Και μία παρένθεση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες που οδεύουν προς την λήξη

Επειδή η στήλη παρακολουθεί (όσο μπορεί) τους Ολυμπιακούς Αγώνες θεωρώντας τους την ύψιστη εκδήλωση των ημερών (άνοδοι και πτώση στα χρηματιστήρια θα έρθουν και άλλες φορές μέσα στην επόμενη τετραετία) εκτιμούμε ότι η διαχείριση από την ΕΟΑ και τους ενταταλμένους δημοσιογράφους είναι λανθασμένη σε ότι αφορά την αντιμετώπιση νικών και ηττών.

Οι ολυμπιακοί αγώνες δεν είναι ‘πανηγύρι του εθνικισμού’ . Φράσεις του στυλ ‘ η ελληνική καρδιά’ , το ‘ελληνικό μεγαλείο’  μάλλον παραπέμπουν σε άλλες εποχές. Επίσης, οι ήττες δεν είναι εθνικές καταστροφές ούτε αισθανόμαστε περήφανοι για τις νίκες των αθλητών μας. Οι νίκες τους είναι αποκλειστικά δικές τους (και των συγγενών και των προπονητών τους).  Αυτά, γιατί βλέπουμε να γίνεται μεγάλη καπηλεία. Επίσης δεν κάναμε τους καλύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες όπως γράφεται κατά κόρον από εθνικόφρονες. Ορισμένα αθλήματα απέτυχαν εντελώς το 2004 (πχ κωπηλασία στο Σχοινιά) και καταστάσεις (το κυνήγι του Κεντέρη με την μηχανή για να περάσει τεστ ντόπινγκ) δείχνει ότι είχαμε και εμείς αρκετά προβλήματα. Η ερημοποίηση των υποδομών έβαλε και αυτή επιγραφή στο failed state.  

Υ.Γ   Κατερίνα Στεφανίδου , σε αγαπάμε (με ή χωρίς μετάλλιο).  Αλλά τιθάσευσε λίγο τον αυθορμητισμό σου κορίτσι μου. Το τρολάρισμα του τελικού του ‘επι κοντώ’ δεν σου βγήκε σε καλό.