ΌΛΑ για την διάσπαση ΣΥΡΙΖΑ και την 24χρονη καλλονή: «Είστε μυρμήγκια που προσπαθείτε να σταματήσετε την άμαξα»!

Παρακολουθώ τη φάση ( ; ! ) με τον ΣΥΡΙΖΑ. Τις ατάκες ενάντια στο Σημιτηστάν και την Βρυξελλιώτικη ανάρτηση του πίνακα με τα ποσά του δημοσίου χρέους από τον Κασσελάκη. Το έντονα πολιτικό κείμενο αποχώρησης του Σταθάκη για το «λαϊκιστίκο» κόμμα «Κασσελάκη-Παππά-Πολάκη.» Την φαρμακόγλωσση απάντηση Πολάκη: «Όσο παραμένεις κάνεις μόνον κακό στον ΣΥΡΙΖΑ.» Την συνέντευξη του Κούλογλου στον Δανίκα: «ο Τσίπρας δεν ήταν σκακιστής αλλά ταβλαδόρος.» Τις ιαχές εσωκομματικού πολέμου του στιχουργού Μωραίτη Social media που λέει στο Κασσελάκη να μη κάνει πίσω και να τους διαγράψει χθες: «Στέφανε, ή κερδίζεις ή μας χανεις. Τραβάω τα μαλλιά μου.» Την παραπομπή της Ακρίτα από την «Ομπρέλα» της γειτονιάς της στο πειθαρχικό γιατί ψήφισε τον δεξιό δήμαρχο στο Ψυχικό(και την απάντησή της). Την πρόθεση του Τσακαλώτου να βρει τρόπο – δεν γίνεται, είπε, εντός του ΣΥΡΙΖΑ- να μας κάνει να νοιώσουμε υπερήφανοι ! … Την συμβιβαστική έκκληση του σεβάσμιου Δραγασάκη για κήρυξη «καταστάσεως έκτακτης ανάγκης» με την δημιουργία ενός άτυπου κέντρου ευθύνης- αντιπροσωπευτικού της σύνθεσης του κόμματος, την απόσυρση των διαγραφών και την μη αμφισβήτηση του αποτελέσματος των εσωκομματικών εκλογών. Τις πυκνές διεργασίες πριν από την κρίσιμη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής το ΣΚ. Όλα τα παρακολουθώ κι είμαι απ τους λίγους γιατί ματαξύ μας είναι βαρετό όλο αυτό. υπήρχε λόγος όταν έφυγαν ο Λαφαζάνης, ο Βαρουφάκης, η Ζωή, ο Ρούντι, ο Νταβανέλος, ο Γιαννόπουλος, το ΔΗΚΚΙ, ο Μητρόπουλος, τόσες και τόσες συνιστώσες και χιλιάδες μεμονομένοι. Μετά το ιστορικό ΟΧΙ στο δημοψήφισμα δεν θεωρούσαν μοναδική διέξοδο τον οδυνηρό – εξευτελιστικό συμβιβασμό του 4ου Μνημονίου. Σχεδόν όλοι όσοι προσπαθούν να (μη) διασπαστούν τώρα υπέγραψαν ή και υπηρέτησαν από κυβερνητική θέση αυτό τον (αναγκαίο (wink)) συμβιβασμό για «να μην πέσει η χώρα στα βράχια». Αυτός τουλάχιστον παραιτήθηκε πριν συντριβεί και ψιθύρισε: «Σκέφτομαι τώρα να φτιάξω Ίδρυμα, ας με κρίνει η ιστορία». Αυτοί γιατί δεν παραιτηθήκανε και αρχίσανε τα αρχηγιλίκια στις 9 του μακαρίτη; Δεν έχουν ευθύνη; Αν κάποιος δεν μπορεί με τίποτα να μας κάνει να νοιώσουμε υπερήφανοι είναι ο Τσακαλώτος. Ποτέ δεν κατάλαβα τι διαφορά είχαν οι 58 και έκαναν μανούρα στον Τσίπρα. Η ιστορία της Αριστεράς είναι ιστορία διασπάσεων. Τα χω δει, τα χω διαβάσει όλα. Συνήθως ο καινούργιος Γενικός Γραμματέας του Κόμματος κατηγορούσε τον προηγούμενο σαν χαφιέ της ασφάλειας και όργανο της αντίδρασης και του ιμπεριαλισμού. Είναι λυπηρό ν αρχίσω πάλι να απαριθμώ ή να ανατρέξω στην δολοφονία του Τρότσκι στο Μεξικό. Πόσο μάλλον στα γεγονότα της εξεγέρσεως στην Κρονστάνδη και στην σφαγή των Ρώσων αναρχικών συντρόφων μου. Αυτό που μου έρχεται τώρα στο μυαλό είναι που κόψανε στεγνά το αυτί του σ. Πάνου Δημητρίου που έστειλε το Κόμμα τον Σεπτέμβριο του 1955 (βλ: Θωμά Δρίτσιου «Η Εξέγερση της Τασκένδης» και Άγγελος Τσέκερης εκδόσεις «Ταξιδευτής») στην Τασκένδη, στην πρωτεύουσα του Ουζμπεκιστάν. Τον είχε στείλει το (ένα είναι το) Κόμμα, πέντε μήνες πριν από το ιστορικό 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ, στην προσφυγούπολη των 17.000 πρώην μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού (ΔΣΕ) να συνετήσει τους πολιτικούς πρόσφυγες. Αυτοί που έλεγχαν την ΚΟ, βρίσκονταν σε ανοιχτή αντιπαράθεση με τις σοβιετικές αρχές και στην συνέχεια τη νέα ηγεσία Κολιγιάννη – Παρτσαλίδη. Ηταν Ζαχαριαδικοί και αμέσως μετά Μαοϊκοί.

