Ιρανικό ρουά ματ;

Οι επιθέσεις εναντίον πετρελαϊκών εγκαταστάσεων (Aramco) στη Σαουδική Αραβία εκτός της αύξησης των τιμών του πετρελαίου προκάλεσε νέους τριγμούς στο πολιτικό σκηνικό της Μέσης Ανατολής και δη, στις ήδη τεταμένες σχέσεις Ουάσιγκτον-Τεχεράνης.

Παρά το γεγονός πως το κίνημα των Χούτι της Υεμένης ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση, ο Λευκός Οίκος εμμέσως πλην σαφώς αμφισβητεί το γεγονός αυτό, «δείχνοντας» την ίδια την Τεχεράνη. Αν και για την ώρα υποτίθεται ότι αναμένει το επίσημο πόρισμα της Σαουδικής Αραβίας αναφορικά με το ποιος τελικά ευθύνεται, ώστε να αντιδράσει.  

Οι αμερικανο-ιρανικές σχέσεις βρίσκονταν ήδη στον… πάτο, μετά την απόσυρση των ΗΠΑ από την ειρηνευτική συμφωνία για τα πυρηνικά και την αποκατάσταση των κυρώσεων εναντίον της Τεχεράνης. Αντιστοίχως, η Τεχεράνη απάντησε αυξάνοντας και πάλι τα επίπεδα εμπλουτισμού ουρανίου, ενώ άρχισε να «παίζει» με το επικίνδυνο ζήτημα του πετρελαίου σταματώντας ή καταλαμβάνοντας τάνκερ στα Στενά του Ορμούζ. Κάτι που σημειωτέον έκανε και πάλι τις προηγούμενες ώρες, σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα ιρανικού πρακτορείου που δεν διαψεύστηκε.

Βεβαίως, η επίθεση στην Aramco ανέβασε την ένταση σε νέο επίπεδο. Και αυτό βέβαια δημιουργεί εύλογο πρόβλημα στον Λευκό Οίκο για το πώς θα απαντήσει, αν βέβαια ευσταθούν οι ισχυρισμοί που εμφανίζουν την Τεχεράνη ως τον ηθικό ή και ουσιαστικό αυτουργό.

Σε στρατιωτικό επίπεδο ο τρόπος που έγινε η επίθεση επιβεβαιώνει το πώς ένα κράτος με ισχυρό στρατό και οπλισμό μπορεί να πιαστεί στον… ύπνο από κάτι τόσο απλό, όπως ένα drone. Μάλιστα, αμερικανικά δημοσιεύματα αποκάλυψαν ότι το FBI είχε προειδοποιήσει προ πολλού ότι τα drones μπορεί να λειτουργήσουν ως ασύμμετρη απειλή και όπλο σε διεθνές επίπεδο. Όμως, υπάρχει βέβαια και ο πολιτικός αντίκτυπος.

Στις συσκέψεις επί συσκέψεων που πραγματοποιούνται στην αμερικανική ηγεσία είναι εύλογο ότι πέρα από την ενίσχυση των κυρώσεων και των αντιμέτρων κατά του Ιράν δεν υπάρχουν περιθώρια για μια πιο δυναμική απάντηση. Ο ίδιος ο κύριος Τραμπ έφτασε στο σημείο, άλλωστε, να απολύσει τον σύμβουλο εθνικής ασφαλείας Τζον Μπόλτον επειδή ο τελευταίος διαφωνούσε μαζί του με την πρόθεση του Αμερικανού προέδρου να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής (και δη, το Αφγανιστάν).

Το Ιράν είναι μια σημαντική πολιτική και δη, στρατιωτική δύναμη, με σημαντικούς φίλους και συμμάχους εντός και εκτός της περιοχής. Δεν είναι εύκολος αντίπαλος σε όλα τα πεδία, όπως φάνηκε με τον τρόπο που έχει αντιδράσει στα τερτίπια και τις απειλές του κυρίου Τραμπ, δείχνοντας με τόλμη τα… δόντια του. Αλλά και δίχως να εκτίθεται ανοιχτά, αν όντως υποκίνησε τους Χούτι και οργάνωσε την επίθεση στην Aramco. O δε, κύριος Τραμπ μπορεί να μην ανέχεται να τον προκαλούν, όμως είναι λίαν απίθανο ότι θα θελήσει να… πατήσει κάποιο κουμπί και να οδηγήσει σε χάος την πιο απρόβλεπτη γωνιά της υφηλίου σε ένα διάστημα που το βλέμμα του είναι στραμμένο στις προεδρικές εκλογές του 2020.