Μαρία Ματσούκα: «Μου αρέσει να ψάχνομαι και να εμβαθύνω… Είναι το χόμπι μου!»

Συνέντευξη στη Φιλίππα Ταμπάρη

Λένε πως ένα βιβλίο (όπως και μια ταινία) θα πρέπει να το ξαναδιαβάσεις (ή την ταινία να την ξαναδείς), γιατί ποτέ δεν βλέπουμε κάτι με τα ίδια συναισθήματα που νιώσαμε την πρώτη φορά. Κάπως έτσι, ίσως, είναι και με τους ανθρώπους. Ακόμη και αυτοί που γνωρίζουμε, αν το καλοσκεφτείτε, θα θυμηθείτε πως υπήρξαν στιγμές που σας εξέπληξαν, είτε θετικά είτε άσχημα…

Η σημερινή φιλοξενούμενή μου στο Women’s Voice είναι ένα κορίτσι απρόβλεπτο και αισιόδοξο, έτσι τουλάχιστον μού είπε στο τέλος της συζήτησής μας! Δεν είναι τυχαίος ο παραπάνω πρόλογος γιατί η Μαρία Ματσούκα είναι μια όμορφη, έξυπνη και δυναμική γυναίκα. Εκ πρώτης όψεως, αυτά τα τρία χαρακτηριστικά τα καταλαβαίνεις. Όταν όμως συναναστραφείς περισσότερο μαζί της, καταλαβαίνεις πως εμβαθύνει στις καταστάσεις γύρω της, έχει μια εσωτερικότητα που μπορεί με την πρώτη μάτια να μην την αντιλσμβάνεσαι, όμως υπάρχει. Έχει χιούμορ, γελάει, είναι ευαίσθητη και δούλεψε πολύ με τον εαυτό της για να μπορεί να τον κοιτάει στα μάτια και να ξέρει, πλέον, τι θέλει και τι όχι.

Όλα αυτά λοιπόν, τα αποτύπωσε στα δύο βιβλία της, «Όλα όσα ψιθυρίσαμε» και «Επικίνδυνη», που κυκλοφορούν από τις Εκδόοσεις Ψυχογιός. Η Μαρία Μαρσέλου, όπως υπογράφει στα βιβλία της, θα μας αφήσει να «περπατήσουμε» στα μονοπάτια της σκέψης της.

Μαρία μου, χαίρομαι πολύ για τη σημερινή μας συζήτηση. Ακούγοντας το επώνυμό σου, αμέσως σκεφτόμαστε τον καλλιτεχνικό χώρο. Η αδερφή σου Δήμητρα είναι επιτυχημένη στον τομέα της, εσύ έχεις υπάρξει και τραγουδίστρια και βέβαια τα τελευταία χρονια κινείσαι και στον τομέα του επιχειρείν, έχοντας βγάλει τη δική σου σειρά γυναικείων μαγιώ, που φέρει το όνομά σου. Μέσα σε όλες αυτές τις «αναζητήσεις», η συγγραφή πώς ήρθε στη ζωή σου;

Χαίρομαι και εγώ πολύ για τη συζήτηση που θα κάνουμε. Για μένα το να γράφω καθημερινά ήταν κάτι το φυσικό. Επίσης πάντα διάβαζα ασταμάτητα. Ως παιδί έγραφα ημερολόγια και μου άρεσε να καταγράφω σκέψεις και συναισθήματα, ήταν η διαφυγή μου το γράψιμο, όμως δεν είχα συνειδητοποιήσει πού θα με οδηγούσε όλο αυτό. Μόνο όταν ξεκίνησα τα μαθήματα δημιουργικής γραφής, το 2015, κατάλαβα ότι αυτό που έκανα αυθόρμητα από παιδί δεν ήταν απλώς μια συνήθεια, αλλά η προσωπική μου απάντηση στην πραγματικότητα -που δεν μου φαινόταν ποτέ αρκετή. Είδα πια καθαρά ότι, δεν επρόκειτο απλώς για ένα «χόμπι», αλλά για μια ανάγκη υπαρξιακή που θα διαμόρφωνε το «μετά» μου. Και φαίνεται πως δικαιώθηκα από τα όσα ακολούθησαν…