. Οι Σοβιετικοί αναγκάστηκαν να επέμβουν για την αποκατάσταση της τάξης. 40αράντα κορυφαίοι ζαχαριαδικοί πήγανε αναγκαστικές διακοπές σε γκουλάκ στη Σιβηρία το 1962. Και ο Νίκος πήγε Σιβηρία ενώ ο Στάλιν έδωσε εντολή να κρατήσουν τον σύντροφο Λιν Πιάο στο αεροδρόμιο. Μετά την κοπή του αυτιού και την ρήξη των σχέσεων ΕΣΣΔ -ΚΙΝΑΣ δημιουργήθηκε στην Τασκένδη η κομμουνιστική οργάνωση «Αναγέννηση» (με το ομότιτλο έντυπο) και από αυτήν το Μαρξιστικό – Λενινιστικό, δηλαδή Μαοϊκό κίνημα, ΄δηλαδή η ΟΜΛΕ. Γνωρίζετε, καλά μου παιδιά, γιατί διασπάστηκε η ΟΜΛΕ (Οργάνωση Μαρξιστών Λενινιστών Ελλάδας) σε έξη κομμάτια συν το ΕΚΚΕ (Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κίνημα Ελλάδας) επτά; Η ΟΜΛΕ έγινε: ΚΚΕ μ-λ Θεσσαλονίκης («Προλεταριακή Σημαία»), ΚΚΕ μ- λ Αθήνας («Αριστερή Πολιτική»), Μ -Λ ΚΚΕ, Μ -Λ ΚΚΕ Ανασυγκροτημένο (Ιορδανίδης), Α- Συνέχεια (Ρινάλντι) και ΣΑΚΕ (Αλβανόφιλοι, οπαδοί του Εμβέρ Χόντζα που εξέδιδαν την εφημερίδα «0χτώμβρης» η οποία είχε πρώτη σελίδα πολιτιστικό θέμα την υπέροχη φιλαρμονική των Τιράνων). Ξέρετε γιατί διασπάστηκαν οι ΜΑΟικοί γατάκια; Ε, γατάκια! Όχι ; ! Εγώ που τα ξέρω όλα αυτά απ έξω κι ανακατωτά (γιατί είμαι ανώμαλος) σας διαβεβαιώνω πως η ενδεχόμενη διάσπαση του ΣΚ στον ΣΥΡΙΖΑ μπρος στα προαναφερόμενα «είναι απλή οδοντόκρεμα» (που λέγε και η παλιά διαφήμιση). Θα σας θυμίσω μόνο τη μεγάλη Πολιτιστική Επανάσταση στην Κίνα. Η βασική ιδέα ήταν – το λέγω λαϊκιστί – σωστή. Για να καταργηθούν οι ανισότητες ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις έκαναν κάτι κόλπα με εναλλαγές ρόλων, κινητικότητα της απασχόλησης, -πώς να το πω επιστημονικά ( ; ) -τουτέστιν πήρανε τους γιατρούς – χειρουργούς το καλοκαίρι τους μετέφεραν στην ύπαιθρο και τους έχρησαν αγρότες. Αυτό ήταν το σωστό ! Η μαλακία ήτανε που πήρανε κάτι αγρότες και τους βάλανε να χειρουργήσουνε … Όταν συλλάβανε την χήρα του Μάο Τσε Τουνγκ, την συντρόφισα Τσιάνγκ Τσινγκ και τηνε καταδικάσανε σε θάνατο, αφού κρίθηκε ένοχη για «αντι-επαναστατικά εγκλήματα» και συμμετοχη στην «Συμμορία των Τεσσάρων» η συντρόφισα (μας) γύρισε και είπε απαξιωτικά στους δικαστές της: «Είστε μυρμήγκια που προσπαθείτε να σταματήσετε την άμαξα! Οι μάζες του λαού δημιουργούν στον κόσμο.» δε θέλησε δικηγόρο, δε ζήτησε ποτέ συγγνώμη λέγοντας την περίφημη φράση: «Ήμουν το σκυλί του Μάο, όποιον μου έλεγε να δαγκώσω, τον δάγκωνα»! «Σας προκαλώ να με καταδικάσετε σε θάνατο μπροστά σε ένα εκατομμύριο ανθρώπους στην πλατεία Τιενανμέν!» Καταδικάστηκε σε θάνατο και την ποινή της αποδέχτηκε ουρλιάζοντας: «Είμαι έτοιμη να πεθάνω!». Ο θάνατός της μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη. Πριν βάλει τέλος στη ζωή της, πέρασε έντεκα χρόνια στις φυλακές βλέποντας αμερικάνικες σειρές. Νοσηλεύοταν με καρκίνο -κρυβόταν με ψευδώνυμο – σε μια νοσοκομειακή πτέρυγα. Οι νοσοκόμοι τη βρήκαν απαγχονισμένη στο λουτρό του νοσοκομείου. Με τις υγείες μας …

