Κυριάκος Μητσοτάκης: Ο δειλός… ισορροπιστής

Τι και αν χαρακτήρισε κατώτερη των περιστάσεων την προχθεσινή Σύνοδο Κορυφής; Τι και αν δηλώνει ότι συνεχίζει να στηρίζει το ευρωομόλογο;

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, την κρίσιμη ώρα, την στιγμή της τηλεδιάσκεψης δηλαδή, δεν επέδειξε για άλλη μια φορά, το ανάλογο θάρρος!

Θέλοντας και πάλι να κρατήσει τις ισορροπίες με τον «πλούσιο Βορρά» και ειδικά με την Γερμανία, ο Έλληνας πρωθυπουργός, απέφυγε να συσπειρωθεί ανοιχτά με την Ιταλία και με την Ισπανία. Το βέτο τέθηκε από τον Ιταλό ομόλογό του, Τζιουζέπε Κόντε και όχι από τον ίδιο.

Πρόκειται για άλλη μια «μη παρέμβαση» στα διεθνή πράγματα, που θέτει την Ελλάδα ακόμα πιο βαθιά, στο περιθώριο. Ο κ. Μητσοτάκης επιμένει να είναι ένας «βολικός συνομιλητής», ένας «εύκολος σύμμαχος». Δεν αντιπαρατίθεται δεν «σπάει αβγά».

Όμως το οξύμωρο είναι ότι, ο ίδιος παραδέχεται ότι οι στιγμές είναι κρίσιμες. Ο ίδιος στην τοποθέτησή του για τα πεπραγμένα της Συνόδου Κορυφής, σχολίασε πως «όλοι βράζουμε στο ίδιο καζάνι. Το 2020 δεν είναι 2010…» Και όμως: την κρίσιμη στιγμή δεν πήρε στις πλάτες του την ιστορική ευθύνη που του αναλογούσε. Δεν έβαλε βέτο.

Ας ελπίσουμε ότι η σθεναρή αντίσταση της Ιταλίας και δευτερευόντως της Ισπανίας, θα είναι αρκετές για να κάμψουν τον σκληρό και αμετακίνητο Βορρά. Όποια και αν είναι η εξέλιξη αυτών των σκληρών διαπραγματεύσεων, ο Έλληνας πρωθυπουργός επέλεξε να απέχει από τις κρίσιμες, τις ιστορικές επιλογές.

Και θα κριθεί γι’ αυτό από την Ιστορία…