Να αναφέρουμε εδώ σε όσους και όσες μας διαβάζουν πως χρησιμοποίησες ψευδώνυμο στα βιβλία σου, τα οποία υπογράφεις ως Μαρία Μαρσέλου. Γιατί το έκανες αυτό;

Είχα μόλις γεννήσει τον γιο μου και ήταν μια αρκετά ευαίσθητη και ευάλωτη περίοδος για εμένα. Δεν θα άντεχα τις άδικες κριτικές για το βιβλίο μου, φοβόμουν ότι δεν θα διαβαζόταν από το αναγνωστικό κοινό. Φοβόμουν ότι δεν θα με εμπιστευόντουσαν. Ήθελα να δώσω την ευκαιρία στο «πνευματικό μου παιδί» να διαβαστεί. Είμαι αληθινά ευγνώμων που ο εκδοτικός μου συμφώνησε και σεβάστηκε την επιθυμία μου.

Θα δανειστώ τους τίτλους από τα δύο βιβλία σου και θα ξεκινήσω από το πρώτο, το «Όλα όσα ψιθυρίσαμε». Θα ήθελες να μας πεις δυο λόγια για αυτό; Τι… ψιθύρισες στους αναγνώστες σου;

Το πρώτο μου βιβλίο, το «Όλα όσα ψιθυρίσαμε», είναι το πρώτο μου «πνευματικό παιδί» και το αγαπάω ιδιαιτέρως. Η ηρωίδα μου, η Ερατώ είναι μια μυστηριώδης γυναίκα, είναι απόμακρη, ψυχρή, σιωπηλή.  Όταν όμως συναντά τον έρωτα, έναν παράνομο έρωτα, αναγεννιέται, αλλάζει και αναθεωρεί όλη της τη ζωή. Αυτό που ψιθύρισα στους αναγνώστες μου είναι ότι «ποτέ δεν είναι πολύ αργά, ποτέ δεν είναι πολύ νωρίς, πάντα είναι η κατάλληλη στιγμή για να πραγματοποιήσεις όλα όσα ονειρεύεσαι».

Το δεύτερο βιβλίο έχει τον τίτλο «Επικίνδυνη». Εδώ τι θα συναντήσει ο αναγνώστης;

Την «Επικίνδυνη» τη λάτρεψα. Κάθε στιγμή που την έγραφα, με εξέπληττε. Ήταν μια αποκάλυψη ακόμα και για μένα που τη δημιούργησα. Το δεύτερο βιβλίο μου είναι αρκετά πιο σκοτεινό. Εδώ υπάρχουν δυο ηρωίδες, η Ηλέκτρα και η Δανάη και το αντικείμενο του πόθου τους, ο Δημήτρης. Είναι ένα μυθιστόρημα κοινωνικό με στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ, γεμάτο από ερωτισμό αγωνία και ανατροπές. Να πω σε αυτό το σημείο ότι η Ηλέκτρα είναι η κόρη της Ερατώς από το πρώτο βιβλίο. Η «Επικίνδυνη» διαβάζεται αυτόνομα, αν γνωρίζεις και το πρώτο βιβλίο όμως σαφώς είναι ένα «συν».

Μίλησε μου λίγο για τον χρόνο σου, δεδομένου πως έγινες πρόσφατα μανούλα -και πολυ καλή κατά τη δική μου γνώμη. Πώς μοιράζεται ο χρόνος σου πλέον, ώστε να είσαι συνεπής και στις επαγγελματικές σου υποχρεώσεις;

