Κουνούν το δάχτυλο ο υπουργός της Marfin και ο Αρχηγός της τραγωδίας

«…Γιατί επελέγησαν Χρυσοχοΐδης – Οικονόμου. Μετριοπαθείς, με άριστες σχέσεις με την Αστυνομία, θα προσπαθήσουν να προωθήσουν την ατζέντα Μητσοτάκη για Εξάρχεια και κατάργηση του ασύλου και φυσικά για τη μηδενική ανοχή.

Έτσι έγραφε tovima.gr στις 8 Ιουλίου 20119 με αφορμή τον σχηματισμό της κυβέρνησης πιστώνοντας στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη την απόφαση του να τοποθετήσει στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Δημόσια Τάξης δύο στελέχη που αν μη τι άλλο εξάρθρωσαν τις τρομοκρατικές οργανώσεις 17 Νοέμβρη και Επαναστατικός Αγώνας .

Ωστόσο η μαύρη επέτειος του θανάτου 3 εργαζόμενων (Αγγελική Παπαθανασοπούλου, Επαμεινώνδας Τσάκαλης και Παρασκευή Ζούλια) στην τράπεζα Marfin πριν από 10 χρόνια κατά τη διάρκεια του ογκώδους συλλαλητηρίου κατά του πρώτου μνημονίου αποτέλεσε την αφορμή για το επικοινωνιακό επιτελείο του πρωθυπουργού με τη συνδρομή και των συστημικών ΜΜΕ να στήσουν ένα μακάβριο χορό πολιτικής και επικοινωνιακής εκμετάλλευσης ενός τραγικού γεγονότος προκειμένου να στριμώξουν την Αριστερά και ιδίως τον ΣΥΡΙΖΑ

Η τραγωδίας της 5ης Μαΐου 2010 μνημoνεύτηκε στη Βουλή από τον ίδιο τον πρωθυπουργό κατά τη διάρκεια της συζήτησης για το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο, όπου και τηρήθηκε και ενός λεπτού σιγή. Αυτό όμως που προκάλεσε μεγάλη εντύπωση είναι ότι με εντολή Χρυσοχοΐδη θα ανοίξει εκ νέου ο φάκελος της υπόθεσης.

Δηλαδή ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη το 2010 και σημερινός Υπουργός Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και ο τότε Αρχηγός της ΕΛΑΣ και σημερινός Υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη Λευτέρης Οικονόμου ανοίγουν ξανά το φάκελο προκειμένου να ελέγξουν επί της ουσίας τι δεν έκαναν οι ίδιοι καλά ως πολιτική και η φυσική της ηγεσία της Αστυνομίας τον Μάιο του 2010 προκειμένου να αναζητηθούν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι ένοχο του εμπρησμού της τράπεζας που στοίχισε τη ζωή 3 εργαζόμενων, μίας εξ αυτών μάλιστα έγκυος.

Οι δίκες

Και το πράγμα γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρον αν σκεφτεί κανείς ότι τελικά σε δίκη που ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο του 2013 κρίθηκαν ένοχοι ο διευθύνων σύμβουλος της Marfin, ο υπεύθυνος ασφαλείας του κτιρίου και η διευθύντρια του καταστήματος για φόνο εξ αμελείας τριών υπαλλήλων, τις σωματικές βλάβες άλλων 21 υπαλλήλων και για πολλαπλές παραλείψεις στα μέτρα πυρασφάλειας και στην εκπαίδευση του προσωπικού. Συγκεκριμένα, στο πόρισμα που συνέταξε ο τεχνικός επιθεωρητής του Υπουργείου Εργασίας[34] αναφέρεται πως η έξοδος κινδύνου ήταν κλειδωμένη και πως για να ανοίξει ήταν απαραίτητη η χρήση τηλεχειριστήριου, το οποίο βρισκόταν στη κατοχή της διευθύντριας. Μία εργαζόμενη κατέθεσε πως είχε γίνει μία φορά επίδειξη χρήσης των πυροσβεστήρων, και μία άλλη πως είχαν διανεμηθεί στο προσωπικό ενημερωτικά φυλλάδια για θέματα πυροπροστασίας. Όλοι οι εργαζόμενοι κατέθεσαν πως δεν είχε γίνει ποτέ άσκηση εκκένωσης του κτιρίου.