ΥΓ: Αφού βλέπω ότι θέλετε κι άλλο γιατί σας…γαργαλάει: Η συντρόφισα Τσιάνγκ Τσινγκ σε πολύ μικρή ηλικία έκανε δυο γάμους πριν φύγει για τη Σανγκάη για να σπουδάσει υποκριτική. Εκεί, θα έρθει σε επαφή στις αρχές δεκαετίας του 1930 με την κομμουνιστική ιδεολογία που δονούσε τις τάξεις των καλλιτεχνών και θα ερωτευτεί τον ηγέτη μιας «κόκκινης» πολιτιστικής κολεκτίβας. Η καριέρα της ξεκινά με μικρά ρολάκια σε μια μικρή εταιρεία παραγωγής. Λίγα χρόνια αργότερα η Τσινγκ θα γίνει σταρ παίζοντας σε αμέτρητες ταινίες με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Λαν Πινγκ («Μπλε Μήλο»), ενώ αργότερα θα αποφασίσει να θυσιάσει την καριέρα της για να υπηρετήσει την επαναστατική ιδεολογία και το επαναστατικό θέατρο. Στην δραματική σχολή των «κόκκινων» σε ένα ορεινό κομμουνιστικό στρατηγείο γνωρίζει τον επαναστάτη Μάο Τσετούνγκ, ο οποίος είχε φτάσει εκεί για να δώσει μια διάλεξη. Ο Μάο την ερωτεύεται κεραυνοβόλα, χωρίζει τη δεύτερη γυναίκα του και παντρεύεται την 24χρονη καλλονή. Ο Μάο ήταν τότε 45 ετών. Το 1949 ο Μάο ίδρυσε τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, η γυναίκα του έμεινε πράγματι εκτός πολιτικής ζωής τα πρώτα χρόνια. Ο ρόλος της ήταν συμβολικός, ως σύζυγος του ηγέτη που υποδεχόταν απλώς τους επίσημους προσκεκλημένους του και τον συνόδευε σε πολιτιστικές και κομματικές εκδηλώσεις. Όμως η ανήσυχη και φιλόδοξη Τσινγκ από τη δεκαετία του 50 τοποθετείται στην Πολιτιστική Επιτροπή του Κόμματος. Η δράση της είναι ακαριαία. Ξεκινά με εκκαθαρίσεις και προγραφές στην κινέζικη όπερα και στο μπαλέτο απαγορεύοντας τα αντικαθεστωτικά έργα δίνοντας στους καλλιτέχνες μια λίστα με εγκεκριμένες προλεταριακές δουλειές που θα μπορούσαν πια να ανεβάζουν. Κάτω από τις μεθοδεύσεις της, πολλές παραδοσιακές μορφές κινεζικής τέχνης άρχισαν να εξαφανίζονται, μιας και δεν ταίριαζαν στον επαναστατικό μαοϊκό χαρακτήρα του κράτους. Από το 1958 και το «Μεγάλο Άλμα προς τα Εμπρός», ο Μάο δεχόταν σφοδρές κριτικές από πολλούς και κατέφυγε έτσι στη σύζυγό του για παρηγοριά και βοήθεια, όλο και πιο εξαρτημένος από τον ρόλο της. Χτυπημένος από εσωτερικές διαφωνίες, επιστρατεύει την Τσινγκ ως άλλη Εβίτα για να πείσει τις μάζες να πάρουν την επανάσταση στα χέρια τους. Οι φοιτητές που απάρτιζαν τους Κόκκινους Φρουρούς κρεμόντουσαν πια από τα χείλη της και όλες οι πράξεις βίας και καταστροφής των πολιτιστικών μνημείων της Κίνας που έγιναν κάτω από τον μανδύα της Πολιτιστικής Επανάστασης έφεραν το στίγμα