IG Metall Vs εργοδοτών σημειώσατε 1: Μεγάλη νίκη-μήνυμα για όλη την Ευρώπη

Ότι θα έβγαιναν μπροστά οι Γερμανοί εργαζόμενοι στους αγώνες του εργατικού κινήματος, ομολογώ πως δεν το περίμενα. Αλλά το ζήσαμε και αυτό. Η συμβιβαστική συμφωνία στην οποία κατέληξε η ομοσπονδία εργοδοτών με την ηγεσία του νούμερο ένα εργατικού συνδικάτου της Γερμανίας, το IG Metall, χαιρετίζεται δίκαια ως εξαιρετικά σημαντική, καταρχάς για την ίδια την χώρα, αλλά και συνολικά την Ευρώπη, σε μια εποχή που η κρίση έχει αποδομήσει τα εργασιακά δικαιώματα και τη δύναμη των συνδικάτων.

Η διαπραγμάτευση ήταν εξαιρετικά σκληρή, ειδικά αφότου το συνδικάτο προχώρησε, εδώ και μία εβδομάδα, σε συνεχείς στάσεις εργασίας, αλλά και 24ωρες απεργίες που «πάγωσαν» την βιομηχανική μηχανή της χώρας και προκάλεσαν σημαντικά προβλήματα στους μεγάλους βιομηχανικούς ομίλους. Μάλιστα, με το συνδικάτο, που εκπροσωπεί σχεδόν τέσσερα εκατομμύρια εργαζομένους, να έχει βάλει στο τραπέζι την απειλή της επ’ αόριστον απεργίας και τα οικονομικά ινστιτούτα να ανησυχούν, πλέον, για βαριές απώλειες για την οικονομία (μόνο την περασμένη εβδομάδα οι απεργίες κόστισαν 200 εκατ. ευρώ), οι εργοδότες έβαλαν τελικά νερό στο κρασί τους. Δεν ήταν άλλωστε εποχές για οικονομική αστάθεια, δεδομένου ότι υπάρχει και η πολιτική αστάθεια που δημιουργεί η καθυστέρηση στον σχηματισμό κυβέρνησης.

Έτσι, λοιπόν, μετά από χρόνια σφικτής (μην πούμε παγωμένης) μισθολογικής πολιτικής, με φόντο τη σφικτή δημοσιονομική πολιτική του Βερολίνου, οι εργοδότες/ιδιοκτήτες αναγκάστηκαν να ανοίξουν τα πορτοφόλια. Συγκεκριμένα, έδωσαν αυξήσεις της τάξεως του 4,3% από τον Απρίλιο, που θεωρείται επιτυχημένος συμβιβασμός για το συνδικάτο, δεδομένου ότι βρίσκεται κοντά στην αρχική απαίτηση του, που ήταν στο 6%. Επίσης, συμφωνήθηκε η φλατ καταβολή για το 2019, ενός βοηθήματος ύψους 400 ευρώ ανά εργαζόμενο, όπως και μια επιπλέον καταβολή, αντίστοιχη του 27,5% του μηνιαίου μισθού του, χρήματα που ο εργαζόμενος μπορεί, αντί για μετρητά, να λάβει υπό την μορφή επιπλέον ρεπό και ημερών διακοπών.

Όμως, το πιο βασικό είναι ότι το συνδικάτο πέτυχε να αναγκάσει τους εργοδότες να αποδεχτούν τις υπόλοιπες απαιτήσεις του σε σχέση με τα ωράρια και τις συνθήκες εργασίας. Ενδεικτικά, οι εργοδότες αποδέχτηκαν –που αρχικά ούτε καν το συζητούσαν- να δώσουν το δικαίωμα στους εργαζομένους να μειώσουν τις εργατοώρες τους από τις 35 στις 28 ώρες την εβδομάδα, δίχως να απολέσουν κανένα δικαίωμα τους, για ένα διάστημα δύο ετών, εφόσον έχουν να φροντίσουν μικρά παιδιά, ηλικιωμένα ή άρρωστα άτομα στο στενό συγγενικό τους περιβάλλον. Το αντάλλαγμα για την υποχώρηση αυτή ήταν οι εργοδότες να αποκτήσουν το δικαίωμα να μπορούν να αυξήσουν το προσωπικό που μπορεί να εργαστεί για παραπάνω ώρες, ήτοι έως 40 ώρες την εβδομάδα, δημιουργώντας έτσι μεγαλύτερη ευελιξία στην παραγωγική διαδικασία.

Η εξέλιξη της κόντρας συνιστά σαφή νίκη του IG Metall, που κράτησε από την αρχή απόλυτη στάση θεωρώντας ότι μετά από τόσα χρόνια οικονομικής σταθερότητας, οι εργαζόμενοι θα έπρεπε επιτέλους να απολαύσουν ένα κομμάτι της πίτας. Ανοίγει δε, το δρόμο για ανάλογες εξελίξεις στους υπόλοιπους κλάδους. Μεθαύριο, Πέμπτη, αναμένεται να καταθέσει τις προτάσεις του για το κλάδο, το δεύτερο μεγαλύτερο συνδικάτο της χώρας, το Verdi, που καλύπτει εκατομμύρια εργαζομένους στον χώρο της παροχής υπηρεσιών και προφανώς αναμένεται να «πατήσει» πάνω στο deal που ήδη έκλεισε το IG Metall.