Επίσης το υποκατάστημα δεν διέθετε το απαιτούμενο από το νόμο πιστοποιητικό πυρασφάλειας. Επιπλέον, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, όχι μόνο δεν είχε δοθεί εντολή στους υπαλλήλους να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους πριν τον εμπρησμό, όταν ήδη υπήρχαν φόβοι για σοβαρά επεισόδια στην πορεία που διέσχιζε τη Σταδίου, αλλά αντίθετα τους είχε δοθεί η οδηγία να εργαστούν κανονικά. [35] Τα τρία στελέχη της τράπεζας καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης, οι δύο πρώτοι 22 ετών (θα εκτίσουν 10 χρόνια με αναστολή) και η διευθύντρια του καταστήματος πέντε ετών και ενός μήνα.[36][37] Εκ των υστέρων έγινε γνωστό ότι οι υπάλληλοι βρίσκονταν στη τράπεζα εκείνη τη μέρα παρόλο που είχε κηρυχτεί γενική απεργία από φόβο μην απολυθούν.[38] Επίσης έγιναν αγωγές θυμάτων και συγγενών τους κατά της τράπεζας. Ορίστηκε η καταβολή αποζημίωσης περίπου 1,1 εκατομμυρίου ευρώ στους συγγενείς ενός θύματος και 720.000 ευρώ στους υπαλλήλους που εγκλωβίστηκαν στο κτίριο.[39]

Πάντως ως ύποπτος για τον εμπρησμό της Marfin είχε συλληφθεί ένα άτομο, το οποίο παραπέμφθηκε σε δίκη για τα εγκλήματα της ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως τελεσθείσας σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, κατά συναυτουργία και κατά συρροή τετελεσμένης και εν απόπειρα, της εκρήξεως εκ της οποίας επήλθε θάνατος και κίνδυνος για ανθρώπους και ξένα πράγματα, της κατασκευής και κατοχής εκρηκτικής βόμβας και της απρόκλητης φθοράς ξένης περιουσίας διά εκρήξεως από πρόσωπο που είχε καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του . Το βούλευμα αναφέρει ότι υπήρχαν και άλλα δύο άτομα αυτουργοί του εμπρησμού, τα οποία είναι άγνωστα. Ταυτόχρονα παραπέμφθηκε σε δίκη ένα ακόμα πρόσωπο για τον εμπρησμό στο βιβλιοπωλείο Ιανός .[29][30]

Μετά από πολλές αναβολές, η δίκη ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο του 2016 χωρίς κάποιος από τους αυτουργούς του εμπρησμού να καταδικαστεί. Ο κατηγορούμενος, ο οποίος αυτοχαρακτηρίζεται αναρχικός,[31] κρίθηκε ομόφωνα αθώος από το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών ελλείψει ικανών ενδείξεων ενοχής .[32]

…και οι πολιτικές ευθύνες

Σύμφωνα με κυβερνητικές διαρροές, οι έρευνες ξεκινούν από την Αστυνομία από μηδενική βάση όπως ζήτησε ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη με σκοπό την εξακρίβωση των δραστών του εμπρησμού με μολότωφ που είχαν σαν αποτέλεσμα τον θάνατο τριών ανθρώπων, εργαζομένων του καταστήματος της Marfin στην οδό Σταδίου. Ο Υπουργός φέρεται να ζήτησε από την ειδική ομάδα της Κρατικής Ασφάλειας της ΕΛΑΣ να εξεταστούν βίντεο, φωτογραφίες καθώς και άλλα στοιχεία της υπόθεσης καθώς αξιωματικοί της ΕΛΑΣ θεωρούν ότι σε αυτή την έρευνα υπάρχουν κενά .

Προφανώς η ευθύνη για αυτά τα.. κενά ανήκει σχεδόν εξ’ ολοκλήρου στις ηγεσίες του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη από το 2010 έως και το 2014. Και συγκεκριμένα:

– του Μ. Χρυσοχοΐδη που διετέλεσε υπουργός από 7/10/2009 έως 7/9/2010 (κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου) και από 7/3/2012 έως 17/5/12 (κυβέρνηση Λ. Παπαδήμου)

– του Χρήστου Παπουτσή από 7/9/2010 έως 11/11/2011 (κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου) και από 11/11/2011 έως 7/3/2012 (κυβέρνηση Λ. Παπαδήμου)

– του Λευτέρη Οικονόμου από 17/5/2012 έως 17/6/2012 (υπηρεσιακή κυβέρνηση Π. Πικραμένου, νυν αντιπροέδρου της κυβέρνησης Κυρ. Μητσοτάκη)

– του Νίκου Δένδια από 21/6/2012 έως 9/6/2014 (κυβέρνηση Α. Σαμαρά)

– του Βασίλη Κικίλια από 9/6/2014 έως 31/12/2014 (κυβέρνηση Α. Σαμαρά)

Εν τέλει η αναψηλάφηση της υπόθεσης αποτελεί ένα ακόμη πολιτικό και επικοινωνιακό τέχνασμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη και τεράστια πρόκληση απέναντι στις οικογένειες των θυμάτων κυρίως, καθώς γνωρίζουν ότι οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και οι αρμόδιοι υπουργοί της περιόδου 2010-2014 έχουν ακέραια την πολιτική ευθύνη για την πλημμελή έρευνα προς αναζήτηση των ενόχων και εκείνων που αμαύρωσαν και συνεχίζουν να αμαυρώνουν τις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις, με ευθύνη και της ΕΛΑΣ ενίοτε.