Η ζωή μου όλη είναι το παιδί μου, ο άντρας μου και η δουλειά μου. Προσωπικός χρόνος, ουσιαστικά, δεν υπάρχει. Το μωρό μου, πλέον, πηγαίνει στον παιδικό σταθμό και εγώ δουλεύω από το σπίτι. Από τη στιγμή που θα γυρίσει ο Ραφαέλλο, νωρίς το μεσημέρι, η προσοχή μου όλη είναι στραμμένη πάνω του, παίζουμε, πάμε κούνιες, κάνουμε βόλτες, βλέπουμε φίλους και συγγενείς, βρισκόμαστε με τις μαμάδες φίλες μου και τα παιδάκια τους. Βοηθάει πολύ και ο μπαμπάς και περνάμε πολύ χρόνο όλοι μαζί και φυσικά και η μαμά μου, η γιαγιά δηλαδή, που τον λατρεύει. Το βράδυ, όταν κοιμηθεί ο Ραφαέλλο, καθόμαστε με τον άντρα μου, χαλαρώνουμε και πάντα πριν κοιμηθώ, θα διαβάσω και θα γράψω.

Σε έχω ακούσει να παροτρύνεις να μην εγκαταλείπουμε τα όνειρά μας. Εσύ από πού αντλείς δύναμη ώστε να προχωράς και να πετυχαίνεις τους στόχους σου;

Για να πετύχω τα όνειρά μου, έχω δουλέψει πολύ με τον εαυτό μου. Δεν πραγματοποιήθηκε κανένας στόχος μου δίχως προσπάθεια, αφοσίωση και μάθηση. Για να γίνει το όνειρό μου πραγματικότητα και να γίνω συγγραφέας, ξεκίνησα το 2015 μαθήματα δημιουργικής γραφής με σπουδαίους συγγραφείς και έκτοτε έγραφα στοχευμένα διηγήματα και ιστορίες ασταμάτητα. Επίσης από το 2013, ξεκίνησα και σεμινάρια προσωπικής ανάπτυξης, NLP, αυτογνωσίας. Είναι, ας πούμε, το χόμπι μου, μου αρέσει να ψάχνομαι και να εμβαθύνω. Μου αρέσει η πειθαρχία και η συνέπεια. Αγαπώ το πρωινό ξύπνημα και τη στοχοθεσία.

Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην πολύ καλή σχέση που έχεις με την αδερφή σου, Δήμητρα. Τι ρόλο παίζει στη ζωή σου η γνώμη της; Την ακούς, συμβουλές παίρνεις ή δίνεις περισσότερο;

Την αδελφή μου, την αγαπάω βαθιά. Είμαστε πολύ τυχερές που έχουμε η μια την άλλη. Φυσικά την ακούω, σέβομαι και εκτιμώ τη γνώμη της. Νομίζω ότι, επειδή συζητάμε συνεχώς για τα πάντα, συμβουλεύουμε το ίδιο η μια την άλλη.

Μαρία, είσαι μια ωραία γυναίκα. Ποια η σχέση σου με τις γυναίκες; Έχεις φίλες καλές; Πιστεύεις στην αληθινή γυναικεία φιλία;

Λατρεύω τις γυναίκες, έχω φίλες ζωής που, πλέον, είναι σαν οικογένεια. Οι πιο πρόσφατες φίλες μου είναι κάποιες μαμάδες που γνώρισα στις κούνιες! Είμαι πολύ περήφανη για τη νέα μου παρέα, είμαστε πολύ υποστηρικτικές η μία με την άλλη, αλλά έχουμε και την πλάκα μας, είμαστε αληθινές φίλες και εύχομαι τα παιδάκια μας να μεγαλώσουν μαζί και θα συμβεί… είμαι σίγουρη για αυτό.

Υπάρχει συνταγή επιτυχίας για μια γυναίκα σε προσωπικό, αλλά και σε επαγγελματικό επίπεδο;

Θα έλεγα να μην φοβάται. Να μην φοβάται να ρισκάρει, να μην φοβάται να μείνει μόνη της, να μην εφησυχάζει και, φυσικά, να θέλει να εξελιχθεί, να ψαχτεί με τον εαυτό της.

Τέλος, πώς θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου με δυο λέξεις;

Αισιόδοξη και απρόβλεπτη.

Σε ευχαριστώ πολύ!