Κηφισιά: Bουνά σκουπιδιών πίσω από τη λαμπερή εικόνα

Το να ζεις στην Κηφισιά θεωρείται προνόμιο. Πρόκειται για έναν καταπράσινο Δήμο, με καθαρό αέρα, μεγάλους δρόμους, ατελείωτους ποδηλατόδρομους, πανάκριβες βίλες και υψηλό επίπεδο ζωής. Ή μήπως δεν είναι έτσι;

Καθόλου προνομιούχοι δεν αισθάνονται οι κάτοικοι, όταν το μόνο που τους περιβάλλει είναι σκουπίδια!

Τόνοι σκουπιδιών στα -κατά τα άλλα- φαρδιά πεζοδρόμια: πολύχρωμες και -κατά την πώλησή τους μόνον- αρωματικές σακούλες, μέσα, αλλά κυρίως έξω από τους κάδους και σχεδόν πάντα ανοιγμένες, είτε γιατί δεν χωρούν και πέφτουν είτε διότι τις αφήνουν επίτηδες εκτός (γιατί να κουραστούν, να τις βάλουν μέσα στον κάδο;) είτε διότι τις «εξετάζουν» τα… συμπαθή αδέσποτα της περιοχής, που αναζητούν πεινασμένα τροφή.

Να μην συζητήσουμε για τα λάθος αντικείμενα που μπαίνουν στους κάδους ανακύκλωσης ή -ακόμη καλύτερα- μπαίνουν μαζί με την πλαστική σακούλα(!) ή τα κιβώτια και τα χαρτόνια που αφήνονται στις γωνίες των δρόμων, για κάποιον ανεξήγητο πραγματικά λόγο.

Κι επειδή η Κηφισιά είναι μία πλούσια περιοχή, όπου ευδοκιμεί η ανοικοδόμηση, αλλά και οι ανακαινίσεις, τα βουνά από τις πλαστικές σακούλες συμπληρώνουν κάθε είδους αντικείμενα, έπιπλα, ηλεκτρικές συσκευές, στρώματα, σιδηρικά, υλικά οικοδομών και ό,τι άλλο μπορεί να βάλει ο νους. Και φυσικά, δίπλα τους, σε τακτά χρονικά διαστήματα, οι επιτήδειοι που συλλέγουν με φορτηγάκια και σε περίεργες ώρες τα πολύτιμα και εξαργυρώσιμα….

Μα αυτό που είναι πλέον ανεξέλεγκτο στον Δήμο Κηφισιάς είναι πραγματικά τα κηπαία. Κλαδιά και φύλλα, σε απίστευτες ποσότητες και ποτέ σε σακούλες. Ελλείψει δε, των ειδικών καφέ κάδων, που βρίσκουμε πλέον σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα (δεδομένου πως παραμένουμε μόνο κατ’ όνομα ευρωπαϊκή χώρα), τα κηπαία στοιβάζονται χύμα, σε σωρούς, δίπλα στα σκουπίδια ή σε κάποιο άλλο σημείο του δρόμου, στο οποίο κάποιος αυθαίρετα αποφασίσει να ξεκινήσει να αφήνει, για να ακολουθήσουν σύντομα και άλλοι

Αποτέλεσμα οι σοβαρές για την υγεία εστίες μόλυνσης, αλλά και πιθανές αιτίες πυρκαγιάς, ειδικά τώρα το καλοκαίρι.

Aρκεί μία βαριά χιονόπτωση, όπως είχαμε φέτος τον χειμώνα, ή κάποιο άλλο έντονο φυσικό φαινόμενο με… θηλυκή ονομασία, για να μετατρέψει τους απίστευτους αυτούς όγκους από σπασμένα κλαδιά και κομμένα δέντρα σε τρομακτικούς και μη διαχειρίσιμους όγκους για μήνες.

Kάθε γειτονιά της Κηφισιάς έχει τον δικό της προσωπικό ΧΥΤΑ και η όλη κατάσταση δημιουργεί την εντύπωση μίας μόνιμης απεργίας… ή το λιγότερο, μίας αέναης κατάστασης και ενός προβλήματος που κανείς Δήμαρχος μέχρι σήμερα δεν έχει καταφέρει να λύσει.

Ο Δήμος διαμαρτύρεται ότι μαζεύει ασταμάτητα, αλλά οι όγκοι είναι πλέον ανεξέλεγκτοι και δεν υπάρχουν οι σχετικοί πόροι, ενώ τα κόστη της αποκομιδής και μεταφοράς είναι ανυπολόγιστα και δεν μπορούν να καλυφθούν από τα ανταποδοτικά τέλη που πληρώνουν οι πολίτες.

Είναι όμως μόνο θέμα οικονομικό; Είναι σίγουρο, ότι, με περισσότερα κονδύλια από το κράτος ο Δήμος θα μπορούσε να αυξήσει το πλήθος και το είδος των κάδων απορριμμάτων και ανακύκλωσης, ώστε κάθε σπίτι/πολυκατοικία να έχει τους δικούς του και να μην είναι μία μόνο οικία η χωματερή της γειτονιάς.

Θα μπορούσε να εφαρμόσει συχνότερες διελεύσεις και συγκεκριμένες ημέρες, που θα είναι γνωστές στους πολίτες, ώστε να προσπαθούν να κατεβάζουν τα σκουπίδια την προηγούμενη μόνο ημέρα και να μην στοιβάζονται. Θα μπορούσε να εφαρμόσει καλύτερα προγράμματα διαχείρισης των απορριμμάτων, όπως οι πρέσες συμπίεσης, η κομποστοποίηση των φύλλων και κλαδιών.

Το πρόβλημα της δραματικής αύξησης των σκουπιδιών είναι διεθνές και υπάρχουν πολλές ιδέες που μπορούν να υιοθετηθούν. Ή μήπως και για την ρύθμιση αυτών απαιτείται να επιβληθούν πρόστιμα και ποινές, όπως συμβαίνει σε πολλές χώρες του εξωτερικού; Διότι φαίνεται τελικά πως ο.. Ελληνάρας μόνο με την απειλή μπορεί να συνετιστεί…