Καλλιτεχνική εκπαίδευση για πέταμα
Του Πάνου Σκουρολιάκου*
Χωρίς να φέρει το θέμα της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης στη Βουλή, με ένα Προεδρικό Διάταγμα, η κυβέρνηση υποβαθμίζει τις σπουδές σε σχολές θεάτρου, σχολές χορού, ωδεία κ.λπ. στο πτυχίο του αποφοίτου λυκείου!
Προφανώς, δεν περίμενε κανείς κάτι καλύτερο από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όμως, περιμέναμε κάτι διαφορετικό. Πώς έβαλε την υπογραφή της σε ένα ΠΔ που αντιμετωπίζει με έναν τόσο βάναυσο και απαξιωτικό τρόπο τους σπουδαστές και τους δασκάλους αυτών των σχολών; Ποιος ή ποια, άραγε, τη συμβούλεψε; Αξιότιμη κυρία Πρόεδρε, φτάνουν μόνο τα καλά λόγια για τους καλλιτέχνες; Φτάνει μόνον η παρακολούθηση κάποιων παραστάσεων, από όπου βγαίνετε πλήρης καλλιτεχνικής ικανοποίησης;
Αλήθεια, ο Κάρολος Κούν και οι σημερινοί μαθητές-συνεχιστές του, θεωρείτε ότι προσφέρουν έργο ανάξιο λόγου; Για να μη μιλήσω μόνο για τους σημερινούς, θεωρείτε ότι ο Λαζάνης, η Αρώνη στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, ο Διαμαντόπουλος και ο Κατσέλης με τις σχολές τους, ο Μάριος Πλωρίτης, ο Θεόδωρος Σπάθης, ο Σπύρος Ευαγγελάτος, η Ελένη Βαροπούλου, η Κούλα Πράτσικα, η Ντόρα Τσάτσου προσέφεραν στο θέατρο και στον ελληνικό πολιτισμό καλλιτέχνες-μονάδες απαράσκευες; Προσέφεραν αγράμματους;
Και τι προσέφερε η Πολιτεία όλα αυτά τα χρόνια για την αναμόρφωση και εκσυγχρονισμό των σπουδών για το θέατρο, τον κινηματογράφο, τη μουσική και τον χορό; Απολύτως τίποτα. Είχα την τιμή να διατελέσω για πέντε χρόνια διευθυντής της Ανώτερης Σχολής Θεάτρου του Πειραϊκού Συνδέσμου, της πιο παλιάς θεατρικής σχολής της χώρας. Ουδείς ποτέ ήρθε από το ΥΠΠΟ να ελέγξει το παραμικρό όσον αφορά τη λειτουργία της σχολής. Να δει αν υπάρχει απλώς το κτίριο που δηλώναμε. Μια επιτροπή διορισμένη από το υπουργείο ερχόταν, μία φορά τον χρόνο, στις εξετάσεις των αποφοίτων.
Αφού λοιπόν ήταν διαχρονικά ανίκανοι να προσφέρουν το παραμικρό, να φροντίσουν ώστε να καλυτερεύσει το σύστημα, του δίνουν μία να πάει παρακάτω, μέχρι να εξαφανισθεί εντελώς. Και μάλιστα αυτή η καταστροφική πολιτική τους επεκτείνεται και στις κρατικές σχολές, στο Εθνικό Θέατρο και στο ΚΘΒΕ, αλλά και στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα για τον «Καθορισμό προσόντων διορισμού σε φορείς του Δημοσίου (Προσοντολόγιο-Κλαδολόγιο)» όλοι οι απόφοιτοι δραματικών σχολών, αναγνωρισμένων από το υπουργείο Πολιτισμού, συμπεριλαμβανομένων εκείνων του Εθνικού Θεάτρου και του ΚΘΒΕ, σχολών κινηματογράφου και σχολών χορού θεωρούνται πλέον απλοί απόφοιτοι λυκείου.
Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν στα πανεπιστήμια τριτοβάθμιες σχολές παραστατικών τεχνών. Ακόμα και στο προ Ταλιμπάν Αφγανιστάν. Εδώ τίποτα! Να σημειώσουμε βέβαια πως υπάρχει μια κατηγορία καθηγητών πανεπιστημίου που δεν βλέπει με καθόλου καλό μάτι την ανωτατικοποίηση των καλλιτεχνικών σπουδών. Κάποιοι από αυτούς αυτοπροσδιορίζονται και ως προοδευτικοί. Δυστυχώς…
Όσον αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ: Στην προγραμματική του συνδιάσκεψη αποφάσισε να συμπεριλάβει στο κυβερνητικό του πρόγραμμα μια ολοκληρωμένη ρύθμιση της καλλιτεχνικής και τεχνικής εκπαίδευσης για τον πολιτισμό (διαβάθμιση δηλαδή των πτυχίων). Ακόμα, δεσμεύθηκε για περαιτέρω ενίσχυση και ανάπτυξη της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης για τις παραστατικές τέχνες και τη μουσική στο επίπεδο της δημόσιας τριτοβάθμιας (πανεπιστημιακής) εκπαίδευσης. Αποφάσισε την ενίσχυση του θεσμού των μουσικών σχολείων με θέσπιση οργανικών θέσεων για τις ειδικότητες οργάνων και δημιουργία δωρεάν συγγραμμάτων σπουδών για τα ειδικά μαθήματα.
Προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας προανήγγειλε έναν συμμετοχικό σχεδιασμό για ένα ολιστικό στρατηγικό σχέδιο για την επόμενη μέρα του πολιτισμού, της δημιουργικής οικονομίας και της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης, μέσα στις νέες συνθήκες που συνεχώς διαμορφώνονται. Ο πολιτισμός είναι κοινωνικό αγαθό και πρέπει να προσφέρεται απλόχερα σ’ όλο τον λαό. Η σημερινή κυβέρνηση αντιμετωπίζει τον πολιτισμό μόνο ως οικονομική παράμετρο.
Αυτό πρέπει να αλλάξει. Και η αλλαγή θα πρέπει να ξεκινήσει από τα θεμέλια. Από την καλλιτεχνική εκπαίδευση!
* βουλευτής Ανατολικής Αττικής,
αναπληρωτής Τομεάρχης Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
