Κορονο – εκλογές και μνημόνιο
Δύο φορές ρωτήθηκε μέσα στις τρείς τελευταίες ημέρες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ.Πέτσας αν υπάρχει θέμα πρόωρων εκλογων. Και αν στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης παραμένει η επιδίωξη, όπως έχει διατυπωθεί πρό της πανδημίας, για διπλές εκλογές πριν το τέλος της χρονιάς ώστε να “κάψει” – σύμφωνα με τον σχεδιασμό – την απλή αναλογική.
“Δεν υπάρχει θέμα πρόωρων εκλογών”, απάντησε την περασμένη Παρασκευή ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, στο πλαίσιο της ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών.
Και πως εξηγείται τότε το γεγονός ότι από τους κόλπους της κυβέρνησης και συμπολιτευόμενα ΜΜΕ τροφοδοτούνται σενάρια περί πρόωρης προσφυγής στη λαϊκή ετυμηγορία το φθινόπωρο, με “οδηγό” μάλιστα τις δημοσκοπήσεις;
Πως δικαιολογείται επίσης το γεγονός ότι τις δημοσκοπήσεις τις παραγγέλνουν συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης που ταυτίζονται πλήρως με την κυβέρνηση, προεξοφλώντας μέσω των ευρημάτων και την μελλοντική αποδοχή της;
Όλες αυτές οι (καθοδηγούμενες) μετρήσεις – φόβητρο, στη συγκεκριμένη συγκυρία, δεν έχουν δηλαδή κυβερνητική επίνευση;
Και τέλος δεν είναι επιδίωξη της κυβέρνησης από τους πρώτους μήνες στην εξουσία, το απωθημένο, θα έλεγε κανείς, να “κάψει” την απλή αναλογική;
Ο κ.Πέτσας την τελευταία φορά που ρωτήθηκε στα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας απέδωσε την σχετική φημολογία στην αξιωματική αντιπολίτευση! “Και στις φοβίες της με τις οποίες δεν ασχολούμαστε”, ανέφερε χαρακτηριστικά.
Άραγε εχει αλλάξει κάτι στην κυβερνητική τακτική τις τελευταίες ημέρες και αυτό που ανέφερε ο κ.Πέτσας για τις εκλογές (αναγκάστηκε να επικαλεστεί μέχρι και δήλωση του Κυρ.Μητσοτάκη σύμφωνα με την οποία οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας) είναι η νέα κυβερνητική γραμμή ή ήταν απλώς μια “παπάτζα” να ξεφύγει από τη δύσκολη θέση;
Ό,τι και να συμβαίνει η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα θα πρέπει να ανοίξει τα χαρτιά της.
Και θα αναγκαστεί να το κάνει, είτε σχεδιάζει να πάει, είτε τελικώς δεν πάει σε εκλογές. Θα αναγκαστεί ακόμα χειρότερα, και λόγω της τακτικής του “βλέποντας και κάνοντας” που τηρεί να λάβει δραματικά μέτρα, τέτοια που τα μνημόνια της περιόδου 2010 – 2018 θα μοιάζουν με “παιδική χαρά”. Και αυτό καθώς, η ύφεση στην οικονομία θα κινείται μεταξύ 10% και 15%, ο αριθμός των άνεργων θα έχει ξεπεράσει τα 1,5 εκατ. άτομα και οι υποαπασχολούμενοι και μερικώς αμειβόμενοι θα ξεπερνούν το 1εκατομμύριο!
Ακόμα, το 30%των επιχειρήσεων θα έχει καταρρεύσει και το υπόλοιπο θα προσπαθεί να ξαναμπεί σε ράγες, ενώ τα βαριά χαρτιά της οικονομίας, όπως π.χ. ο τουρισμός θα αδυνατούν να εισφέρουν στο εθνικό εισόδημα.
Συμπερασματικά αν τελικώς η κυβέρνηση αποφασίσει να πάει σε εκλογές, θα έχει ήδη χρεωθεί την δραματική επιδείνωση της οικονομίας λόγω της ακραίας νεοφιλελεύθερης ιδεοληψίας που την διακατέχει. Αν δεν πάει, με την τακτική που ακολουθεί, θα αναγκαστεί επίσης για τον ίδιο λόγο να λάβει δρακόντια μέτρα σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών, εφαρμόζοντας ένα νέο μνημόνιο, πιο σκληρό από κάθε άλλο.
Κάπως έτσι, η υποτίμηση των συνθηκών, η αλαζονεία και η απαξίωση των πολιτικών αντιπάλων, ενδέχεται να γίνουν μπούμερανγκ.