της. Απομακρύνει τους εκπρόσωπους της μπουρζουαζίας από όλες τις εκφάνσεις της πολιτικής, κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής. Στις 18 Αυγούστου 1966, η Τσινγκ κατεβάζει ένα εκατομμύριο Κόκκινους Φρουρούς στην πλατεία Τιενανμέν του Πεκίνου και καλεί τον σύζυγό της να περάσει έξι ώρες μαζί τους φορώντας στο μπράτσο του το περιβραχιόνιο του φοιτητικού κινήματος. Η Τσινγκ κάλεσε ανοιχτά την κομμουνιστική νεολαία να καταστρέψει τους παλιούς ναούς και τα πολιτιστικά μνημεία του παρελθόντος και να μπει στα σπίτια των αστών για να κάψει τα δυτικόφερτα βιβλία αλλά και τα ρούχα που φορούσε ο καπιταλιστής εχθρός. Χιλιάδες διανοούμενοι και ακαδημαϊκοί ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου ή βασανίστηκαν δημοσίως και όσοι επιβίωσαν στάλθηκαν σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας. Ως αφέντρα της πολιτιστικής ζωής της Κίνας, επέβλεψε προσωπικά την οριστική εξαφάνιση της πλούσιας λαϊκής κληρονομιάς της χώρας, αντικαθιστώντας τις κινεζικές παραδόσεις με επαναστατικά μαοϊκά έργα. Πάμπολλα είδη λαϊκής τέχνης και εξίσου αναρίθμητες παραδόσεις χάθηκαν από προσώπου γης με τη σφραγίδα της σιδηράς κυρίας της Κίνας. Η “κλίκα των τεσσάρων” Η Τσινγκ ήταν η ηγέτης μιας ιδεολογικής στροφής της Κίνας, στη δεκαετία του 60, όσο η υγεία του Μάο έφθινε. Η Πολιτιστική Επανάσταση έληξε ουσιαστικά με τη σύλληψη και τη φυλάκιση πολλών προβεβλημένων ηγετών στις νέες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του Μάο. Το 1969, τα 2/3 της 90μελούς Κεντρικής Επιτροπής είχαν εξαφανιστεί από τη δημόσια ζωή. Η Τσινγκ συνασπίστηκε παρασκηνιακά με τους ισχυρούς πολιτικά Τσανγκ Τσουνκιάο, Γιάο Γουενγιουάν και Γουάνγκ Χονγκγουέν δημιουργώντας μια σκιώδη τετραμελή ομάδα επιρροής, την “κλίκα των τεσσάρων.” Η Τσινγκ κυβέρνησε ουσιαστικά την Κίνα από το 1971. Μιλούσε εξ ονόματός του και οργάνωνε ατέλειωτες μηχανορραφίες εν αγνοία του Μάο. Ο θάνατος του Μάο στις 9 Σεπτεμβρίου 1976 θα ήταν για τη σύζυγό του η αρχή μιας ηχηρής πτώσης. Στις 6 Οκτωβρίου οι Τσιανγκ Τσινγκ, Τσανγκ Τσουνκιάο, Γιάο Γουενγιουάν και Γουάνγκ Χονγκγουέν συλλαμβάνονται αιφνιδιαστικά με κατηγορίες που τους θέλουν να οργανώνουν πραξικόπημα σε Πεκίνο και Σαγκάη. Έμεινε για χρόνια στη φυλακή μέχρι τη δίκη της και το μακρύ κατηγορητήριο έκανε λόγο ακόμα και για δολοφονία 34.380 ανθρώπων κατά τα χρόνια της Πολιτιστικής Επανάστασης. Οι αντισυνομώτες δεν δίστασαν να την κατηγορήσουν ακόμα και για δολοφονικές τάσεις κατά του συζύγου της! ΥΓ2: Ασχετο αλλά ενδιαφέρον λόγω “τοξικής αρρενωπότητος” κι έτσι: Λέγεται πως στον σύντροφο ΜΑΟ πήγαιναν δύο – δύο τις μικρές παρθένες για να πλαγιάσει μαζί τους και να ρουφήξει την θετική τους ενέργεια.