει στο 10% επί των εισοδημάτων τους και στο 20% για αμοιβές και δικαιώματα.
Υπολογίζεται ότι στα πλαίσια του προγράμματος NHR, στη Πορτογαλία έχουν μετακομίσει τα τελευταία χρόνια 28.000 ξένοι, από τους οποίους οι 9.000 είναι συνταξιούχοι κυρίως από ευρωπαϊκές χώρες του βορρά που αποφάσισαν να απολαύσουν την συνταξιοδότηση τους στην ηλιόλουστη και φιλική φορολογικά Πορτογαλία.
Σημειωτέον ότι η συγκεκριμένη πρακτική (ουσιαστικά φοροαποφυγής) είχε εξελιχτεί σε σημαντικό σημείο τριβής της πορτογαλικής κυβέρνησης με έτερες ευρωπαϊκές χώρες. Μάλιστα η Σουηδία και η Φινλανδία προσανατολίζονταν στην επανεξέταση των συμφωνιών διπλής φορολόγησης που είχαν με την Πορτογαλία.
Παράλληλα, ήταν ένα μέτρο εύλογα άδικο για τους ντόπιους και για το λόγο αυτό ήταν ένα από τα πάγια αιτήματα της ριζοσπαστικής Αριστεράς από την έναρξη της συγκυβέρνησης της με τους Σοσιαλιστές.
